Universi Dominici Gregis

Notities van de redactie:

Samenvatting van Universi Domini Gregis [n:1178]

Rekening moet gehouden worden met hetgeen in deze Constitutie is gewijzigd conform:

Paus Benedictus XVI

• 22-02-2013: Motu Proprio Normas Nonnullas [4889] (partieel als werkvertaling doorgevoerd in deze tekst) met name in de nummers van deze Constitutie (van kracht geworden door publicatie op 25.02.2013 in de L'Osservatore Romano):
  
  • 35 [al:35]
  • 37 [al:37]
  • 43 [al:43]
  • 46-51 [al:46-51]
  • 55 [al:55]
  • 62 [al:62]
  • 64 [al:64]
  • 70 [al:70]
  • 75 [al:75]
  • 87 [al:87]
• 11-06-2007: Motu Proprio De aliquibus mutationibus in normis de Electione Romani Pontificis [1997], in nummer 75 [al:75] van deze Constitutie (van kracht geworden door publicatie op 27.06.2007 in de L'Osservatore Romano).

De herder van de gehele kudde van de Heer is de bisschop van de kerk van Rome, waar de heilige apostel Petrus, door soevereine instelling van de goddelijke Voorzienigheid, aan Christus de allerhoogste getuigenis van het martelaarschap bood door het vergieten van zijn bloed. Het is daarom begrijpelijk dat de wettige apostolische successie in deze zaak, waarmee "vanwege haar grote voorrang iedere Kerk het eens moet zijn", III, 3, 2: SCh 211, 33 [[848]] altijd het voorwerp van bijzondere aandacht geweest is.

Juist om deze reden, hebben de Pausen het door de eeuwen heen als hun speciale plicht beschouwd, evenals hun specifieke recht, passende normen vast te stellen om de ordentelijke verkiezing van een Opvolger te reguleren. Zo hebben in meer recente tijden mijn voorgangers de Heilige Pius X, vgl: Vacante Sede Apostolica [[[4441]]] Pius XI, vgl: Cum Proxime [[[4442]]] vgl: Quae divinitus [[[4479]]] Pius XII, vgl: Vacantis Apostolicae Sedis [[[4444]]] Johannes XXIII vgl: Summi pontificis electio [[[4446]]] en als laatste Paulus VI, vgl: Regimini Ecclesiae Universae [[[1311]]] vgl: Ingravescentem aetatem [[[4445]]] vgl: Romano Pontifici Eligendo [[[4447]]] dit gedaan, elk met de bedoeling om in te spelen op de behoeften van het specifieke historische moment. Zij vaardigden wijze en passende voorschriften uit om een geschikte voorbereiding en ordelijke bijeenkomst van de kiezers te verzekeren om, in het geval van het vrijvallen van de Apostolische Stoel, de belangrijke en zware plicht uit te oefenen om de Romeinse Paus te kiezen.

Dat ik vandaag op deze kwestie inga, is zeker niet te wijten aan een gebrek aan respect voor deze regels, die ik ten zeerste waardeer en die ik in grote mate wil bevestigen, althans wat de inhoud en de grondbeginselen betreft die eraan ten grondslag liggen. Wat mij tot deze stap brengt, is het besef van de veranderde situatie waarin de Kerk vandaag de dag leeft en de noodzaak om rekening te houden met de algemene herziening van het canonieke recht, die met het applaus van het hele bisschopsambt gelukkig ten uitvoer wordt gelegd door de publicatie en afkondiging van eerst het Wetboek van Kerkelijk Recht [30] en vervolgens het Wetboek van het Kerkelijk Recht van de Oosterse Kerken [574]. Deze herziening, geïnspireerd door het Tweede Vaticaans Oecumenisch Concilie, werd vervolgens gevolgd door mijn zorg om de hervorming van de Romeinse Curie aan te passen met de Apostolische Constitutie Pastor Bonus [577]. Bovendien suggereert precies wat in Canon 335 [30|335] van de Codex Iuris Canonici [30] is vastgelegd en in Canon 47 [574|(47)] van de Codex Canonum Ecclesiarum Orientalium [574] opnieuw wordt voorgesteld, de plicht om specifieke wetten vast te stellen en voortdurend bij te werken die de canonieke bepaling regelen wanneer de Romeinse Stoel, om welke reden dan ook, vrijvalt.

