Profeten met moed en volharding

Dierbare broeders en zusters, goedendag!

Verleden zondag bood de liturgie ons het gebeuren in de synagoge van Nazareth, waar Jezus een passage leest uit de profeet Jesaja en aan het slot te kennen geeft dat deze woorden “vandaag” in Hem voltrokken worden. Jezus presenteert zich als degene op wie de Geest van de Heer rust, die Hem gewijd heeft en gezonden om de heilszending te vervullen voor de mensheid. Het Evangelie van vandaag (Lc. 4, 21-30) [[b:Lc. 4, 21-30]] is het vervolg van dit verhaal en toont ons de verbazing van Zijn stadsgenoten die zien dat iemand uit hun dorpen, “de zoon van Jozef” (Lc. 4, 22) [b:Lc. 4, 22] beweert de Christus te zijn, de Gezondene van de Vader.

Omdat Jezus tot de geesten en harten kan doordringen, begrijpt Hij onmiddellijk wat Zijn stadsgenoten denken. Zij menen dat Hij, als één van hen, deze vreemde “pretentie” moet bewijzen door hier, in Nazareth, wonderen te doen, zoals Hij dat in de buurdorpen heeft gedaan. (Lc. 4, 23) [[b:Lc. 4, 23]] Maar Jezus wil en kan deze logica niet aannemen, want zij stemt niet overeen met Gods plan: God wil geloof, zij willen wonderen, tekens; God wil iedereen redden, zij willen een Messias in hun voordeel. En om de logica van God uit te leggen, geeft Jezus het voorbeeld van twee grote profeten uit de oudheid: Elia en Elisa, die God had gezonden om te genezen en niet-joden uit andere volken die op Zijn woord vertrouwden, te redden.

Ten overstaan van deze uitnodiging om hun hart te openen voor de gratuïteit en universaliteit van het heil, komen de inwoners van Nazareth in opstand en nemen zelfs een agressieve houding aan die zodanig ontaardt, dat “zij overeind sprongen, Hem de stad uit joegen en Hem voortdreven tot aan de steile rand van de berg waarop hun stad gebouwd was, om hem daar in de afgrond te storten” (Lc. 4, 29) [b:Lc. 4, 29]. De bewondering van het eerste ogenblik is omgeslagen in agressie, in opstand tegen Hem.

Dit Evangelie toont ons dat het openbaar optreden van Jezus met een afwijzing en doodsbedreiging begint, paradoxaal genoeg precies door Zijn stadsgenoten. Door de zending te vervullen die de Vader Hem had toevertrouwd, beseft Jezus goed dat Hij het hoofd moet bieden aan vermoeienis, verwerping, vervolging en mislukking. Een prijs die authentieke profetie geroepen is te betalen, gisteren evenals vandaag. Maar de harde verwerping ontmoedigt Jezus niet en houdt de weg en vruchtbaarheid van Zijn profetische werkzaamheid niet tegen. Hij zet Zijn weg verder (Lc. 4, 30) [[b:Lc. 4, 30]] vertrouwend op de liefde van de Vader.

Zelfs vandaag heeft de wereld er nood aan in de leerlingen van de Heer profeten te zien, dat wil zeggen mensen met moed en volharding in hun antwoord op hun christelijke roeping. Mensen die de bewegingen van de Heilige Geest volgen, die hen uitzendt om hoop en heil te verkondigen aan armen en uitgesloten mensen; mensen die de logica volgen van het geloof en geen ‘wonderdoenerij’; mensen die zich wijden aan dienstbaarheid voor iedereen, zonder bevoorrechting noch uitsluiting. Kortom: mensen die zich innerlijk openstellen voor de wil van de Vader en die zich inzetten om er trouw van te getuigen voor de anderen.

Bidden wij tot de Allerheiligste Maagd Maria opdat wij kunnen groeien en op weg gaan met dezelfde apostolische vurigheid voor het Koninkrijk Gods, die Jezus’ zending bezielde.