Naar aanleiding van het jaargetijde van het overlijden van Paus Paulus VI

{...}

{...}

Zo leek deze paus tot de Kerk en de mensheid te zeggen door alle mensen tot de vreugde in Christus te roepen door zijn apostolische exhortatie welke begint met de woorden: ' Gaudete in Domino [873]'.

'Die roepen in nood, naar hen luistert de Heer/ en redt hen uit hun ellende' (Ps. 34, 7) [b:Ps. 34, 7].

Het probleem van de armen, het probleem van de samenlevingen die ontberingen lijden, het probleem van de sociale en internationale rechtvaardigheid vormden de kern van de aandacht van Paulus VI, zoals vooral zijn encycliek ' Populorum Progressio [266]' getuigt, waarin de zorg voor de vrede en die voor de juiste ontwikkeling worden verbonden: de ontwikkeling - schreef hij - is de nieuwe naam voor de vrede.

Zijn zorg ging ook voortdurend uit naar het lot van Jeruzalem en de heilige plaatsen en het probleem van het Midden-Oosten, dat gedurende zijn pontificaat twee zeer ernstige crises registreerde. Bij zijn gedenkwaardig bezoek aan de heilige stad in 1964, riep paus Paulus op tot vrede en samenwerking tussen alle volken van het gebied in waarborging van de rechten van een ieder.

Een bijzondere gedachte had hij altijd voor Libanon, waarvan de tragische situatie vandaag nog, en dringender dan ooit, de harten van allen in angst houdt en bijzonder ons smeekgebed van vrede vraagt.

Hij hield zich ook bezig met de rechten van de gelovigen van heel de wereld door, sinds het begin van zijn pontificaat door middel van de encycliek ' Ecclesiam Suam [91]', de wegen van de dialoog en het heil te wijzen. Deze richtlijnen van zijn activiteit doen zich aan onze geest voor, terwijl wij vandaag in de liturgie de woorden horen: 'De engel van God legt een schans om hen heen om elk die God vreest te beschermen' (Ps. 33, 8) [b:Ps. 33, 8].

De overleden paus was de dienaar van Christus en de uitdeler van Gods geheimen. Uit deze geheimen putte hijzelf de geestkracht om voort te gaan op de weg van het geloof, naar het voorbeeld van de profeet Elia tot wie - zoals wij in de liturgie van vandaag lezen - deze woorden werden gericht: 'Sta op en eet; anders gaat de reis uw krachten te boven' (1 Kon. 19, 7) [b:1 Kon. 19, 7].

Zo ook stond Paulus VI op, sterkte zich met de kracht van de Eucharistie en liep voor het volk van God uit als herder 'tot de berg van God, de Horeb' (1 Kon. 19, 8) [b:1 Kon. 19, 8].

Hij lijkt ons ook met de woorden van de apostel te zeggen: 'Weest navolgers van God zoals geliefde kinderen past. Leidt een leven van liefde naar het voorbeeld van Christus, die ons heeft bemind en zich voor ons heeft overgeleverd als offergave en slachtoffer, God tot een lieflijke geur' (Ef. 5, 1-2) [b:Ef. 5, 1-2]. De geliefde paus toonde Christus aan de mensen van zijn tijd. In deze korte gedachtenis hebben wij slechts enkele van zijn daden en werken in het geheugen teruggeroepen. Maar deze daden en deze werken waren velerlei.

Hij toonde Christus aan de Kerk en de mensheid.

In hem werden de woorden van Christus vervuld: 'Wie in Mij gelooft heeft eeuwig leven' (Joh. 6, 47) [b:Joh. 6, 47]