Onbetwist is in werkelijkheid het beginsel volgens hetwelk de Romeinse pausen verantwoordelijk zijn voor de vaststelling, aangepast aan de veranderingen van de tijd, voor de wijze waarop de aanwijzing van de persoon die geroepen is om de opvolging van Petrus op de Romeinse Stoel op zich te nemen, moet plaatsvinden. Dit betreft in de eerste plaats het orgaan dat belast is met de taak om te zorgen voor de verkiezing van de Romeinse Paus: volgens de duizendjarige praktijk, gesanctioneerd door precieze canonieke normen, ook bevestigd in een expliciete bepaling van het huidige Wetboek van Canoniek Recht vgl: Codex Iuris Canonici [[[30|349]]], is dit het College van Kardinalen van de Heilige Roomse Kerk. Immers, als het de geloofsleer is dat de macht van de Paus rechtstreeks afkomstig is van Christus, wiens Vicaris hij op aarde is vgl: Pastor Aeternus [[[116|10-15]]] vgl: Lumen Gentium [[[617|18]]], is het ook zeker dat deze hoogste macht in de Kerk aan hem is toegekend door de "door hem aanvaarde wettige verkiezing samen met de bisschopswijding". § 1 [[30|332]] § 1 [[574|(44)]] Het ambt van het lichaam dat met deze verkiezing belast is, is daarom bijzonder zwaar. Daarom moeten de regels die het handelen ervan regelen zeer nauwkeurig en duidelijk zijn, zodat de verkiezing zelf plaatsvindt op de meest waardige en gepaste manier voor het ambt van extreme verantwoordelijkheid dat de persoon die door goddelijke investituur is gekozen met zijn instemming moet aanvaarden.

Daarom bevestig ik opnieuw de norm van het huidige Wetboek van Canoniek Recht vgl: Codex Iuris Canonici [[[30|349]]], waarin de duizendjarige praktijk van de Kerk wordt weerspiegeld, dat het College van kiezers van de Paus uitsluitend wordt gevormd door de Kardinalen van de Heilige Roomse Kerk. In hen komen, bijna in een bewonderenswaardige synthese, de twee aspecten tot uitdrukking die de figuur en het ambt van de Romeinse paus kenmerken: Romeins, omdat hij geïdentificeerd wordt in de persoon van de bisschop van de Kerk die in Rome is en, daarom, in nauwe relatie met de geestelijkheid van deze Stad, vertegenwoordigd door de kardinalen van de presbyterale en diaconale titels van Rome, en met de kardinaal-bisschoppen van de suburbicaire zetels; Pontifex van de universele Kerk, omdat hij geroepen is om zichtbaar op te treden als plaatsvervanger van de onzichtbare Herder die de hele kudde leidt naar de weiden van het eeuwige leven. De universaliteit van de Kerk is bovendien goed vertegenwoordigd in de samenstelling van het College van Kardinalen, dat Kardinalen van elk continent verzamelt.

In de huidige historische omstandigheden lijkt de universele dimensie van de Kerk voldoende tot uitdrukking te komen in het college van honderdtwintig kardinaal-verkiezers, samengesteld uit kardinalen uit alle delen van de aarde en uit de meest uiteenlopende culturen. Ik bevestig dus dit aantal kardinaal-kiezers als maximum, met de precisering dat het geenszins een teken van minachting is om de door mijn voorganger Paulus VI ingestelde norm te handhaven, volgens welke zij die reeds de leeftijd van tachtig jaar hebben bereikt op de dag waarop de Apostolische Stoel vacant wordt, niet aan de verkiezing deelnemen. vgl: II.2 [[[4445|2]]] vgl: Romano Pontifici Eligendo [[[4447|33]]] De reden voor deze bepaling is in feite de wens om aan het gewicht van zo'n eerbiedwaardige leeftijd niet nog de last toe te voegen van de verantwoordelijkheid om degene te kiezen die de kudde van Christus zal moeten leiden op een manier die aangepast is aan de noden van de tijd. Dit belet de kardinalen die ouder zijn dan tachtig echter niet om deel te nemen aan de voorbereidende vergaderingen voor het Conclaaf, overeenkomstig de onderstaande bepalingen. Van hen wordt in het bijzonder verwacht dat zij in tijden van de Sede Vacante, en in het bijzonder tijdens de verkiezing van de Paus, zullen optreden als gidsen voor het Volk van God dat verzameld is in de Patriarchale Basilieken van Rome, evenals in andere kerken van de Diocesen over de hele wereld, met intense gebeden en smeekbeden tot de goddelijke Geest, de taak van de kiezers bijstaan en voor hen het licht vragen dat nodig is om hun keuze te maken met alleen God voor ogen en uitsluitend gericht op het "zielenheil ... dat in de Kerk steeds de hoogste wet moet zijn.". Codex Iuris Canonici [[30|1752]]

Het is mijn wens geweest om bijzondere aandacht te schenken aan de eeuwenoude instelling van het Conclaaf, waarvan de regels en procedures zijn vastgesteld en gedefinieerd door de plechtige ordonnanties van een aantal van mijn Voorgangers. Een zorgvuldig historisch onderzoek bevestigt zowel de geschiktheid van deze instelling, gezien de omstandigheden waarin ze ontstond en geleidelijk haar definitieve vorm kreeg, als haar blijvend nut voor het ordelijk, vlot en goed functioneren van de verkiezing zelf, vooral in tijden van spanning en onrust.

