De andere meer als broeder beschouwen

Sa paghe ‘e Nostru Segnore siat sempre chin bois.

Vandaag verwezenlijkt zich de wens die ik voor de zomer op het Sint-Pietersplein geuit had Noot van de redactie: na.. Noot van de redactie: na afloop van de audiëntie van 15 mei 2013, namelijk het heiligdom te bezoeken van Onze-Lieve-Vrouw van Bonaria.

Ik ben gekomen om vreugde en hoop, inspanningen en engagement, idealen en verzuchtingen van uw eiland te delen en om u in het geloof te bevestigen. Ook hier in Cagliari, zoals in heel Sardinië, ontbreekt het niet aan moeilijkheden, problemen en zorgen, er zijn er zoveel: ik denk in het bijzonder aan de werkloosheid en de werkonzekerheid en aan de onzekerheid van de toekomst. Uw mooie streek, Sardinië, lijdt reeds lang onder verschillende vormen van armoede, die groter zijn omdat het een eiland is. Loyale samenwerking tussen allen is nodig evenals de inzet van de verantwoordelijken der instellingen – ook van de Kerk – om aan mensen en gezinnen hun fundamentele rechten te verzekeren en een samenleving te doen groeien die meer broederlijk en meer solidair is. Recht op werk verzekeren, het recht zijn brood mee te brengen naar huis, het brood dat met eigen werk verworven werd! Ik ben u nabij! Ik ben u nabij, ik denk aan u in mijn gebed en moedig u aan te blijven getuigen van de menselijke en christelijke waarden die zo diep geworteld zijn in het geloof en de geschiedenis van dit grondgebied en zijn bevolking. Houdt de vlam van de hoop brandend!

Ik ben onder u gekomen om samen met u aan de voeten van de Heilige Maagd te zijn die ons Haar Zoon geeft. Ik weet wel dat Maria, onze Moeder, in uw hart is, daarvan getuigt dit heiligdom, waar vele generaties van Sarden naartoe kwamen - en blijven komen! – om de bescherming af te smeken van Onze-Lieve-Vrouw van Bonaria, de eerste heilige patrones van het eiland. Hier brengt u de vreugde en het leed van deze grond, van zijn families en ook van zijn kinderen die ver wonen, die dikwijls met veel verdriet en heimwee vertrokken zijn om werk en een toekomst te zoeken voor zichzelf en hun dierbaren. Vandaag willen wij allen die hier samen zijn, Maria danken omdat Zij ons altijd nabij is, wij willen ons vertrouwen en onze liefde voor Haar hernieuwen.

De eerste lezing die wij hoorden, toont ons Maria in gebed met de apostelen in het cenakel, wachtend op de uitstorting van de Heilige Geest (Hand. 1,12-14) [[b:Hand. 1,12-14]]. Maria bidt, Zij bidt met de gemeenschap van de leerlingen, en leert ons vol vertrouwen te hebben in God, in Zijn barmhartigheid. Dat is de macht van het gebed! Blijven wij kloppen aan de deur van God. Brengen wij elke dag heel ons leven bij God, door Maria! Aan de deur van Gods hart kloppen!

In het Evangelie zien wij Jezus’ laatste blik op Zijn Moeder. (Joh. 19, 25-27) [[b:Joh. 19, 25-27]] Op het kruis kijkt Jezus naar Zijn Moeder en vertrouwt Haar de apostel Johannes toe: ziedaar uw zoon. Iedereen is door Johannes vertegenwoordigd, ook wij, en Jezus’ liefdesblik vertrouwt ons toe aan de moederlijke bescherming van Zijn Moeder. Maria zal zich een andere liefdesblik herinnerd hebben, toen Zij een jonge vrouw was: de blik van God de Vader, die Haar nederigheid had gezien, Haar kleinheid. Maria leert ons dat God ons niet verlaat, Hij kan grote dingen doen zelfs met onze zwakheid. Laten wij Hem vertrouwen! Kloppen wij aan de deur van Zijn hart!

En de derde gedachte: vandaag ben ik onder u gekomen, of beter zijn wij allen samen gekomen om de blik van Maria te ontmoeten, omdat daarin de blik van de Vader weerspiegeld is, die Haar tot Moeder van God maakte, en de blik van de Zoon op het kruis, die Haar tot onze Moeder maakte. Maria kijkt vandaag met deze blik naar ons. Wij hebben Haar tedere blik nodig, Haar moederlijke blik die ons beter kent dan wie ook, Haar blik vol medelijden en zorg. Maria, vandaag willen wij U zeggen: Moeder, geef ons Uw blik! Uw blik brengt ons bij God, Uw blik is een gave van de goede God, die ons opwacht bij iedere bocht van onze weg, hij is een gave van Jezus Christus op het kruis, die ons leed, onze inspanningen, onze zonde op zich neemt. En om deze liefdevolle Vader te ontmoeten, zeggen wij vandaag: Moeder, geef ons Uw blik! Zeggen wij het samen: “Moeder, geef ons Uw blik!”, “Moeder, geef ons Uw blik!”.

Op de dikwijls zo moeizame weg, zijn wij niet alleen, wij zijn met velen, wij zijn een volk en de blik van de Maagd Maria helpt ons elkaar meer als broeder te zien. Zien wij elkaar meer als broeders! Moge Maria ons leren deze blik te hebben die probeert te verwelkomen, te vergezellen, te beschermen. Leren wij elkaar te zien onder de moederlijke blik van Maria! Er zijn mensen aan wie wij instinctief minder belang hechten en die er integendeel meer behoefte aan hebben: de meest verlatenen, zieken, zij die niets hebben om van te leven, zij die Jezus niet kennen, probleemjongeren, jongeren die geen werk vinden. Laat ons geen angst hebben naar buiten te gaan en onze broeders en zusters met de blik van de Maagd Maria te zien, Zij nodigt ons uit echte broeders te zijn van elkaar. Laten wij niet toe dat iets of iemand zich tussen ons en de blik van de Maagd Maria stelt. Moeder, geef ons Uw blik! Dat niemand zich verberge! Moge ons kinderhart die blik weten te verdedigen tegen zoveel gepraat dat illusies belooft, tegen wie een begerige blik hebben naar een gemakkelijk leven, naar beloften die niet kunnen vervuld worden. Dat zij ons de blik op Maria niet beroven, die vol tederheid is, die ons kracht geeft, ons solidair maakt. Zeggen wij allen: “Moeder, geef ons Uw blik! Moeder, geef ons Uw blik! Moeder, geef ons Uw blik!”

Nostra Segnora ‘e Bonaria bos acumpanzet sempre in sa vida.