Laat alles bij u gebeuren met liefde

Dierbare broeders en zusters in Christus,

Ook dit jaar wil ik u bij gelegenheid van de veertigdagentijd spreken over de angstige situatie welke in de wereld is veroorzaakt door de honger. Wanneer honderd miljoen mensen gebrek aan voedsel hebben- wanneer miljoenen kinderen-voor de rest van hun leven onherstelbaar erdoor worden getekend, terwijl duizenden van hen sterven, kan ik niet zwijgen, kunnen wij niet rustig en traag blijven. Wij weten dat er veel hulp aan de slachtoffers van dit voedselgebrek zijn gezonden door regeringen, internationale organisaties en verenigingen, zonder dat helaas allen kunnen ontvangen wat hen zou kunnen redden. Maar zou er geen poging kunnen worden ondernomen welke beslissend genoeg is om afdoende te zijn, ten einde met een groter vastberadenheid de oorzaken van de gesel te bestrijden welke op wereldschaal woedt?

De natuurlijke oorzaken zoals de weersomstandigheden en de lange perioden van droogte zijn ongetwijfeld nu nog onvermijdelijk, maar hun gevolgen zouden dikwijls minder ernstig zijn, wanneer de mensen er niet hun vergissingen en soms hun onrechtvaardigheden aan toe voegden. Is werkelijk al het mogelijke gedaan om de noodlottige gevolgen van de weersomstandigheden tenminste gedeeltelijk te voorkomen, zoals ook om voor allen een rechtvaardige en snelle verdeling van het voedsel en de hulpmiddelen te waarborgen? Er bestaan anderzijds onaanvaardbare situaties: ik denk aan die van de landbouwers die geen rechtvaardige beloning voor hun moeizame arbeid ontvangen; of aan die van de boeren van wie de vruchtbare gronden zijn onteigend door mensen of groeperingen die reeds ruimschoots zijn voorzien, die vermogens opstapelen ten koste van de honger en het lijden van anderen. En er zouden zoveel andere oorzaken en situaties van honger kunnen worden aangehaald!

Kunnen in eenzelfde huis sommigen eten tot verzadigens toe, terwijl hun broeders en zusters van de tafel zijn uitgesloten? Denken aan degenen die lijden is niet genoeg. In deze veertigdagentijd verplicht de bekering van het hart ons het vasten met het gebed te verbinden en door de liefde tot God die daden te verlevendigen waartoe de eisen van de rechtvaardigheid jegens dé naaste ons inspireren.

'Ik heb medelijden met deze mensen' (Mc. 8, 2) [b:Mc. 8, 2], zei Jezus alvorens de broden te vermenigvuldigen-om hen te verzadigen, die Hem meer dan drie dagen volgden om zijn woord te horen. De honger van het lichaam is niet de enige honger waaraan de mensheid lijdt: velen van onze broeders en zusters hebben ook honger en dorst naar waardigheid, vrijheid, rechtvaardigheid, voedsel voor hun geest en voor hun eigen ziel; er zijn woestijnen voor de geest en voor het hart!

Hoe kunnen wij op een concrete manier onze bekering en onze boetehouding in deze voorbereidingstijd op Pasen tot uitdrukking brengen?

Door allereerst overeenkomstig onze soms grote verantwoordelijkheden in niets mee te werken aan wat de honger aan één van onze broeders en zusters in de mensheid kan veroorzaken, hetzij zij dichtbij zijn of duizenden kilometers van ons verwijderd; en als wij dat wel hebben gedaan, er het geneesmiddel voor aan te brengen.

In de landen die te lijden hebben van honger en dorst, nemen christenen deel aan de meest dringende hulpverlening en aan de strijd tegen de oorzaken van dergelijke rampen, waarvan zij slachtoffers zijn met hun landgenoten. Helpen wij hen door van onze overvloed te delen en zelfs van hetgeen voor ons noodzakelijk is; dit is werkelijk de praktijk van het vasten. Nemen wij met edelmoedigheid deel aan de vastberaden hulpverlening van onze plaatselijke kerken.

Herinneren wij ons altijd, dat delen het aan anderen geven betekent van hetgeen God voor hen bestemt en wat aan ons alleen maar is toevertrouwd. Broederlijk geven, terwijl wij ons laten bezielen door de liefde die van God komt, is bijdragen om de honger van het lichaam te stillen, de zielen te voeden en de harten te verblijden.

'Laat 'alles bij u gebeuren met liefde ... "De genade van de Heer Jezus zij met u' (1 Kor. 15, 14.23) [b:1 Kor. 15, 14.23].