Juist daarom, terwijl ik erken dat theologen en canonisten van alle tijden het erover eens zijn dat deze instelling van nature niet noodzakelijk is voor de geldige verkiezing van de Romeinse paus, bevestig ik met deze Constitutie dat het Conclaaf in zijn wezenlijke structuur moet worden voortgezet; tegelijkertijd heb ik enkele wijzigingen aangebracht om de procedures ervan aan te passen aan de hedendaagse omstandigheden. In het bijzonder heb ik het gepast geacht te besluiten dat voor de gehele duur van de verkiezing de woon- en verblijfplaatsen van de kardinaal-kiezers en van degenen die geroepen zijn om te assisteren bij het ordelijke verloop van de verkiezing zelf, zich bevinden op geschikte plaatsen binnen Vaticaanstad. Hoewel de Staat klein is, is hij groot genoeg om binnen zijn muren, met behulp van de hieronder aangegeven passende maatregelen, de afzondering en daaruit voortvloeiende concentratie te garanderen die een handeling die van zo vitaal belang is voor de hele Kerk, vereist van de kiezers.

Tegelijkertijd, gezien de heiligheid van de handeling en daarom het gemak van het houden van de verkiezing op een geschikte plaats, waar, aan de ene kant, de liturgische handelingen goed gecombineerd worden met de juridische formaliteiten en, aan de andere kant, de kiezers beter voorbereid zijn om de innerlijke ingevingen van de Heilige Geest te ontvangen, besluit ik dat de verkiezing zal blijven plaatsvinden in de Sixtijnse Kapel, waar alles bijdraagt aan het voeden van het bewustzijn van de aanwezigheid van God, in wiens aanwezigheid ieder zich op een dag moet presenteren om beoordeeld te worden.

Ik bevestig ook, met mijn apostolisch gezag, de plicht van de meest strikte geheimhouding met betrekking tot alles wat direct of indirect betrekking heeft op de eigenlijke verrichtingen van de verkiezing; zelfs hierin wilde ik echter de relatieve normen vereenvoudigen en tot het wezenlijke terugbrengen, om verwarring en twijfels te voorkomen, en misschien zelfs latere gewetensproblemen bij hen die aan de verkiezing deelnamen.

Ten slotte heb ik het nodig geacht de vorm van de verkiezing zelf te herzien in het licht van de hedendaagse behoeften van de Kerk en de gebruiken van de moderne samenleving. Zo heb ik het gepast geacht om de verkiezing per acclamatie quasi ex inspiratione niet te handhaven, omdat ik van mening ben dat dit niet langer een geschikt middel is om de gedachte van een kiescollege te interpreteren dat zo groot in aantal en zo divers van oorsprong is. Het leek ook noodzakelijk om de verkiezing per compromissum af te schaffen, niet alleen vanwege de moeilijkheid van de procedure, die blijkt uit de logge opeenstapeling van regels die in het verleden zijn uitgevaardigd, maar ook omdat deze verkiezing van nature de verantwoordelijkheid van de individuele kiezers vermindert, die in dit geval niet verplicht zouden zijn om hun keuze persoonlijk kenbaar te maken.

Na rijp beraad heb ik daarom besloten dat de enige vorm waarin de kiezers hun stem kunnen uitbrengen bij de verkiezing van de Romeinse paus de geheime stemming is, volgens de regels die hieronder worden uiteengezet. Deze vorm biedt de grootste garantie voor duidelijkheid, rechtlijnigheid, eenvoud, openheid en, bovenal, een effectieve en vruchtbare deelname van de kardinalen die, individueel en als groep, geroepen zijn om de vergadering te vormen die de opvolger van Petrus kiest.

Met deze intenties vaardig ik deze Apostolische Constitutie uit met de normen die, wanneer de Romeinse Stoel vacant wordt, strikt moeten worden gevolgd door de kardinalen wier recht en plicht het is om de opvolger van Petrus te kiezen, het zichtbare Hoofd van de hele Kerk en de Dienaar van de dienaren van God.

