Deskundigen in het domein van de media zijn niet de enigen met ethische plichten. De gebruikers van de media hebben ook verplichtingen. Mediaoperatoren die trachten hun verantwoordelijkheid op te nemen, verdienen een publiek dat zich bewust is van zijn eigen verantwoordelijkheden. De eerste plicht van mediagebruikers is te onderscheiden en te selecteren. De ouders, de gezinnen en de Kerk hebben specifieke verantwoordelijkheden waaraan zij niet mogen verzaken. Aan hen die op verschillende manieren werkzaam zijn in het domein van de sociale communicatie, weerklinkt klaar en duidelijk de waarschuwing van de heilige Paulus: “Daarom, doe de leugen weg; iedereen moet tegen zijn naaste de waarheid spreken, want wij zijn elkaars ledematen (...) Laat geen enkel slecht woord over uw lippen komen, maar spreek een goed woord, opbouwend, waar het nodig is, tot zegen voor de hoorders” (
Ef. 4, 25.29). De dienst aan de persoon door het opbouwen van een menselijke gemeenschap gebaseerd op solidariteit, rechtvaardigheid en liefde, en de verspreiding van de waarheid omtrent het menselijke leven en zijn uiteindelijke voltooiing in God, behoort tot het hart van de ethiek in de media
Vgl. Pauselijke Raad voor de Sociale Communicatiemiddelen, Wereld Communicatie Dag, Jubileum van de Journalisten tijdens het Heilig Jaar 2000, Ethiek in de communicatie (4 juni 2000), 33. In het licht van het geloof kan menselijke communicatie gezien worden als een tocht van Babel naar Pinksteren, of eerder als het engagement, persoonlijk en sociaal, om de verwarring in de taal
Vgl. Gen. 11, 4-8
te overwinnen door de mens open te stellen voor de gave van de talen
Vgl. Hand. 2, 5-11
, voor communicatie die hersteld is door de kracht van de Geest, gezonden door de Zoon.
