Inhoudsopgave
- Inhoud
1
Dierbare zonen en dochters
Tijdens dit korte samenzijn, waartoe deze audiëntie Ons de gelegenheid biedt, met mensen die Ons voor het merendeel onbekend zijn maar waaraan Wij Ons toch zeer verwant voelen, niet alleen vanwege hun fysieke aanwezigheid maar veeleer omdat Wij weten dat hun geest, hun ziel met Ons verbonden is, willen Wij proberen in hun hart te lezen en er een gedachte uit te lichten die ons, althans voor dit ogenblik, deze geestelijke verbondenheid duidelijk doet ervaren.
Referenties naar alinea 1: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
2
De erfenis van Petrus
Welnu, de gedachte die Wij menen te lezen in de harten van Onze bezoekers is de volgende: "Dit is nu de Paus, de opvolger van de Apostel Petrus". Vandaar uw bewondering, uw genegenheid, want gij denkt aan de historische en mystieke erfenis die gij terecht bewondert in de laatste en nederige opvolger van de visser Simon die door Christus Petrus genoemd werd en gij bedenkt hoe door deze opvolging duidelijk het apostolische karakter van de Kerk en van het Romeinse Pausdom wordt bepaald; het is juist het beroemde kenmerk, de apostoliciteit, dat de Kerk maakt tot wat zij is, een goddelijke instelling.
Deze keer willen Wij U echter uitnodigen uw gedachte niet zo zeer te richten op dit wezenskenmerk van de Kerk dat hier, meer dan waar ook, naar voren treedt, maar meer op het feit dat Petrus Apostel is, dat wil zeggen: gezondene, boodschapper, verkondiger, heraut, getuige, hiertoe geroepen door Christus zelf en Zijn Evangelie.
Het feit dat Petrus Apostel is doet ons enerzijds denken aan de apostoliciteit van de Kerk, anderzijds aan het apostolaat in de Kerk. En gij, die U op dit ogenblik, tijdens deze audiëntie, zo duidelijk bewust zijt van het uitzonderlijke en wonderbaarlijke feit van de apostolische zending die afkomstig is van niemand minder dan de hemelse Vader zelve (denkt maar aan de woorden van Jezus: Zoals de Vader mij gezonden heeft, zo zend ik U", ) gij zult U dus ook bewust moeten worden van de aard en het doel van deze zending: verspreiding, verkondiging van de boodschap van Christus, wij noemen dit: "apostolaat".
Waarom zeggen Wij dit alles tot u? Omdat dit aspect van de zending van Petrus ook op u betrekking heeft! Men kan de Apostel Petrus niet naderen zonder zich geraakt te voelen, zich als het ware verwikkeld te voelen met de zending die de Heer hem toevertrouwde. En wel om twee redenen. Ten eerste vanwege de bestemming van de zending. Voor wie is zij bestemd? Voor u, ja zeker, ook voor u die hier voor Ons staat! Door het feit zelve dat gij de Paus een bezoek brengt zijt gij object van de verkondiging van het Evangelie omdat de Paus daarvan het symbool is, dit wil zeggen het feit dat gij getrouwe kinderen, christenen, katholieken zijt wordt in zekere zin belicht door de aanwezigheid van de Apostel die door de Heer geroepen werd om tezamen met de andere apostelen "het licht te zijn in de wereld" . En hier rijst de vraag die eenieder van u zichzelf moet stellen: Ben ik werkelijk een trouw kind, een oprechte leerling, een vurige volgeling?
Referenties naar alinea 2: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
3
De plicht tot apostolaat voor de gelovigen
De tweede reden is niet minder belangrijk, hij toont ons aan dat de plicht tot het beoefenen van apostolaat zich uitstrekt, zich moet uitstrekken, tot eenieder van U. Het apostolaat in de meest verheven en authentieke vorm is de taak van Paus en Bisschoppen en in vereniging met hen van priesters, religieuzen, missionarissen; maar niet van hen alleen. Gij weet dat in deze tijd niet alleen iedere Christen aangespoord wordt tot het beoefenen van apostolaat maar dat het tot een plicht geworden is van elke gelovige. Apostolaat, ook al gebeurt dit niet officieel, niet georganiseerd, is een zaak van iedere ware volgeling van Christus, het bewijs is gemakkelijk te leveren: Men kan geen echte Christen zijn zonder naastenliefde, men kan zijn naaste niet liefhebben zonder hem deelgenoot te maken van het hoogste geluk.
Daarom zouden Wij zo gaarne zien dat deze audiëntie bij de Paus in uw aller harten een ware apostolische geest deed ontwaken en dat gij allen, ieder in overeenstemming met de eigen concrete mogelijkheden deze apostolische geest gestalte zult weten te geven. Gij allen moet er van overtuigd zijn dat een ieder van U, wie hij ook is, in staat is en de plicht heeft om tegenover zijn naasten te getuigen voor Christus, om zijn naaste duidelijk te maken dat Christus hem roept. Een Christen die onverschillig is voor het heil van zijn naaste is geen ware Christen. "Christen" en "egoïst" is een contradictio in terminis. Dit heeft Jezus ons geleerd, dit leerde de Apostel Petrus, dit leert het Concilie en op dit ogenblik herhaalt de Paus het voor U terwijl hij het bekrachtigt met zijn Apostolische Zegen.
Referenties naar alinea 3: 0
Geen referenties naar deze alineaExtra opties voor deze alinea
Kopieer alinea-URL naar klembord Reageer op deze alinea Deel op social media
https://rkdocumenten.nl/toondocument/612-apostoliciteit-van-de-kerk-en-apostolaat-in-de-kerk-nl