In de tijd dat de Heilige Stoel vacant is heeft het College van Kardinalen geen bevoegdheid of rechtsmacht in zaken die tijdens zijn leven of bij de uitoefening van zijn ambt de Paus toebehoren; zulke zaken dienen volledig en exclusief voorbehouden te worden aan de toekomstige Paus. Daarom verklaar ik van nul of gene waarde iedere daad of rechtsakt die toekomt aan de Paus gedurende zijn leven of in de uitoefening van zijn ambt, waarvan het College van Kardinalen het passend zou kunnen vinden, tenzij het past binnen de expliciet deze Constitutie genoemde bepalingen.

Tijdens het vacant zijn van de Apostolische Stoel is het bestuur van de Kerk aan het College van Kardinalen toevertrouwd om alleen voor de gewone zaken voort te zetten en van zaken die niet kunnen worden uitgesteld (zie nr. 6) [[al:6]], en voor de voorbereiding van alles wat nodig is voor de verkiezing van de nieuwe Paus. Deze taak moet worden uitgevoerd op de manieren en binnen de grenzen die in deze Constitutie zijn vastgelegd: bijgevolg moeten die zaken absoluut worden uitgesloten, die, door de wet of door de praktijk, alleen onder de bevoegdheid van de Romeinse Paus vallen of betrekking hebben op de normen voor de verkiezing van de nieuwe Paus zoals vastgelegd in de deze Constitutie.

Ik verklaar ook dat het College van Kardinalen op geen enkele manier over de rechten van de Apostolische Stoel en de Roomse Kerk kan beschikken; en nog minder, mag het direct of indirect een van deze rechten onthullen, zelfs als het gaat om de regeling van geschillen, of de bestraffing van daden die tegen die rechten zijn genomen na het overlijden of ontslag van de Paus. vgl: § 2 [[[30|332]]] vgl: § 2 [[[574|(47)]]] Alle kardinalen moeten zorgen voor de bescherming van deze rechten.

Tijdens het vacant zijn van de Apostolische Stoel mogen de door de Pausen afgekondigde wetten op geen enkele manier worden gecorrigeerd of gewijzigd; er mogen geen toevoegingen of uitsluitingen worden gedaan, noch mag dispensatie verleend worden zelfs niet van een onderdeel ervan. Dit geldt met name voor die betreffende de regelingen van de verkiezing van de Paus. In het geval dat iets zou worden gedaan of zelfs geprobeerd te worden gedaan tegen deze regel, verklaar ik dit nietig en ongeldig krachtens mijn hoogste gezag.

Als er enige twijfel bestaat over de regels in de huidige Constitutie of de manier waarop ze moeten worden uitgevoerd, zo verklaar formeel, dat het College van Kardinalen de volledige bevoegdheid heeft om een oordeel te vellen over deze kwestie. Daarom geef ik hierbij toestemming om de dubieuze of controversiële punten te interpreteren, en ik beslis dat in de beraadslagingen over deze en andere soortgelijke vragen, met uitzondering van de Pausverkiezing zelf, het voldoende is dat de meerderheid van de verzamelde kardinalen ermee akkoord gaan.

Evenzo, als er een probleem is dat volgens de meerderheid van de verzamelde Kardinalen niet tot een latere datum kan worden uitgesteld, kan het college van Kardinalen, volgens de mening van de meerderheid, bevelen uitvaardigen.

Tijdens de periode van de Sede Vacant zijn er twee soorten van Congregaties van Kardinalen: een Algemene Congregatie, dat is van het gehele College tot aan het begin van de verkiezing, en een Bijzondere Congregatie. Aan de Algemene Congregaties moeten alle Kardinalen deelnemen, die niet rechtmatig verhinderd zijn, zodra ze gehoord hebben van het vacant worden van de Apostolische Zetel. Die Kardinalen echter, die volgens de norm van nr. 33 [al:33] van deze Constitutie geen recht hebben om de Paus te kiezen, is het toegestaan, wanneer zij het willen, om niet aan deze Algemene Congregaties deel te nemen.

De Bijzondere Congregatie bestaat uit de Kardinaal-Camerlengo van de Heilige Romeinse Kerk en uit drie Kardinalen, één uit elk der drie orden, die door het lot uit de kieskardinalen, die al in Rome aanwezig zijn, aangewezen worden. Het ambt van deze drie Kardinalen, die Assistenten heten, houdt op na drie dagen en in hun plaats treden, steeds door loting bepaald, andere Kardinalen met dezelfde ambtsduur, ook na het begin van de verkiezing.

