Boodschap van Paus Paulus VI aan patriarch Demetrios I

Aan zijne Heiligheid Demetrios I
aartsbisschop van Constantinopel en oecumenisch patriarch

Terwijl hier te Rome de vieringen van het heilig jaar, tijdens hetwelk de Rooms-Katholieke Kerk de goddelijke Voorzienigheid de vernieuwing en verzoening heeft afgesmeekt, ten einde lopen, brengen wij met grote ontroering dank aan God, die 'ons heeft gezegend met elke geestelijke zegen' (Ef. 1, 3) [b:Ef. 1, 3]. De Heer heeft ons, tien jaar geleden, de genade geschonken van een belangrijke kerkelijke daad van verzoening, een daad die oude en wederzijdse betreurenswaardige handelingen heeft hersteld en een bron is van vruchtbare betrekkingen voor het hervinden en herstellen van die 'volledige gemeenschap van het geloof, van broederlijke eensgezindheid en van het sacramentele leven' tussen onze kerken die 'tussen hen bestaan heeft gedurende de eerste duizend jaar van het leven van de Kerk'. Ambulate in dilectione [[421]] Voor altijd hebben wij uit de gedachtenis en het midden van de Kerk de pijnlijke herinnering willen wegvagen van de banvloek die de harten gevangen hielden in wederzijdse verbittering en wantrouwen. De Geest van God heeft onze geest verlicht en de liefde van Christus heeft de broederlijke liefde tussen onze kerken doen herrijzen.

Eens te meer 'laat de liefde van Christus ons geen rust' (2 Kor. 5, 14) [b:2 Kor. 5, 14] vandaag om alle mogelijkheden te onderzoeken en steeds aandachtiger te luisteren naar de influisteringen van de Heilige Geest teneinde de dialoog van de waarheid in liefde voort te zetten: 'Veritatem facientes in caritate' (Ef. 4, 15) [b:Ef. 4, 15]. Wij moeten deze dialoog voortgang doen vinden op de weg die leidt naar de volmaakte eenheid waarvoor Christus heeft gebeden, is gestorven en verrezen. Daarom zijn wij vol vreugde over de mogelijkheid nieuwe instrumenten van theologische dialoog te scheppen. In liefde, in wederzijds respect, bezield door het ene verlangen de ene en heilige Kerk van Christus te dienen, zal zo alles wat in onze kerken gemeenschappelijk wordt beleefd duidelijker in het licht worden gesteld. Daarenboven zal men de mogelijkheid hebben broederlijk te discussiëren en met wijsheid de moeilijkheden te boven te komen die nog verhinderen, dat wij de Eucharistie van de Heer gezamenlijk vieren.

God geve ons, dat wij ieder meningsverschil oplossen, ons samen bevindend in de volle waarheid (Joh. 16, 13) [[b:Joh. 16, 13]] teneinde één van hart en in de symfonie van toch verschillende stemmen zijn naam die van alle eeuwigheid gezegend is te loven. Zo zullen wij 'ons in liefde aan de waarheid houden' en in ieder opzicht naar Hem toe groeien die het hoofd is, Christus, van wie uit het hele lichaam eensgezindheid en samenhang ontvangt (Ef. 4, 15-16) [b:Ef. 4, 15-16].

Met déze gevoelens van levendige vreugde en vurige hoop, in deze tijd waarin wij ons voorbereiden op de viering van de heilzame incarnatie van onze Heer Jezus, verzekeren wij uw eerbiedwaardige kerk en uzelf, geliefde broeder, van onze genegenheid in de Heer.

Vanuit het Vaticaan, 11 december 1975

PAUS PAULUS VI