Toelichting bij de "Verklaring van de waarheden met betrekking tot enkele van de meest voorkomende fouten in het leven van de Kerk van onze tijd"

In onze tijd maakt de Kerk één van de grootste geestelijke epidemieën mee, dat wil zeggen een bijnauniversele verwarring en desoriëntatie in de leer, wat een ernstig besmettelijk gevaar vormt voorde geestelijke gezondheid van en de eeuwige verlossing voor vele zielen. Tegelijkertijd moet men eenwijdverbreide lethargie in de uitoefening van het leergezag op verschillende niveaus van de hiërarchie in Kerk van onze tijd. Dit wordt grotendeels veroorzaakt door het niet nakomen van de Apostolische plicht - zoals ook verklaard door het Tweede Vaticaans Concilie - om "vrijwaren het met zorg voor de dwalingen, die hun kudde bedreigen". Lumen Gentium [[617|25]]

Onze tijd wordt gekenmerkt door een acute geestelijke honger van de katholieke gelovigen over de hele wereld naar een herbevestiging van die waarheden die verdoezeld, ondermijnd en ontkend worden door de meest gevaarlijke fouten van onze tijd. De gelovigen die lijden onder deze geestelijke honger voelen zich zelf verlaten en bevinden zich dus in een soort van existentiële periferie. Zo'n situatie vraagt dringend om een concrete remedie. Een openbare verklaring van de waarheden over deze fouten kan geen langer uitstel dulden. Vandaar dat we denken aan de volgende tijdloze woorden van Paus Saint Gregorius de Grote: "Onze tong mag dan niet verslapt zijn om te vermanen, en na het aannemen van het ambt van bisschop, mag ons stilzwijgen niet tot onze veroordeling worden voor het tribunaal van de rechtvaardige Rechter. (....) Het volk aan onze zorg overgelaten is verstoken van God, en we zijn stil. Zij leven in zonde en wij strekken onze hand niet uit om het te corrigeren." 17: 3. 14 [[967]]

Wij zijn ons bewust van de zware verantwoordelijkheid als katholieke bisschoppen volgens de vermaning van de heilige Paulus, die leert dat God aan zijn Kerk “herders en leraren gaf om de heiligen toe te rusten voor het werk van de bediening, voor de opbouw van het lichaam van Christus, totdat wij allen tezamen komen tot de eenheid in het geloof en de kennis van Gods Zoon, tot de volmaakte Man, tot de gehele omvang van de volheid van de Christus. Dan zullen wij niet langer onmondig zijn, heen en weer geslingerd en meegesleurd door elke windvlaag, ik bedoel, elke leer die door het valse spel van sluwe mensen wordt uitgedacht om tot dwaling te verleiden. Neen, laten wij de waarheid spreken in liefde en zo geheel naar Christus toegroeien. Hij is het hoofd waaruit het hele lichaam kracht put. Als een welsluitend geheel bijeengehouden door de steun van al zijn gewrichten bereikt het zijn volle wasdom door de werkzaamheid die ieder deel is toegemeten en bouwt het zichzelf op in liefde” (Ef. 4, 12-16) [b:Ef. 4, 12-16].

In de geest van broederlijke liefde publiceren wij deze Verklaring van waarheden [7406] als een concrete geestelijke hulp zodat bisschoppen, priesters, parochies, gemeenschappen van religieuzen, verenigingen van lekengelovigen, en privé personen de mogelijkheid hebben ofwel privé ofwel publiek deze waarheden te belijden die in onze tijd veelal worden ontkend of vervormd. De volgende vermaning van de apostel Paulus moeten we verstaan als gericht aan iedere bisschop en iedere lekengelovige in onze tijd: “Strijd de goede strijd van het geloof, grijp het eeuwige leven. Daartoe zijt gij geroepen, daartoe hebt gij de goede belijdenis afgelegd ten overstaan van vele getuigen. Ik beveel u voor het aanschijn van God die alles ten leven wekt, en van Christus Jezus die voor Pontius Pilatus de goede belijdenis heeft afgelegd: bewaar dit gebod onbevlekt en ongerept tot de verschijning van onze Heer Jezus Christus.” (1 Tim. 6, 12-14) [b:1 Tim. 6, 12-14].

Voor het aangezicht van de Goddelijke rechter en voor zijn eigen geweten heeft iedere bisschop, priester en lekengelovige de morele plicht ondubbelzinnig te getuigen van die waarheden die in onze dagen worden verdoezeld, ondergraven en ontkend. Private en publieke vormen van een verklaring van deze waarheden zouden een beweging op gang kunnen brengen van een belijden van deze waarheid, van de verdediging ervan, en van eerherstel van alom verspreide zonden tegen het geloof, voor de zonden van verborgen en openlijke afval van het katholieke geloof van een niet klein gedeelte van de geestelijkheid en van de leken. Men dient echter te bedenken dat een dergelijke beweging niet beoordeeld mag worden naar de aantallen maar naar de waarheid, zoals de heilige Gregorius van Nazianze zei tijdens algemene leerstellige verwarring van de Ariaanse crisis: “God schept geen behagen in aantallen”. Or. 42, 7 [[903]]