Tijdens de verkiezingsperiode worden de belangrijkere zaken, indien dit nodig is, door de verzameling van de kiesgerechtigde Kardinalen behandeld, de gewone aangelegenheden worden daarentegen steeds door de Bijzondere Congregatie van de Kardinalen afgehandeld. Tijdens de periode van de Sede Vacant dragen de Kardinalen zowel in de Algemene als de Bijzondere Congregaties de gebruikelijke zwarte toog met rode zoom en knopen met rode sjerp, rode solideo, bisschopskruis en ring.

In de Bijzondere Congregatie worden alleen de vragen van minder belang behandeld die dagelijks of van tijd tot tijd zich aandienen. Wanneer zich echter zwaarwegende vragen zouden voordoen, een diepgaand onderzoek vereisen, moeten deze aan de Algmene Congregatie voorgelegd worden. Voorts kan hetgeen in de Bijzondere Congregatie besloten is, opgelost of geweigerd wordt, niet in een andere Bijzondere Congregatie herroepen, gewijzigd of verleend worden; het recht hiertoe komt alleen toe aan de Algemene Congregatie en wel met meerderheid van stemmen.

De Algemene Congregatie van Kardinalen vindt plaats in het Apostolische Paleis in het Vaticaan of, wanneer de omstandigheden naar het oordeel van de Kardinalen dit nodig maken, op een andere geschikte plaats. Deze Congregatie wordt voorgezeten door de Deken van het College of, bij zijn afwezigheid of vanwege een rechtmatige verhindering, door de sub-deken. In het geval één van beiden of beiden, volgens de norm van nr. 33 [al:33] van de Constitutie niet meer het recht heeft deel te nemen aan de Pauskeuze, wordt de bijeenkomst van de kieskardinalen voorgezeten door de, naar algemene rangorde, oudste kieskardinaal.

In de Congregaties van Kardinalen mag niet mondeling gestemd worden over belangrijkere kwesties, maar moeten deze op een wijze plaatsvinden, die geheimhouding waarborgt.

De Algemene Congregatie, die voor het begin van de verkiezingen plaatsvinden en daarom "voorbereidende" Congregaties heten, moeten dagelijks gehouden worden en wel vanaf de dag die de Camerlengo van de Heilige Romeinse Kerk met de eerste kiesgerechtigde Kardinalen uit iedere orde vastgesteld heeft. Dit gebeurt met de bedoeling dat de Kardinaal-Camerlengo de opvatting van het College kan nagaan en hen kan meedelen, hetgeen hij voor noodzakelijk of gepast acht, en dat verder individuele Kardinalen de mogelijkheid hebben, hun opvatting te geven over opkomende problemen, in twijfelgevallen om verduidelijking kunnen vragen en voorstellen kunnen doen.

Bij de eerste Algemene Congregatie moet ervoor worden gezorgd dat de individuele kardinalen een kopie van deze Constitutie tot hun beschikking hebben; tegelijkertijd krijgen ze de gelegenheid om vragen te stellen over de betekenis en uitvoering van de normen die in de Constitutie zijn vastgelegd. Het is ook raadzaam om dat deel van deze Constitutie betreffende het vacant zijn van de Apostolische Stoel te lezen. Tegelijkertijd moeten alle aanwezige kardinalen de eed afleggen op de naleving van de regels in deze Constitutie en van het handhaven van het officiële geheim. Deze eed, die ook afgelegd wordt door de kardinalen die later toegevoegd worden en deze Congregatie eerst in de tweede fase bijwonen, wordt door de Kardinaal-deken, of eventueel een andere voorzitter van het College volgens de in nummer 9 [al:9] van deze Constitutie bepaalde norm in aanwezigheid van de overige Kardinalen, volgens de volgende formule voorgelezen worden:

Wij, kardinaal bisschoppen, kardinaal priesters en kardinaal diakens van de Heilige Roomse Kerk, beloven, verplichten en zweren dat we allen samen en een ieder van ons precies en getrouw alle normen in acht nemen, zoals die in de Apostolische Constitutie Universi Dominici Gregis van Paus Johannes Paulus II opgenomen zijn, en zullen alles zal strikt geheim houden, wat op enigerlei wijze betrekking heeft op de verkiezing van de Paus of wat door haar aard tijdens het vacant zijn van de Apostolische Stoel geheimhouding vereist .

Hierna moet elke kardinaal zeggen:

En ik, N. Kardinaal N., beloof het, verplicht mijzelf ertoe en zweer het.

Terwijl hij zijn hand legt naar het evangelie, voegt hij eraan toe:

"Zo ware helpe mij God en de heilige Evangeliën die ik met mijn hand aanraak".

