Richtlijnen voor de viering van de Eucharistie bij de Gemeenschap van Neocatechumenaat

Aan de geachte heer Kiko Argüello, mevrouw Carmen Hernandez en de eerwaarde heer Mario Pezzi:

Zondag is de “ Dies Domini [402]” zoals de dienaar van God, paus Johannes Paulus II, in zijn apostolische brief over de dag des Heren [402] duidelijk heeft gemaakt. Daarom moet het Neocatechumenaat in dialoog treden met de plaatselijke bisschop om aan te geven dat het Neocatechumenaat, ook voor wat betreft de liturgische vieringen, deel uitmaakt van de parochie. De gemeenschappen van het Neocatechumenaat moeten minstens één zondag per maand de heilige Mis van de parochiegemeenschap bijwonen.

Het commentaar vóór de lezingen moet kort zijn. Ingestemd moet worden met de uiteenzetting in de “ Institutio Generalis Missalis Romani [1383]” nrs. 105 en 128 [[1383|(105.128)]] en in het voorwoord van de “ Ordo Lectionum Missae [1799]” nrs. 15, 19, 38 en 42 [[1799|15.19.38.42]].

De preek is, qua aard en belangrijkheid, voorbehouden aan de priester of de diaken vgl: § 1 [[[30|767]]]. De juiste plaatsen en methoden, voor de sporadische bijdragen van gelovige leken aan getuigenissen, staan omschreven in de interdicasteriële instructie “ Ecclesiae de mysterio [1377]” die in “specifieke vorm” door Paus Johannes Paulus II is goedgekeurd en gepubliceerd op 15 augustus 1997. In dit document moeten paragraaf 2 [1377|7] en 3 [1377|7] van {hoofdstuk 2, artikel 3} als volgt worden gelezen:

§ 2 – “Een korte instructie ter verduidelijking van de liturgie is toegestaan en bij uitzondering, tijdens het vieren van de Eucharistie op bijzondere dagen (voor seminaristen, voor de zieken), mogen enkele getuigenissen worden afgelegd voorzover deze vallen binnen de liturgische normen en voorzover deze daadwerkelijk als illustratie dienen voor de reguliere preek van de celebrerende priester. Deze instructies en getuigenissen mogen geen aanleiding geven tot verwarring met de preek.
§ 3 - “De mogelijkheid tot ‘dialoog’ gedurende de preek vgl: Directorium de Missis cum pueris [[[1324|48]]] kan door de celebrerende priester af en toe, om daarmee bepaalde onderwerpen te verduidelijken, met prudentie worden toegepast maar hij kan daarmee zijn plicht om te preken niet “overdragen” op anderen.

Ook moet men zorgvuldig aandacht besteden aan de instructie “Redemptionis Sacramentum,” (nr 74) [569|74].

Ingevolge de reeds verleende pauselijke dispensatie en in afwachting van verdere instructie, is het aan het Neocatechumenaat toegestaan om, voor wat betreft het uitbrengen van de vredesgroet, de reeds ingeslagen weg te vervolgen.

Met betrekking tot de wijze van het ontvangen van de Communie krijgt het Neocatechumenaat een overgangsperiode van maximaal 2 jaar om over te schakelen van de gebruikelijke manier bij de gemeenschappen (zittend aan een gedekte tafel, die midden in de kerk de plaats overneemt van het daarvoor bedoelde altaar op het priesterkoor) op de normale manier van het te communie gaan. Dit betekent dat het Neocatechumenaat moet beginnen met het Lichaam en Bloed van Christus uit te delen volgens de liturgische voorschriften.

Het Neocatechumenaat moet ook de overige Eucharistische gebeden uit het missaal hanteren en zich niet alleen beperken tot Eucharistisch gebed II.