Standvastig vertrouwen in de Heer

Dierbare broeders en zusters, goedendag!

De Evangelielezing van deze dag (Lc. 21, 5-19) [b:Lc. 21, 5-19] is, in de redactie van de heilige Lucas, het eerste deel van de toespraak van Jezus over het einde van de tijden. Jezus spreekt met zicht op de tempel van Jeruzalem, en gaat uit van de bewondering van de omstaanders voor de schoonheid en de versiering van het heiligdom. (Lc. 21, 5) [[b:Lc. 21, 5]] Dan zegt Jezus: “Er zal een tijd komen dat van alles wat u daar ziet geen steen op de andere zal blijven; ze worden allemaal neergehaald” (Lc. 21, 6) [b:Lc. 21, 6]. We kunnen ons de uitwerking indenken van deze woorden op de leerlingen van Jezus! Hij wil de tempel niet beledigen, maar doen begrijpen, aan hen en ook aan ons vandaag, dat menselijke bouwsels, ook de meest heilige, voorbijgaan en dat we er onze zekerheid niet op moeten bouwen. Hoeveel van de zogenaamde zekerheden in ons leven, die we voor definitief hielden, bleken daarna voorbijgaand! Anderzijds, hoeveel problemen schenen zonder oplossing en werden daarna toch opgelost!

Jezus weet dat er altijd mensen zijn die gokken op de menselijke hang naar zekerheid. Daarom zegt Hij: “Kijk uit’, zei Hij, ‘dat u niet op een dwaalspoor wordt gebracht” (Lc. 21, 8) [b:Lc. 21, 8] en waarschuwt voor de veel valse christussen die er zouden komen (Lc. 21, 9) [b:Lc. 21, 9]. Ook vandaag zijn die er! Hij voegt er aan toe zich niet te laten beangstigen en verontrusten door oorlogen, revoluties en rampen, want ook dat maakt deel uit van de werkelijkheid van deze wereld. (Lc. 21, 10-11) [[b:Lc. 21, 10-11]] De geschiedenis van de Kerk is rijk aan voorbeelden van mensen die met grote gelijkmoedigheid de ergste verschrikkingen en kwellingen hebben doorstaan, omdat zij de rotsvaste overtuiging hadden dat zij in Gods hand waren. God is een trouwe Vader, een bezorgde Vader, die zijn kinderen niet achterlaat. God verlaat ons nooit! Die zekerheid moeten we in ons hart dragen: God verlaat ons nooit!

Wat werkelijk telt, is dit: standvastig vertrouwen in de Heer, in de zekerheid dat Hij ons niet verlaat, op weg gaan vol hoop, werken om een betere wereld op te bouwen, ondanks moeilijkheden en droeve gebeurtenissen die het persoonlijke en collectieve bestaan kenmerken. Hiertoe is de christelijke gemeenschap geroepen om zo de “dag van de Heer” tegemoet te gaan. Het is in dit perspectief dat we de inzet willen plaatsen die voortvloeit uit de voorbije maanden waarin we met geloof het Buitengewoon Jubeljaar van de Barmhartigheid [d:426] hebben beleefd en dat vandaag in alle bisdommen van de wereld wordt afgesloten met het sluiten van de Heilige Deuren in de kathedrale kerken. Het Heilig Jaar heeft ons uitgedaagd om de blik vast gericht te houden op het tot stand komen van Gods Rijk enerzijds en, anderzijds, op het bouwen aan de toekomst op deze aarde, door vandaag te evangeliseren zodat dit een tijd van verlossing wordt voor allen.

In het Evangelie spoort Jezus ons aan in onze geest en in ons hart onwankelbaar de zekerheid te bewaren dat God onze geschiedenis leidt en het einddoel kent van de dingen en de gebeurtenissen. Onder de barmhartige blik van de Heer ontrolt zich de geschiedenis met zijn onzeker verloop en met zijn verstrengeling van goed en kwaad. Maar alles wat gebeurt wordt in Hem bewaard; ons leven gaat niet verloren want het is in Zijn hand. Laten we de Maagd Maria bidden, dat zij ons helpt om, doorheen de blije en droeve gebeurtenissen van deze tijd, de hoop op de eeuwigheid en op het Rijk van God standvastig te bewaren. Laten we Maagd Maria bidden dat zij ons de diepte van deze waarheid helpt verstaan: nooit laat God zijn kinderen aan hun lot over!