In een van eerstvolgende Congregaties moeten de Kardinalen in overeenstemming met een eerder opgestelde dagorde de dringendste beslissingen voor het begin van de stemmingen nemen, namelijk:

1. zij zullen de dag, het uur en de wijze waarop bepalen hoe het stoffelijk overschot van de overleden Paus naar de Vaticaanse Basiliek overgebracht wordt om daar ter verering door de gelovigen opgebaard te worden;
2. zij zullen alle voorbereidingen treffen, die voor de rouwplechtigheden voor de overleden Paus, die gedurende negen opeenvolgende dagen gehouden worden, noodzakelijk zijn en zullen het begin daarvan vastleggen, zodanig dat, wanneer er geen bijzondere redenen aanwezig zijn, de begrafenis tussen de vierde ende zesde dag na het sterven plaatsvindt;
3. zij zullen de commissie, die bestaat uit de Kardinaal-Camerlengo en de Kardinalen die het ambt van Staatssecretaris en de President van de Pauselijke Commissie voor Vaticaanstad [d:131] bezetten, verzoeken tijdig in de ruimten in het Domus Sanctae Marthae zowel het gepaste onderkomen van de kieskardinalen als ook het geëigende onderkomen voor al diegenen voor te bereiden, die in nr. 46 [479|46] van deze Constitutie genoemd zijn. Tegelijk zullen ze ervoor zorgen dat al datgene ter voorbereiding van de Sixtijnse Kapel ter beschikking staat, opdat de stemmingen moeiteloos, geordend en met de grootst mogelijke geheimhouding volgens de in deze Constitutie gegeven voorschriften gehouden kunnen worden;
4. zij zullen twee uitmuntende geestelijken kiezen die bekend staan om hun beproefde leer, wijsheid en morele autoriteit die voor de Kardinalen zelf twee goed voorbereide meditaties houden over de problemen waar de Kerk op dat moment voor staat en over de noodzaak van een zorgvuldig oordeel in de keuze van de nieuwe Paus; tegelijk zullen ze, met inachtneming van de bepalingen in nr. 52 [479|52] van deze Constitutie, de dag en het uur vaststellen, waarop de eerste van de twee meditaties gehouden zal worden;
5. zij zullen, op voorstel van Administratie voor het Patrimonium van de Apostolische Stoel [d:188] of, vanwege hun bevoegdheden, de Gouvernaatsraad van de Staat van Vaticaanstad, de benodigde uitgaven tussen de tijd van de dood van de Paus en de keuze van de opvolger goedkeuren;
6. zij zullen de eventuele beschikbare documenten, die de overleden Paus het College van Kardinalen heeft nagelaten, lezen;
7. zij zullen er zorg voor dragen dat de vissersring en het loden zegel, waarmee apostolische brieven voorzien worden, vernietigd worden;
8. zij zullen de toewijzing van de kamers aan de kieskardinalen door het lot verdelen;
9. zij zullen de dag en het uur van het begin van de stemmingen bepalen.

Bij de dood van de Paus houden, conform de bepalingen van Artikel 6 [577|6] van de Apostolische Constitutie Pastor Bonus [577], alle hoofden van de Dicasteries van de Romeinse Curie [d:41] - de kardinaal-staatssecretaris en de kardinaal-prefecten, de aartsbisschoppresidenten, samen met de leden van die dicasterieën - op hun functie uit te oefenen. Een uitzondering wordt gemaakt voor de Camerlengo van de Heilige Roomse Kerk en de Groot Penitentiair, die hun gewone functies blijven uitoefenen, waarbij de onderwerpen voorgelegd worden aan het College van Kardinalen, die anders naar de Heilige Vader worden verwezen.

Overeenkomstig de Apostolische Constitutie Vicariae Potestatis in Urbe [4884] § 1 [[4884|(2)]] blijft de kardinaal vicaris-generaal van het bisdom Rome tijdens het vacant zijn van de Apostolische Stoel in functie, evenals de kardinaal-aartspriester van het Vaticaanse Basiliek en vicaris-generaal voor Vaticaanstad voor zijn rechtsgebied.

