Geloof in God en inzet om zijn Koninkrijk op te bouwen

Beminde broeders en zusters:

Sinds een week beleven we de liturgische tijd van Advent: een tijd van opening voor de toekomst van God, een tijd van voorbereiding op het heilige Kerstmis, toen Hij, de Heer, die de absolute nieuwheid is, kwam te wonen te midden van deze vervallen mensheid om ze van binnenuit te vernieuwen. In de liturgie van Advent weerklinkt een boodschap vol hoop die ons uitnodigt op te blikken naar de verste horizon, maar tegelijkertijd in het heden de tekenen van de God-met-ons te herkennen. Op deze tweede zondag van de Advent neemt Gods Woord de aangrijpende toon aan van de zogenaamde tweede Jesaja, die de Israëlieten, op de proef gesteld tijdens decennia van bittere ballingschap in Babylon, eindelijk de bevrijding aankondigt: "Bemoedigt, bemoedigt mijn volk —spreekt de profeet in naam van God—. Spreekt tot het hart van Jeruzalem en roept het toe dat zijn diensttijd voorbij is". (Jes. 40, 1-2) [[b:Jes. 40, 1-2]]

Dit is wat de Heer wil doen in Advent: spreken tot het hart van zijn volk en, door haar, tot de hele mensheid, om het heil aan te kondigen. Ook vandaag klinkt de stem van de Kerk: "Bereidt de Heer een weg in de woestijn" (Jes. 40, 3) [b:Jes. 40, 3]. Voor de volken die uitgeput zijn door ellende en honger, voor de menigten van vluchtelingen, voor degenen die het slachtoffer zijn van ernstige en systematische schendingen van hun rechten, staat de Kerk als een schildwacht op de hoge berg van het geloof en kondigt aan: "Hier is de Heer. Ziet: Hier is de Heer, komend in kracht" (Jes 40, 10-11) [b:Jes 40, 10-11].

Deze profetische aankondiging werd gerealiseerd in Jezus Christus. Hij vervulde met zijn verkondiging en later met zijn dood en verrijzenis de oude beloften en onthulde een dieper en meer universeel perspectief. Hij luidde een exodus in, niet alleen op aarde, historisch en als zodanig voorlopig, maar radicaal en definitief: de overgang van het rijk van het kwaad naar het rijk van God, van de heerschappij van zonde en dood naar die van liefde en leven. Daarom gaat de christelijke hoop verder dan de legitieme hoop op sociale en politieke bevrijding, want wat Jezus ingezet heeft is een nieuwe mensheid, die "van God" komt maar tegelijkertijd op onze aarde ontkiemt, in de mate dat het zichzelf laat bevruchten door de Geest des Heren. Daarom gaat het om een kwestie van volledig binnengaan in de logica van het geloof: geloven in God, in zijn heilsplan, en tegelijkertijd zich toeleggen op de opbouw van zijn koninkrijk. Inderdaad, gerechtigheid en vrede zijn een geschenk van God, maar ze hebben mannen en vrouwen nodig die "goede aarde" zijn, klaar om het goede zaad van zijn Woord te ontvangen.

De eersteling van deze nieuwe mensheid is Jezus, Zoon van God en Zoon van Maria. Zij, de maagdelijke moeder, is de "weg" die God zelf zich heeft bereid om ter wereld te komen. Met al haar nederigheid gaat Maria aan het hoofd van het nieuwe Israël in de uittocht van alle ballingschap, van alle onderdrukking, van alle morele en materiële slavernij, naar "nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, waar gerechtigheid zal wonen" (2 Pt. 3, 13) [b:2 Pt. 3, 13]. Aan haar moederlijke voorspraak vertrouwen we toe de hoop op vrede en heil van de mensen van onze tijd.

Ná het bidden van het Angelus
In de afgelopen dagen stierf de patriarch van Moskou en van geheel Rusland, Zijne Heiligheid Alexis II. We verenigen ons met het gebed van onze orthodoxe broeders om zijn ziel toe te vertrouwen aan de goedheid van de Heer, opdat Hij hem moge verwelkomen in zijn koninkrijk van licht en vrede.

In de middag van aanstaande donderdag 11 december zal ik de studenten van de Romeinse Universiteiten ontmoeten in de Sint-Pietersbasiliek, aan het einde van de heilige Mis onder leiding van kardinaal Agostino Vallini. Bij gelegenheid van het Paulusjaar zal ik aan de jonge studenten de brief aan de Romeinen van de heilige apostel Paulus overhandigen, en ik zal de vreugde hebben hen te begroeten, samen met de rectoren, de hoogleraren en het technische en administratieve personeel, in deze traditionele afspraak ter voorbereiding op het heilige Kerstmis.

Ik ben blij om in het bijzonder de Mariale clerici van de Onbevlekte Ontvangenis te begroeten die morgen het honderdjarige jubileum van de hernieuwing en hervorming van hun congregatie zullen beginnen. Beminde broeders, moge de Maagd Maria overvloedige genaden voor u verkrijgen en u helpen altijd trouw te blijven aan uw charisma.

{...}

(In het Spaans)

Ik groet van harte de Spaanstalige pelgrims die aanwezig zijn bij dit Maria-gebed en degenen die zich ermee verenigen door middel van de radio en televisie. In deze Adventstijd nodigt Gods Woord ons uit om de glorieuze komst van onze Heiland af te wachten met een heilig en godsdienstig leven, waarbij we proberen in vrede met God te leven, rein en onberispelijk voor Hem. Gezegende zondag!

(In de Portugese taal)

Ik groet de Portugeessprekende pelgrims en allen die met ons verenigd zijn door dit gebed tot de Maagd Maria. In het bijzonder wil ik mijn afschuw herhalen over de milieuramp die een paar dagen geleden plaatsvond in de staat Santa Catarina waarbij talloze slachtoffers vielen en duizenden mensen dakloos werden. Vooral roep ik de bescherming van de Allerhoogste in, dat Hij het Braziliaanse volk en de nationale en buitenlandse autoriteiten mag belonen voor de hulp die in dit uur van diepe consternatie aan de slachtoffers is verleend. Aan u allen en uw gezinnen geef ik van harte mijn apostolische zegen.

{...}