Communium Interpretes Dolores

Eerbiedwaardige Broeders, heil en Apostolische Zegen.

Als tolk van het gemeenschappelijk leed, dat reeds zo lang en op zo'n beangstigende wijze bijna alle volkeren beklemt, willen Wij niets onverlet laten om, als het enigszins mogelijk is, die mateloze ellende te verzachten en te lenigen, en het einde van die onmetelijke ramp te bespoedigen. Wij weten echter heel goed dat menselijke krachten ontoereikend zijn om deze ontzettende rampen te verhelpen; Wij weten eveneens dat de menselijke geest, bijzonder wanneer hij door haat en tweedracht wordt vertroebeld, er niet gemakkelijk toe komt in zijn oordelen acht te slaan op de juiste toedracht der zaken en op .de broederlijke samenhorigheid. Daarom moeten wij telkenmale opnieuw onze smeekbeden richten tot de Vader van het licht en van de barmhartigheid (Jak. 1, 17; 2 Kor. 1, 3) [[b:Jak. 1, 17; 2 Kor. 1, 3]]: Hij alleen immers kan in deze periode van geweldige beroering en ophitsing der gemoederen, allen ervan overtuigen, dat puin en verwoesting zich reeds al te schrikwekkend hebben opgehoopt, en dat reeds te veel tranen werden gestort, te veel bloed werd vergoten, en dat, het een dwingende eis is van de goddelijke zowel als van de menselijke wet, die afschuwelijke uitmoording zo haast mogelijk te doen eindigen.

En daarom, nu de Meimaand, op een bijzondere wijze aan de Moedermaagd toegewijd, in aantocht is, verlangen Wij ook thans weer, juist zoals tijdens de vorige jaren, dat allen - en voornamelijk de kleine, onschuldige kinderen - er toe zouden worden aangezet hunne smeekbeden tot de Goddelijke Zaligmaker, door de voorspraak van Zijn Allerheiligste Moeder, te richten, opdat de volkeren, die door tweedracht, strijd en allerhande soort ellende op een dwaalspoor zijn geraakt, eindelijk na die langdurige angst en smart, tot rust zouden mogen komen. Maar talrijk zijn de zonden die wij tegen God bedreven hebben. (Bar. 6, 1) [[b:Bar. 6, 1]] Zij keren ons van Hem af en storten ons in de somberste ellende. Het is derhalve niet voldoende, en dit weet gij ten andere heel goed, Eerbiedwaardige Broeders, dringende smeekbeden tot God te richten, evenmin als wij er ons mede kunnen tevreden stellen talrijke scharen voor het altaar van de Allerheiligste Maagd neergeknield te zien terwijl zij tot Haar bidden en Haar hun giften en bloemen aanbieden. Maar dringend noodzakelijk is het zowel het openbaar als het privaat leven door de christelijke levensbeschouwing te hernieuwen. Op die wijze zal een degelijke basis worden gelegd, de enige trouwens waarop de stevige vast aaneensluitende bouw van familiale en burgerlijke samenleving zal kunnen steunen en stand houden, zonder door tweedracht aan het wankelen te worden gebracht. Mochten allen zich de waarschuwing van de prof eet herinneren en op hun leven toepassen: "Bekeert u tot Mij, zegt de Heer der heerscharen; en Ik keer tot u terug ..." (Zach. 1, 3) [b:Zach. 1, 3], en tevens de volgende uitspraken van de zeer wijze Bisschop van Hippo overwegen: "Verander uw hart, en uwe daden zullen veranderen: ruk de begeerlijkheid uit, en plant de liefde". 72, 4: PL 38, c. 468 [[880]] "Ge verlangt de vrede? Beoefen de gerechtigheid en ge zult de vrede bezitten: want gerechtigheid en vrede omhelzen elkander." (Ps. 85, 11) [b:Ps. 85, 11] Zo gij de gerechtigheid niet bemint, zult gij de vrede niet kennen: die twee, gerechtigheid en vrede beminnen immers elkander, en omhelzen elkander: aldus zal het gebeuren dat gij, zo gij de gerechtigheid beoefent, de vrede zult ontmoeten welke de gerechtigheid omhelst. .. Wilt gij dus komen tot de vrede, beoefen de gerechtigheid: vlucht het kwaad en doe het goede, dat is de gerechtigheid beminnen; en wanneer gij het kwaad zult gevlucht en het goede gedaan hebben, zoek dan de vrede, en jaag hem na". Psalm 85, 12: PL 37, c 1078 [[838]]

Moesten alle gelovigen zo gesteld zijn en er hun leven naar richten, dan zouden de gebeden die zij voor de troon van de Allerhoogste opsturen Gode uiterst aangenaam zijn, en zij zouden van de barmhartige Heer die troostmiddelen en genadegaven bekomen, waaraan Wij op dit ogenblik zo'n dringende behoete hebben.

