Catechese: kunnen veranderen om de boodschap dichterbij te brengen

Aan Zijne Excellentie Mgr. Ramon Alfredo Dus
Aartsbisschop van Resistencia,
Voorzitter van de Bisschoppelijke Commissie voor Catechese en Bijbelpastoraal,

Dierbare broeder,

Een hartelijke groet aan u en allen die deelnemen aan de verschillende opleidingen die de Bisschoppelijke Commissie voor Catechese en Bijbelpastoraal organiseert.

De heilige Franciscus van Assisi zei tot één van zijn volgelingen die aandrong dat hij hem zou leren preken: “broeder, wanneer wij zieken bezoeken, kinderen helpen en armen te eten geven, preken wij reeds”. In deze mooie les ligt de roeping en de taak besloten van een catechist.

In de eerste plaats is catechese geen werk of een taak die los staat van de persoon van de catechist; men is catechist en heel zijn leven draait rond deze zending. Catechist zijn is een roeping tot dienstbaarheid binnen de Kerk. Wat ontvangen werd als een gave van de Heer moet op zijn beurt doorgegeven worden. Bijgevolg moet een catechist voortdurend terugkeren naar die eerste verkondiging of het kerygma, de gave namelijk die zijn leven veranderde. dat is de fundamentele verkondiging die in het leven van een Christen moet blijven weerklinken, en meer nog in het leven van iemand die geroepen is om het geloof te verkondigen en aan te leren. “Niets is degelijker, dieper, zekerder, samenhangender en wijzer dan deze verkondiging.” Evangelii Gaudium [[4984|165]] Deze verkondiging moet het geloof vergezellen dat reeds aanwezig is in de godsdienstigheid van ons volk. Het is noodzakelijk heel het potentieel aan vroomheid en liefde op te nemen dat de godsdienstigheid van het volk bevat opdat niet alleen de geloofsinhoud doorgegeven wordt maar dat ook een ware opleiding groeit waarin de gave van het geloof dat men gekregen heeft, tot ontwikkeling komt, zodanig dat handelingen en woorden een weerspiegeling zijn van de genade dat men een leerling is van Jezus.

Een catechist is op weg naar Christus en met Christus, hij gaat niet uit van zijn eigen ideeën en smaak, maar laat zich door Hem bekijken, door die blik die het hart ontvlamt. Hoe meer Jezus het centrum van ons leven wordt, des te meer Hij ons uit onszelf doet treden, ons decentreert en dichter bij de anderen brengt. Deze dynamiek van de liefde is als de beweging van het hart: systole et diastole; men concentreert zich op de Heer om Hem te ontmoeten en men opent zich onmiddellijk, men treedt onmiddellijk uit zichzelf, uit liefde, om van Jezus te getuigen en over Jezus te spreken, om Jezus te verkondigen. Hij geeft ons zelf het voorbeeld: Hij trok zich terug om tot de Vader te bidden en ging onmiddellijk daarop naar degenen die hongeren en dorsten naar God, om hen aan te kijken en te redden. Daaruit volgt het belang van de mystagogische catechese, die de constante ontmoeting is met het Woord en de sacramenten en niet gewoon iets occasioneel, voorafgaand aan de christelijke initiatiesacramenten. Het Christenleven is een proces van groei en integratie van alle dimensies van de persoon op een gemeenschappelijke weg van luisteren en antwoord geven. vgl: Evangelii Gaudium [[[4984|166]]]

Een catechist is daarnaast ook creatief; hij zoekt verschillende middelen en vormen om Christus te verkondigen. Het is mooi in Jezus te geloven omdat Hij “de weg, de waarheid en het leven” is (Joh. 14, 6) [b:Joh. 14, 6], die ons bestaan vervult met vreugde en blijdschap. Jezus te doen kennen als de hoogste schoonheid brengt ons ertoe nieuwe tekens en nieuwe vormen te vinden om het geloof door te geven. De middelen kunnen verschillen maar het is belangrijk de stijl van Jezus te bewaren, die zich aanpaste aan de mensen die Hij voor zich had, om hen Gods liefde bij te brengen. Men moet kunnen veranderen, zich aanpassen, om de boodschap dichterbij te brengen, al is zij altijd dezelfde, want God verandert niet, maar maakt alle dingen nieuw in Hem. Wie probeert Jezus creatief kenbaar te maken, moet niet bang zijn want Hij gaat ons voor in deze zending. Hij is reeds in de mens van vandaag en wacht ons daar op.

Dierbare catechisten, ik dank voor wat u doet, maar vooral omdat u met het volk van God op weg gaat. Ik moedig u aan blije boodschappers te zijn, behoeders van het goede en de schoonheid die stralen uit het trouwe leven van een missionaris en leerling.

Moge Jezus u zegenen en de Heilige Maagd, ware opvoedster in het geloof, zorg voor u dragen.

En vergeet alstublieft niet voor mij te bidden.

Vaticaan, 5 juli 2017

Franciscus