Schaam u voor uw zonden, maar hoop op de barmhartigheid

O Christus, alleen gelaten en zelfs verraden en verkocht door uw eigen mensen;
O Christus, veroordeeld door zondaars, overgeleverd door de leiders;
O Christus, in smartelijk vlees, gekroond met doornen en gekleed in purper;
O Christus, verminkt en verschrikkelijk genageld;
O Christus, doorstoken met een lans dat Uw hart doorboorde;
O Christus, dood en begraven, U Die de God van het leven en het bestaan bent;
O Christus, onze enige Verlosser, we komen ook dit jaar bij u terug met de ogen teneergeslagen van schaamte en met een hart vol hoop.

Van schaamte voor alle beelden van vernietiging, verwoesting en ondergang dat normaal is geworden in ons leven; Schaamte, voor het onschuldig bloed dat dagelijks vergoten wordt van vrouwen, kinderen, immigranten en vervolgde mensen vanwege hun huidskleur of vanwege hun etnische afkomst en sociale status of hun geloof in U; Schaamte voor de keren ook dat wij, zoals Judas en Petrus, U verkocht, verraden en alleen gelaten hebben om te sterven voor onze zonden, lafaards die wegvluchten voor hun verantwoordelijkheden; Schaamte voor ons stilzwijgen over ongerechtigheid; door onze handen van luihuid en hebzucht; voor ons luide stem ter verdediging van eigen belangen en zwijgen om voor anderen op te komen; voor onze snelle voeten op het pad van het slechte en onze verstomming; Schaamte voor al de keren dat wij - Bisschoppen, priesters, gewijde mannen en vrouwen - Uw Lichaam, de Kerk te schande hebben gemaakt en gepijnigd; en dat wij onze eerste liefde zijn vergeten, ons eerste enthousiasme en onze totale beschikbaarheid, en daarbij ons hart en toewijding hebben laten roesten.

Zoveel schaamte, Heer, maar ons hart is ook nostalgisch voor de vertrouwvolle hoop dat U ons niet zult behandelen zoals we verdienen, maar alleen volgens een veelvoud aan barmhartigheid; dat ons verraad niet Uw immense liefde teniet doet; Uw hart, moeder en vader, ons niet zal vergeten vanwege onze hardheid en onze misstappen; De zekere hoop dat onze namen zijn gegrift in Uw hart en dat we geplaatst zijn als appel in Uw ogen; Hoop dat Uw kruis onze stenen harten veranderen zal in een hart van vlees om te kunnen dromen, om te vergeven en om lief te hebben; En verander deze donkere nacht van het Kruis in de stralende opgang van Uw Verrijzenis; Hoop dat Uw waarheid niet is gebaseerd op de onze; De hoop dat de groep van mannen en vrouwen trouw aan Uw Kruis doorgaan en blijven doorgaan, om trouw te blijven als de smaak van gist en als het licht dat nieuwe horizonten opent in het lichaam van onze verwonde mensheid; Hoop dat Uw Kerk blijft proberen de roepende stem te zijn in de woestijn van de mensheid om de weg te bereiden van Uw triomfantelijke wederkomst, wanneer U komt om te oordelen, levenden en doden; De hoop dat de goede wil zal winnen ondanks haar kennelijk verlies!

O Heer Jezus, de Zoon van God, onschuldig slachtoffer van onze verlossing, staande voor Uw koninklijk banier, Uw mysterie van dood en glorie, voor de striemen, knielen, met schaamte bedekt maar hoopvol, en vragen wij U het bloed af te wassen met het water dat stroomde uit Uw doorboort hart; om onze zonden te vergeven en onze schuld; We vragen u om onze broeders te herinneren die weg zijn door geweld, onverschilligheid en oorlog; We vragen u om de ketenen te breken die ons gevangen houden in onze zelfgenoegzaamheid, in onze vrijwillige blindheid en in de vluchtigheid van onze woorden en calculaties.

O Christus we vragen u, leer ons nooit te schamen voor Uw Kruis, nooit het uit te buiten, maar om het eer te geven en te prijzen, want daarmee heeft U getoond de monsterachtigheid van onze zonden, de grootheid van Uw Liefde, ongerechtigheid in ons oordelen en de kracht van Uw Liefde. Amen.