Mochten de functies van Camerlengo van de Heilige Roomse Kerk of van de Groot-Penitentiair vacant zijn ten tijde van de dood van de Paus, of mochten ze vrijkomen vóór de verkiezing van zijn opvolger, dan zal het College van Kardinalen zo snel mogelijk de kardinaal, of kardinalen in het voorkomend geval, kiezen die deze functies zal bekleden tot de verkiezing van de nieuwe Paus. In elk van de twee genoemde gevallen vindt de verkiezing plaats door een geheime stemming door alle aanwezige kardinaal-kiezers, door gebruik te maken van stembiljetten die worden verspreid en verzameld door de ceremoniemeesters. De stembiljetten worden vervolgens geopend in aanwezigheid van de Camerlengo en van de drie kardinaal-assistenten, als het erom gaat de Groot-Penitentiair te kiezen; als het gaat om het kiezen van de Camerlengo, worden ze geopend in aanwezigheid van de genoemde drie kardinalen en van de secretaris van het College van Kardinalen. Degene die het grootste aantal stemmen krijgt, wordt gekozen en zal ipso facto alle relevante faculteiten genieten. In het geval van een gelijk aantal stemmen, zal de kardinaal die tot de hogere Orde behoort of, indien beiden in dezelfde Orde zijn, degene die het eerst tot Kardinaal is gecreëerd, worden benoemd. Tot de Camerlengo is gekozen, worden zijn functies uitgevoerd door de Deken of, indien hij afwezig is of op wettige wijze wordt belemmerd, door de sub-Deken of door de oudste Kardinaal volgens de gebruikelijke rangorde, in overeenstemming met art. 9 [al: 9] van deze Constitutie, die onverwijld de beslissingen kan nemen die de omstandigheden vereisen.

Indien tijdens de Sede Vacante de vicaris-generaal voor het Bisdom Rome zou overlijden, zal de in ambt zijnde plaatsvervangende vicaris-generaal ook het ambt van de Kardinaal Vicaris uitoefenen naast het gewone vicariaat dat hij al heeft. § 4 [[4884|(2)]] Indien er geen plaatsvervangende vicaris-generaal zou zijn, zal de dienstoudste hulpbisschop deze functies uitoefenen.

De Camerlengo van de Heilige Roomse Kerk zal, zodra hij het bericht van het overlijden van de Paus heeft ontvangen, het overlijden van de Paus officieel vaststellen in aanwezigheid van de pauselijke ceremoniemeester, de prelaten en de secretaris en kanselier van de Apostolische Kamer [d:187], die de officiële overlijdensakte zullen uitreiken. De Kardinaal-Camerlengo verzegelt ook de studeerkamer en de privé-kamer van de overleden paus en geeft opdracht dat het personeel dat gewoonlijk in het privé-appartement verblijft, daar mag blijven tot na de begrafenis van de paus, wanneer het hele appartement van de paus wordt verzegeld. Bovendien moet hij de Kardinaal Vicaris van Rome op de hoogte brengen van de dood van de Paus, die op zijn beurt het volk van Rome hiervan op de hoogte zal stellen door middel van een eigen decreet. Ook moet hij de kardinaalpriester van de Vaticaanse Basiliek instrueren. Hij neemt ook bezit van het Apostolisch Paleis in het Vaticaan en, persoonlijk of via een afgevaardigde, van het Paleis van Lateranen en die in Castelgandolfo, en zorgt voor het behoud en het beheer ervan. Na overleg met de kardinalen die ieder van de drie rangen voorzitten, moet hij alle regelingen treffen voor de begrafenis van de Paus, tenzij de Paus zelf tijdens zijn leven zijn wil in die zin kenbaar heeft gemaakt. Ten slotte moet hij, in naam van en met goedkeuring van het College van Kardinalen, zorgen voor alles wat de omstandigheden voor de bescherming van de rechten van de Apostolische Stoel en voor het goede beheer ervan dienstig is. Het is inderdaad de taak van de Camerlengo van de Heilige Roomse Kerk om tijdens het vacant zijn van de Heilige Stoel, met de hulp van de drie Assistent-Kardinalen, de tijdelijke goederen en rechten van de Heilige Stoel te verzorgen en te beheren, onder het voorbehoud van de eenmalige goedkeuring van het College van Kardinalen voor de minder belangrijke zaken, en voor de meer ernstige zaken van goedkeuring in elk der gevallen.

De kardinaal Groot Penitentiair en zijn medewerkers mogen tijdens de Sede Vacante al die zaken uitvoeren die mijn voorganger Pius XI in de Apostolische Constitutie Quae divinitus [4479] van 25 maart 1935 vgl: Quae divinitus [[[4479|(12)]]], en ik in de Apostolische Constitutie Pastor Bonus [577] vgl: Pastor Bonus [[[577|117]]], hebben vastgesteld.

