Vóór de ondertekening van de bulle 'Apostolorum Limina'

Volgens het oude gebruik geven wij vandaag, op het feest van hemelvaart, de bulle uit ter afkondiging van het Heilig Jaar. Wij zijn er diep verheugd over. Wij zien in dit gebaar een nieuw teken van de goddelijke goedheid, die, zoals zij ons toestond de viering en de sluiting van het Tweede Vaticaans Concilie mee te maken, ons via andere hoogtepunten van ons pontificaat ook heeft toegestaan persoonlijk de aanzet te geven tot deze grote beweging van heiligheid en genade, welke de hele Kerk en de plaatselijke kerken doordringt en zal doordringen in de viering van het Heilig Jaar. Wij zien in deze daad, welke zo betekenisvol samenvalt met een van de mooiste en roerendste liturgische feesten, het ochtendschemeren van een nieuwe dag van vrede, van verzoening, ijver, edelmoedigheid en eensgezindheid in de Kerk en in heel de mensheid. Terwijl wii inderdaad geestelijk opnieuw de gebeurtenis beleven waarbij Christus, ten hemel opstijgend van de olijfberg, met zijn zegenende blik de hele stad omvatte die zich onder zijn ogen uitstrekte, en de apostelen met de heilige maagd, en de toen geboren Kerk en die van de komende eeuwen, lijkt het ons, dat in deze symbolische getijdigheid het gelukkigste voorteken ligt voor het welslagen van het Heilig Jaar dat wij afkondigen. Het werk van de verlossing aangekondigd in het Oude Testament, voltooid door het roemrijk lijden en verrijzen en ten hemel stijgen van de Zoon van God, zet zich door de Kerk voort in de eeuwen en grijpt ieder van onze harten aan met heel zijn herscheppende en omvormende kracht.

Wat zijn wij gelukkig, dat wij er dit treffend ogenblik van mogen beleven. Wat zijn wij gelukkig, dat wij de belangrijkheid ervan hebben verstaan en de aansporing tot werken van bekering hebben ontvangen: bekeert u en gelooft in de Blijde Boodschap (Mc. 1, 15) [b:Mc. 1, 15]. Wat zijn wij gelukkig, dat wij ons getuigen weten van Christus in dit uur, opdat het gist van het Evangelie dieper de wereld doordringt. Wat zijn wij gelukkig, dat wij evenals de apostelen op die heilige dag, 'met grote blijdschap' terugkeren naar het apostolische werk om 'God lofprijzend en zegenend' te loven van Hem (Lc. 24, 52) [b:Lc. 24, 52]. Maar óns vaderland is in de hemel (Fil. 3, 20) [b:Fil. 3, 20]. Het Heilig Jaar, waarvan de bulle [1743] de bedoeling en de inhoud schetst, tekent werkelijk voor allen die vernieuwde ijver in liefde voor Christus en de Kerk, ten bate van het lot van de mensheid. En moge één grote verzoening de harten tot rust brengen en hen altijd meer brengen tot gedachten en werken van vrede.

In de naam des Heren!