Ga naar Jezus, vertel Hem wat op u bezwaart, Hij zal u verlichten

Dierbare broeders en zusters, goedendag!

In het Evangelie van vandaag zegt Jezus: “Komt allen tot Mij die uitgeput zijt en onder lasten gebukt, en Ik zal u rust en verlichting schenken” (Mt. 11, 28) [b:Mt. 11, 28]. De Heer reserveert die zin niet voor één van Zijn vrienden, nee, Hij richt hem tot “iedereen”, tot wie uitgeput is en gebukt gaat onder het leven. Wie kan zich van deze uitnodiging uitgesloten voelen? De Heer weet hoe zwaar het leven kan wegen. Hij weet dat veel dingen het hart bezwaren: ontgoochelingen, oude kwetsuren, zorgen om te dragen, onrecht dat moet geleden worden, onzekerheid, bezorgheid voor de toekomst.

Daartegenover is Jezus’ eerste woord een uitnodiging om in beweging te komen en te reageren: “Komt”. De fout, wanneer het verkeerd gaat, is te blijven waar men is, daar te blijven liggen. Het lijkt evident, maar hoe moeilijk is het te reageren en zich open te stellen! Dat is niet gemakkelijk. In moeilijke momenten, is het natuurlijk onder elkaar te blijven, te herhalen hoe onrechtvaardig het leven is, hoe ondankbaar de anderen zijn, hoe boos de wereld is, en zo voort. We kennen dat allemaal. We hebben die bittere ervaring soms zelf. Maar op onszelf gesloten, zien we alles zwart. Op den duur raken we met verdriet vertrouwd en voelen ons er uiteindelijk in thuis: dat verdriet maakt ons neerslachtig, het is een gemene zaak. Jezus wil ons daarentegen uit dat drijfzand trekken en zegt daarom tot ieder van ons: “komt! – wie? – gij, gij, gij …”. De uitweg ligt in de relatie, in het feit de hand uit te steken en de blik te richten op Degene die echt van ons houdt.

Het volstaat namelijk niet uit zichzelf te treden, men moet ook weten waarheen te gaan. Want zoveel richtingen zijn een illusie: zij beloven rust en brengen slechts een beetje verstrooiing, zij beloven vrede en geven vermaak en laten ons daarna terug in de eenzaamheid van voordien, het is vuurwerk. Daarom wijst Jezus de richting aan: “Komt tot Mij”. Zo dikwijls proberen wij tegenover een last in het leven of een pijnlijke situatie, met iemand te spreken die naar ons luistert, met een vriend, een specialist … Dat is heel goed, maar vergeten wij Jezus niet! Vergeten wij niet ons voor Hem te openen en Hem ons leven te vertellen, Hem de mensen en situaties toe te vertrouwen. Misschien zijn er zones in ons leven waarover we nooit open geweest zijn met Hem en die in het donker gebleven zijn omdat zij nooit het licht van de Heer zagen. Ieder van ons heeft zijn eigen geschiedenis. En als iemand zo een donkere zone heeft, dan moet hij Jezus zoeken, naar een missionaris van barmhartigheid gaan, naar een priester, ga … Maar ga naar Jezus en vertel het aan Jezus. Vandaag zegt Hij aan iedereen: “Moed, laat de armen niet zakken tegenover de lasten van het leven, sluit u niet op in angst en zondigheid maar komt tot Mij!”.

Hij wacht op ons, Hij wacht altijd op ons, niet om onze problemen magisch op te lossen, maar om ons sterk te maken in onze problemen. Jezus neemt de lasten van het leven niet weg, maar de angst van het hart; Hij neemt het kruis niet weg maar draagt het met ons. En met Hem wordt elke last licht (Mt. 11, 30) [[b:Mt. 11, 30]] omdat Hij de rust is die we zoeken. Wanneer Jezus ons leven binnenkomt, komt de vrede, de vrede die blijft, ook bij beproevingen, bij lijden. Laat ons naar Jezus gaan, geven we Hem onze tijd, laten we Hem alle dagen ontmoeten in het gebed, een vertrouwvol, persoonlijk gesprek; maken wij ons met Zijn woord vertrouwd, herontdekken wij zonder angst Zijn vergeving, verzadigen wij ons met Zijn brood des levens: wij zullen ons geliefd voelen, door Hem getroost.

Hij zelf vraagt het ons, bijna met aandrang. Hij herhaalt het nog eens aan het slot van het Evangelie van vandaag: “leert van Mij … en gij zult rust vinden” (Mt. 11, 29) [b:Mt. 11, 29]. Laat ons dus leren naar Jezus te gaan en nu wij in de zomermaanden een beetje rust gaan zoeken voor wat het lichaam vermoeit, laten we niet vergeten de ware rust in de Heer te vinden. Moge de Maagd Maria ons daarbij helpen, Zij die steeds zorg voor ons draagt wanneer wij vermoeid zijn en gebukt gaan en moge Zij ons bij Jezus brengen.