Gij weet welke genadegaven, welke hulp- en troostmiddelen wij in deze uiterst benarde omstandigheden het dringendst behoeven. Vooreerst moeten wij door onze smeekbeden van God bekomen dat geesten en harten door de voorschriften van de christelijke leer, van dewelke alle heil voor enkelingen en gemeenschap mag worden verwacht, verlicht en hernieuwd zouden worden, dat er een einde zou komen aan die moorddadige strijd tussen volkeren en naties, en dat alle klassen van burgers, onderling met elkander verzoend en door vriendschapsbanden verenigd, er naar zouden streven om uit het samengehoopte puin - ouder de hoede van de rechtvaardigheid en de lief de - een nieuw gebouw voor de menselijke gemeenschap op te trekken. Maar daarenboven moeten wij, door gebed en boete, ook nog iets anders van Onze Goddelijke Zaligmaker en Zijn Allerheiligste Moeder trachten te bekomen: namelijk het volgende dat de wereld, na dit rampzalig, bloedig conflict, zo spoedig mogelijk de vrede, maar dan de ware, echte vrede zou mogen kennen.

Het is heel zeker niet gemakkelijk om, te midden van zulk een algemene verwarring en ontreddering, terwijl vele gemoederen nog in bitsige vijandigheid tegenover elkander staan, een .dusdanige vrede tot stand te brengen, die door de strikte eisen van de rechtvaardigheid gematigd wordt, en geen verborgen kiemen van twist en vijandschap in zich draagt. Daarom hebben voornamelijk zij het hemelse licht van node, op wie de taak zal rusten deze uiterst gewichtige aangelegenheid te behandelen, onderhandelingen te voeren en de nodige beslissingen te treffen. Van hun beslissingen immers hangt niet alleen het lot af van hun eigen Natie, zij hebben ook het lot van de gehele mensengemeenschap en de verdere loop der geschiedenis in hun handen. Derhalve verlangen Wij dat ook deze aangelegenheid bij de Heer zou worden aanbevolen, en dat bijzonder de onschuldige kinderen, tijdens de Meimaand aan de Moeder van de Goddelijke Wijsheid uitdrukkelijk dit licht uit de hemel zouden vragen voor hen, die door hun uitspraken over het lot van de ganse wereld zullen beslissen. Konden deze laatsten toch maar eens beseffen, en er eens ernstig over nadenken in Gods tegenwoordigheid, dat alle afwijkingen van de rechtvaardigheid of de billijkheid vroeg of laat zullen uitgroeien tot een ramp, zowel voor de overwonnelingen als voor de overwinnaars, omdat in die afwijkingen kiemen van toekomstige oorlogen verborgen liggen, die zich eerst later zullen manifesteren.

Wij verwachten tevens dat zij die met gewillig hart aan Onze oproep gehoor geven, in hun gebeden ook het lot zouden gedenken van bannelingen en voortvluchtigen die zo lang reeds vol smartelijk verlangen naar hunne haardsteden uitzien, van de gevangenen die met spanning wachten op hun rechtmatige vrijlating bij de beëindiging der vijandelijkheden en ten slotte van die talloze gewonden die in de ziekenhuizen verblijven. Moge de allergoedertierenste Moeder Gods aan deze ongelukkigen, en aan al die velen voor wie die ontzettende botsing oorzaak van veel angst en leed is geweest, hemelse troost verlenen. Moge zij hen de deugd van christelijk geduld schenken, die zelfs het hevigste leed .dragelijk maakt en verdienstelijk voor de eeuwige zaligheid.

Uw taak zal het zijn, Eerbiedwaardige Broeders, Onze vaderlijke wensen en aansporingen aan de u toevertrouwde kudden mede te delen. Aan hen - maar op de eerste plaats aan elk van u afzonderlijk - schenken Wij, als onderpand van de hemelse gaven en als blijk van Onze welwillendheid, zeer genegen in de Heer, de Apostolische Zegen.

Gegeven te Rome, bij Sint Pieter, op Zondag 15 April, gewijd aan Christus de Goede Herder, van het jaar 1945, het zevende van Ons Pontificaat.

Paus Pius XII