De waarde van het geloof bij ziekte

Beminde broeders en zusters:

Het Evangelie van deze zondag presenteert ons Jezus die de zieken geneest: eerst de schoonmoeder van Simon Petrus die met koorts in bed lag, en Hij nam haar bij de hand, genas haar en richtte haar op; en dan alle zieken in Kafarnaüm, beproefd naar lichaam, geest en ziel; en "velen genas Hij en dreef tal van geesten uit" (Mc. 1, 34) [b:Mc. 1, 34]. De vier evangelisten stemmen overeen in hun getuigenis dat bevrijding van ziekten en lijden van welke aard dan ook, samen met de verkondiging, de belangrijkste activiteit van Jezus in zijn openbare leven vormde. In feite zijn de ziekten een teken van de werking van het Kwaad in de wereld en in de mens, terwijl de genezingen tonen dat het rijk Gods, God zelf, nabij is. Jezus Christus kwam om het kwaad in de wortel te overwinnen, en de genezingen zijn een voorschot op zijn overwinning, verkregen met zijn dood en verrijzenis.

Op een dag zei Jezus: "Niet de gezonden hebben een dokter nodig, maar de zieken" (Mc. 2, 17) [b:Mc. 2, 17]. Bij die gelegenheid doelde hij op de zondaars die Hij kwam roepen en redden, maar het blijft waar dat ziekte een typisch menselijke aangelegenheid is waarin we sterk ervaren dat we niet zelfvoorzienend zijn maar anderen nodig hebben. In die zin zouden we paradoxaal genoeg kunnen zeggen dat de ziekte een heilzaam moment kan zijn waarin men de aandacht van anderen kan ervaren en aandacht kan schenken aan anderen. Ziekte is echter altijd een beproeving die lang en moeilijk kan zijn. Als er geen genezing komt en het lijden aanhoudt, kunnen we overweldigd en geïsoleerd raken, en dan wordt ons leven zwaarmoedig en ontmenselijkt. Hoe moeten we reageren op deze aanval van het Kwaad? Zeker met de juiste behandeling -de geneeskunde heeft de afgelopen decennia grote vooruitgang geboekt, en hiervoor zijn we dankbaar- maar het Woord Gods leert ons dat er een bepalende en fundamentele houding is om de ziekte onder ogen te zien, en dat is het geloof in God, in zijn goedheid. Jezus herhaalt het altijd tegen de mensen die hij geneest: uw geloof heeft u gered. (Mc. 5, 34.36) [[b:Mc. 5, 34.36]] Zelfs met de dood voor ogen kan het geloof mogelijk maken wat menselijkerwijs onmogelijk is. Maar geloof in wat? In de liefde van God. Dit is het ware antwoord dat het Kwaad radicaal verslaat. Zoals Jezus de Boze tegemoet trad met de kracht van de liefde die van de Vader kwam, zo kunnen ook wij de beproeving van de ziekte onder ogen zien en overwinnen, met ons hart gedompeld in Gods liefde. Wij kennen allemaal mensen die vreselijk lijden hebben doorstaan omdat God hen een diepe kalmte heeft gegeven. Ik denk aan het recente voorbeeld van de zalige Chiara Badano, geveld in de bloei van haar jeugd door een hopeloos kwaad: allen die haar kwamen bezoeken, ontvingen haar licht en vertrouwen. Maar bij ziekte hebben we allemaal menselijke warmte nodig: om een zieke te troosten telt meer dan de woorden de kalme en oprechte nabijheid.

Beste vrienden, aanstaande zaterdag 11 februari wordt op de gedachtenis van Onze Lieve Vrouw van Lourdes de Werelddag van de Zieken [d:30] gevierd. Laten wij ook doen zoals de mensen in Jezus' tijd: laten we Hem geestelijk alle zieken presenteren, erop vertrouwend dat Hij ze wil en kan genezen. En laten we de voorspraak van Onze Lieve Vrouw inroepen, vooral in situaties van het grootste lijden en verlatenheid. Maria, Heil van de zieken, bid voor ons.

Ná het bidden van het Angelus
Vandaag wordt in Italië de Dag van het Leven gevierd, begonnen met het verdedigen van het ontluikende leven en vervolgens uitgebreid tot alle fasen en omstandigheden van het menselijk bestaan. Dit jaar stelt de boodschap van de bisschoppen het thema voor: "Jongeren open voor het leven". Ik sluit me aan bij de herders van de Kerk in Italië en bevestig dat echte jeugd wordt gerealiseerd in het verwelkomen van, in de liefde tot en in de dienstbaarheid aan het leven. Ik ben verheugd met de bijeenkomst die gisteren in Rome is georganiseerd door de scholen voor verloskunde en gynaecologie van de Romeinse universiteiten om na te denken over "De bevordering en bescherming van het ontluikende menselijk leven", en ik groet van harte monseigneur Lorenzo Leuzzi, de aanwezige docenten en jongeren vandaag op het Sint-Pietersplein.