Feest van de Openbaring heeft een universele rijkweidte

Dierbare broeders en zusters, goeiedag!

Het Evangelie van deze dag, het verhaal van de Wijzen die uit het Oosten naar Bethlehem kwamen om de Messias te aanbidden, geeft aan de Openbaring een universele reikwijdte. Dat is de ruimte van de Kerk, die wenst dat alle volkeren van de aarde Jezus zouden kunnen ontmoeten en zijn barmhartige liefde kunnen ervaren. Dat is het verlangen van de Kerk: dat ze de barmhartigheid van Jezus, zijn liefde, zouden vinden.

De Christus is nog maar nauwelijks geboren, Hij kan nog niet praten, en alle volkeren – vertegenwoordigd door de Wijzen – kunnen Hem al ontmoeten, Hem erkennen, Hem aanbidden. De Wijzen zeggen: “… Wij hebben zijn ster in het oosten gezien en zijn gekomen om Hem onze hulde te brengen” (Mt. 2, 2) [b:Mt. 2, 2]. Zodra de Wijzen in Jeruzalem aankwamen, heeft Herodes dit gehoord. Die Wijzen waren vooraanstaande lieden, uit verre streken en van verschillende culturen. Ze waren op weg gegaan naar Israël om de pasgeboren koning te aanbidden. De Kerk van alle tijden heeft in hen altijd het beeld gezien van heel de mensheid. Door de viering vandaag, het feest van de Openbaring, wil ze respectvol aan elke man en aan elke vrouw van de wereld het Kind aanwijzen dat geboren is voor de verlossing van allen.

Tijdens de kerstnacht heeft Jezus zich getoond aan de herders, nederige en verachte mensen. Sommigen noemen ze bandieten. Zij waren de eersten die wat warmte brachten in de koude grot van Bethlehem. Nu komen de Wijzen uit verre streken aan. Ook zij werden op geheimnisvolle wijze aangetrokken door dat Kind. Herders en Wijzen zijn onderling zeer verschillend. Eén zaak hebben ze gemeen: de hemel. De herders van Bethlehem haastten zich om Jezus te zien. Niet omdat ze bijzonder goed waren, maar omdat ze ’s nachts de wacht hielden en, toen ze naar de hemel keken, een teken zagen. Ze aanhoorden zijn boodschap en volgden het. Zo ook de Wijzen: ze speurden de hemel af, zagen een nieuwe ster, verstonden het teken en gingen op weg, van ver. De herders en de Wijzen leren ons dat, om Jezus te ontmoeten, het nodig is de blik op de hemel te richten. Niet teruggeplooid te zijn op zichzelf en het eigen egoïsme, maar hart en geest open te houden voor de horizon van God, die ons altijd verrast, zijn boodschap te aanvaarden en onmiddellijk en edelmoedig te antwoorden.

Van de Wijzen zegt het Evangelie: “Op het zien van de ster werden zij vervuld van overgrote vreugde” (Mt. 2, 10) [b:Mt. 2, 10]. Ook voor ons is er een grote troost bij het zien van de ster. Met andere woorden: we mogen ons geleid weten en niet aan ons lot overgelaten. En de ster is het Evangelie, het Woord van de Heer, zoals de psalm zegt: “Uw Woord is een lamp voor mijn voeten… een licht op mijn weg” (Ps 119, 105) [b:Ps 119, 105]. Dat licht leidt ons naar Christus Zonder het Evangelie te aanhoren is het onmogelijk Hem te ontmoeten! De Wijzen kwamen tot de plaats waar Jezus zich bevond door de ster te volgen. En daar “zagen ze het Kind met zijn moeder Maria en op hun knieën neervallend betuigden zij het hun hulde” (Mt. 2, 11) [b:Mt. 2, 11]. De ervaring van de Wijzen spoort ons aan niet tevreden te zijn met middelmatigheid, niet te leven zo goed en zo kwaad als het gaat, maar de zin van de dingen te zoeken, het grote geheim van het leven te doorvorsen. En ze leert ons geen aanstoot te nemen aan de kleinheid en aan de armoede, maar de majesteit van de nederigheid te erkennen en voor haar te knielen.

De Maagd Maria die de Wijzen in Bethlehem ontving, helpt ons de blik van onszelf af te wenden en ons te laten leiden door de ster van het Evangelie om Jezus te ontmoeten en ons te vernederen om Hem te aanbidden. Zo zullen we aan de anderen een glimp van zijn licht kunnen brengen en met hen de vreugde van de tocht delen.