In het afleggen van getuigenis voor het onveranderlijke katholieke Geloof zullen de geestelijkheid en de gelovigen zich de waarheid herinneren dat “het hele lichaam van de gelovigen in zake van geloof niet kan dwalen. Zij tonen die speciale eigenschap van de bovennatuurlijke onderscheiding van het hele volk in zake van geloof, als zij van de bisschoppen tot de laatste gelovige een algemene instemming tonen in zake van geloof en zeden. Lumen Gentium [[617|12]]

Mogen heiligen en grote bisschoppen, die leefden in tijden van leerstellige crises voor ons ten beste spreken en ons leiden met hun leer, zoals de volgende woorden van de heilige Augustinus doen, waarmee hij zich tot de heilige paus Bonifacius I richtte: “Aangezien de pastorale wachttoren eigen is aan ons allen die het ambt van het episcopaat vervullen (hoewel u daarin vooraanstaand bent op een meer verheven hoogte), doe ik wat ik kan met betrekking tot mijn klein deel van de taak omdat de Heer door de hulp van uw gebeden op mij neerziet om mij kracht te verlenen”. 1, 2 [[5523]]

Een gemeenschappelijke stem van de herders en de gelovigen via een duidelijke verklaring van de waarheden zal ongetwijfeld een effectief middel zijn tot een broederlijke en kinderlijke hulp voor de paus in de huidige buitengewone situatie van een algemene leerstellige onduidelijkheid en verwarring in het leven van de Kerk.

Wij geven deze publieke verklaring uit in de geest van christelijke liefde, die zichzelf uit in zorg voor de geestelijke gezondheid van de herders en van de gelovigen, dat wil zeggen van alle leden van het Lichaam van Christus, dat de Kerk is, met in gedachte de volgende woorden van de heilige Paulus in de eerste brief aan de Korintiërs: “opdat er in het lichaam geen verdeeldheid zou zijn en de ledematen eendrachtig voor elkaar zouden zorgen. Wanneer een lid lijdt, delen alle ledematen in het lijden; wordt een lid geëerd, alle delen in de vreugde. Welnu, gij zijt het lichaam van Christus, en ieder van u is een lid van dit lichaam.” (1 Kor. 12, 25-27) [b:1 Kor. 12, 25-27] en in de brief aan de Romeinen: “Want zoals het menselijk lichaam vele organen heeft met allerlei verschillende functies, zo vormen wij allen tezamen in Christus een lichaam, en ieder afzonderlijk, zijn wij, evenals de ledematen van het lichaam, aangewezen op elkaar. De geestelijke gaven die wij bezitten verschillen naar de bijzondere genade die ieder van ons is geschonken. Hebt gij de gave van de profetie ontvangen, gebruik die in overeenstemming met het geloof. Hebt gij de gave van dienst of van lering ontvangen, legt u dan toe op dienstbetoon of onderricht. Wie een opwekkend woord heeft, moet anderen bemoedigen. Wie iets heeft uit te delen, schenke het weg met mildheid. Als ge leiding geeft, doet het met ijver, als ge barmhartigheid bewijst, doe het met blijmoedigheid. Uw liefde moet ongeveinsd zijn. Haat het kwaad, houdt vast wat goed is. Bemint elkander hartelijk met broederlijke genegenheid. Acht anderen hoger dan uzelf. Laat uw ijver niet verflauwen, weest vurig van geest, dient de Heer.” (Rom. 12, 4-11) [b:Rom. 12, 4-11].

De kardinalen en bisschoppen die deze “ Verklaring van de waarheden [7406]” ondertekenen, vertrouwen haar toe aan het Onbevlekt Hart van de Moeder Gods onder de aanroeping “Salus populi Romani” (Heil van het Romeinse volk) in het besef van de bijzonder spirituele betekenis die deze icoon heeft voor de Romeinse Kerk. Moge de hele katholieke Kerk onder de bescherming van de onbevlekte Maagd en Moeder van God “vechten tegen de lauwheid in het geloof, vast volharden in de leer van de apostelen en veilig voortgaan te midden van de stormen in de wereld totdat zij de hemelse stad bereikt”. Prefatie van de Mis ter ere.. Prefatie van de Mis ter ere van de Heilige Maagd Maria “Heil van het Romeinse volk”

31 mei 2019

Raymond Kard. Leo Burke, Patroon van de Souvereine Militaire Orde van Malta

Janis Kard. Pujats, Aartsbisschop-emeritus van Riga

Msgr. Tomash Peta, Aartsbisschop van het Aartsdiocees van de H. Maria in Astana

Msgr. Jan Pawel Lenga, Aartsbisschop-emeritus van Karaganda

Msgr. Athanasius Schneider, Hulpbisschop van het Aartsbisdom van de H. Maria in Astana