Vergeving, deur naar verzoening

Dierbare broeders en zusters,

Mijn verblijf in Korea bereikt zijn eindpunt en ik kan God slechts danken voor de vele zegeningen die Hij aan dit veelgeliefd land gegeven heeft, in het bijzonder aan de Kerk in Korea. Onder deze zegeningen bewaar ik in het bijzonder de ervaring die we deze dagen hadden door de aanwezigheid van vele jonge pelgrims uit heel Azië. Hun liefde voor Jezus en hun enthousiasme voor de verspreiding van Zijn Rijk waren voor iedereen inspirerend.

Met deze Misviering bereikt mijn bezoek zijn hoogtepunt; wij smeken nu van God de genade af van vrede en verzoening. Dit gebed heeft op het Koreaanse schiereiland bijzondere weerklank. De H. Mis van vandaag is hoofdzakelijk een gebed om verzoening binnen de Koreaanse familie. Jezus zegt ons in het Evangelie hoe machtig ons gebed is wanneer twee of drie in Zijn Naam verenigd zijn om iets te vragen. (Mt. 18, 19-20) [[b:Mt. 18, 19-20]] Hoeveel te meer wanneer een heel volk zijn smeekbede tot de Hemel richt!

De eerste lezing gaat over de belofte van God om de eenheid en welvaart van een volk te herstellen dat verscheurd is door onheil en verdeeldheid. Voor ons is dat evenals voor het volk van Israël, een hoopvolle belofte: zij wijst een toekomst aan die God nu reeds voor ons voorbereidt. Toch is die belofte onafscheidelijk verbonden met een gebod: het gebod om terug te keren tot God en met heel zijn hart aan Zijn wet te gehoorzamen. (Deut. 30, 2-3) [[b:Deut. 30, 2-3]] De Goddelijke gave van verzoening, eenheid en vrede is onafscheidelijk verbonden aan de genade van bekering: het gaat om een omvorming van het hart die de loop van ons leven en onze samenleving, als enkeling en als volk, kan veranderen.

Tijdens deze H. Mis horen wij deze belofte natuurlijk in de context van de historische ervaring van het Koreaanse volk, een ervaring van verdeeldheid en conflict die reeds meer dan zestig jaar duurt. Doch Gods dringende uitnodiging tot bekering roept ook de leerlingen van Christus in Korea op om de kwaliteit van hun bijdrage tot de opbouw van een rechtvaardige en menselijke samenleving te onderzoeken. Zij roept ieder van u op na te denken over de manier waarop u getuigenis aflegt als enkeling en als gemeenschap, van een Evangelisch engagement voor de minder bedeelden, de gemarginaliseerden, de werklozen en voor hen die van de welvaart zijn uitgesloten. Deze uitnodiging roept u als Christen en Koreaan op, om een mentaliteit die gebaseerd is op wantrouwen, vijandschap en rivaliteit beslist af te wijzen en eerder een cultuur te bevorderen gevormd door de leer van het Evangelie en door de edelste traditionele waarden van het Koreaanse volk.

In het Evangelie van vandaag vraagt Petrus aan de Heer: “als mijn broeder tegen mij misdoet, hoe dikwijls moet ik hem dan vergeven? Tot zevenmaal toe?” (Mt. 18, 21-22) [b:Mt. 18, 21-22]. Deze woorden gaan naar de kern van Jezus’ boodschap van verzoening en vrede. Gehoorzaam aan Zijn gebod, vragen wij dagelijks aan onze hemelse Vader onze zonden te vergeven, “zoals wij vergeven aan onze schuldenaren”. Als wij daar niet toe bereid zijn, hoe kunnen wij dan oprecht om vrede en verzoening bidden?

Jezus vraagt ons te geloven dat vergeving de deur is die naar verzoening leidt. Door ons op te dragen onze broeders zonder voorbehoud te vergeven, vraagt Hij ons iets geheel radicaals te doen, maar geeft Hij ons ook de genade het te realiseren. Wat menselijk gezien onmogelijk, onrealiseerbaar lijkt, om niet te zeggen soms weerzinwekkend, maakt Jezus mogelijk en vruchtbaar door de oneindige macht van Zijn kruis. Het kruis van Christus openbaart Gods macht om iedere verdeeldheid te doen verdwijnen, iedere wonde te genezen en de oorspronkelijke banden van broederliefde te herstellen. Dat is dus de boodschap die ik u op het einde van mijn bezoek aan Korea nalaat. Heb vertrouwen in de macht van het kruis van Christus! Ontvang de verzoenende genade in uw hart en deel ze met de anderen! Ik vraag u een overtuigend getuigenis te geven van de verzoenende boodschap van Christus, thuis, in uw gemeenschappen en op heel het domein van het nationale leven. Ik ben ervan overtuigd dat u in een geest van vriendschap en samenwerking met andere Christenen, met aanhangers van andere godsdiensten en met alle mannen en vrouwen van goede wil die de toekomst van de Koreaanse samenleving ter harte nemen, de gist van het Rijk Gods op deze aarde zult zijn. Dan zullen onze gebeden om vrede en verzoening tot God opstijgen uit harten die zuiverder zijn en zullen zij deze kostbare gave waar iedereen naar verzucht, door Zijn genade ontvangen.

Bidden wij dan dat zich nieuwe gelegenheden voordoen tot dialoog, ontmoeting en het overstijgen van de verschillen, voor een blijvende grootmoedigheid om humanitaire hulp te bieden aan iedereen in nood en voor een steeds groeiende dankbaarheid voor het feit dat alle Koreanen broeders en zusters zijn, leden van één enkele familie en één enkel volk. Zij spreken dezelfde taal.

Voor uit Korea te vertrekken, zou ik Mevrouw de President van de Republiek, de burgerlijke en Kerkelijke Autoriteiten en iedereen die op één of andere manier dit bezoek heeft helpen mogelijk maken, willen danken. Op een bijzondere manier zou ik een persoonlijk dankwoord willen richten tot de priesters van Korea die dagelijks ten dienste staan van het Evangelie en van de opbouw van het volk Gods in geloof, hoop en liefde. Ik vraag u als gezanten van Christus en bedienaars van Zijn verzoenende liefde (2 Kor. 5, 18-20) [[b:2 Kor. 5, 18-20]] banden te blijven smeden van respect, vertrouwen en harmonieuze samenwerking in uw parochies, onder elkaar en met uw bisschoppen. Uw voorbeeld in voorbehoudloze liefde voor de Heer, uw trouw en toewijding in het ambt, evenals uw liefdevol engagement voor iedereen in nood, dragen veel bij tot de verzoening en vrede in dit land.

Dierbare broeders en zusters, God roept ons tot Hem terug te keren en Zijn stem te beluisteren, en belooft ons op deze aarde een vrede en welvaart die groter zijn dan al wat onze voorouders ooit gekend hebben. Mogen de leerlingen van Christus in Korea de dageraad van deze nieuwe dag voorbereiden, waarop dit land de rijkste Goddelijke zegeningen zal genieten van harmonie en vrede! Amen.