Paus Franciscus - 19 maart 2016
Ik nodig de christelijke gemeenschappen ertoe uit te erkennen dat de begeleiding van de weg van liefde van verloofden een goed is voor henzelf. Zoals de bisschoppen van Italië hebben gezegd, zijn degenen die huwen, voor de christelijke gemeenschap
““een kostbare bron, omdat zij door zich oprecht ervoor in te zetten te groeien in de liefde en de wederzijdse gave, eraan kunnen bijdragen de structuur zelf van heel het lichaam van de Kerk te vernieuwen: de bijzondere vorm van vriendschap die zij beleven, kan aanstekelijk worden en de christelijke gemeenschap waarvan zij deel uitmaken, in vriendschap en broederschap doen groeien”. Italië, Bisschopopelijke Commissie voor huwelijk en gezin, Orientamenti pastorali sulla preparazione al matrimonio e alla famiglia (22 okt 2012), 1
Er zijn verschillende legitieme manieren om de onmiddellijke voorbereiding op het huwelijk te organiseren en iedere lokale Kerk zal onderscheiden welke de beste is en in een adequate vorming voorzien die tegelijkertijd de jongeren niet van het sacrament vervreemdt. Het gaat er niet om hun de hele catechismus te geven, noch hen te overvoeren met teveel onderwerpen. Ook in dit geval geldt immers dat
“niet het veel weten de ziel verzadigt en bevredigt, maar het innerlijk de dingen voelen en proeven”. H. Ignatius van Loyola, Geestelijke Oefeningen. Annotatie 2
Kwaliteit is belangrijker dan kwantiteit en men moet - samen met een vernieuwde verkondiging van het kerygma - de voorkeur geven aan een inhoud die, op een aantrekkelijke en hartelijke wijze overgebracht, hen helpt zich in een traject van een heel leven
“met grootmoedigheid en vrijgevigheid”. H. Ignatius van Loyola, Geestelijke Oefeningen. Annotatie 5
in te zetten. Het betreft een soort “initiatie” in het Sacrament van het huwelijk die hun de elementen biedt die noodzakelijk zijn om het in de beste gesteldheid te kunnen ontvangen en met een zekere gedegenheid het gezinsleven te beginnen.