Het is de plicht van de deken van het College van Kardinalen om, zodra hij door de Camerlengo of de prefect van het Pauselijk Huis op de hoogte is gesteld van het overlijden van de Paus, alle kardinalen op de hoogte te stellen en hen op te roepen voor de Congregaties van het College. Tegelijkertijd zal hij het overlijden van de Paus melden aan het bij de Heilige Stoel geaccrediteerde diplomatieke corps en aan de staatshoofden van de betrokken naties.

Gedurende de Sede Vacante van de Apostolische Stoel behouden de plaatsvervanger van het Staatssecretariaat, alsmede de Secretaris voor de Betrekkingen met de Staten en de Secretarissen van de Dicasteries van de Romeinse Curie [d:41], de leiding over hun diensten en zijn zij verantwoording verschuldigd aan het College van Kardinalen.

Evenmin houden de bureaus en bevoegdheden van de Pauselijke Afgevaardigden op te bestaan gedurende de periode van de vacature.

De aalmoezenier van Zijne Heiligheid zet ook zijn liefdadigheidsactiviteiten voort volgens de criteria die tijdens het leven van de Paus gebruikelijk waren; hij staat onder leiding van het College van Kardinalen tot aan de verkiezing van de nieuwe Paus.

Gedurende de periode van de Sede Vacante van de Heilige Stoel berust het gehele burgerlijke gezag van de Paus met betrekking tot het bestuur van Vaticaanstad bij het College van Kardinalen, dat echter alleen in dringende gevallen en voor de periode van de Sede Vacante van de Heilige Stoel decreten kan uitvaardigen, die alleen geldig blijven voor de toekomst als ze door de nieuwe Paus worden bevestigd.

During the period of vacancy, the Dicasteries of the Roman Curia, with the exception of those mentioned in No. 26 [al:26] of this Constitution, have no faculty in matters which, Sede plena, they can only deal with or carry out facto verbo cum Sanctissimo or ex Audientia Sanctissimi or vigore specialium et extraordinariarum facultatum which the Roman Pontiff is accustomed to grant to the Prefects, Presidents or Secretaries of those Dicasteries.

The ordinary faculties proper to each Dicastery do not, however, cease at the death of the Pope. Nevertheless, I decree that the Dicasteries are only to make use of these faculties for the granting of favours of lesser importance, while more serious or controverted matters, if they can be postponed, shall be exclusively reserved to the future Pope. If such matters admit of no delay (as for example in the case of dispensations which the Supreme Pontiff usually grants in articulo mortis), they can be entrusted by the College of Cardinals to the Cardinal who was Prefect until the Pope's death, or to the Archbishop who was then President, and to the other Cardinals of the same Dicastery, to whose examination the deceased Supreme Pontiff would probably have entrusted them. In such circumstances, they will be able to decide per modum provisionis, until the election of the Pope, what they judge to be most fitting and appropriate for the preservation and defence of ecclesiastical rights and traditions.

The Supreme Tribunal of the Apostolic Signatura [d:78] and the Tribunal of the Roman Rota [d:207], during the vacancy of the Holy See, continue to deal with cases in accordance with their proper laws, with due regard for the prescriptions of Article 18, paragraphs 1 and 3 [577|18] of the Apostolic Constitution Pastor Bonus [577].

Na de dood van de Paus van Rome houden de kardinalen gedurende negen opeenvolgende dagen de begrafenisdiensten voor zijn geestelijke rust, in overeenstemming met het Ordo Exsequiarum Romani Pontificis [4887], aan wiens normen zij zich strikt houden, zoals zij zich ook aan die van het Ordo Rituum Conclavis [4886] houden.

If burial takes place in the Vatican Basilica, the relevant official document is drawn up by the Notary of the Chapter of the Basilica or by the Canon Archivist. Subsequently, a delegate of the Cardinal Camerlengo and a delegate of the Prefect of the Papal Household [d:189] shall separately draw up documents certifying that burial has taken place. The former shall do so in the presence of the members of the Apostolic Camera [d:187] and the latter in the presence of the Prefect of Papal Household [d:189].

If the Roman Pontiff should die outside Rome, it is the task of the College of Cardinals to make all necessary arrangements for the dignified and reverent transfer of the body to the Basilica of Saint Peter's in the Vatican.

No one is permitted to use any means whatsoever in order to photograph or film the Supreme Pontiff either on his sickbed or after death, or to record his words for subsequent reproduction. If after the Pope's death anyone should wish to take photographs of him for documentary purposes, he must ask permission from the Cardinal Camerlengo of Holy Roman Church, who will not however permit the taking of photographs of the Supreme Pontiff except attired in pontifical vestments.

After the burial of the Supreme Pontiff and during the election of the new Pope, no part of the private apartment of the Supreme Pontiff is to be lived in.

If the deceased Supreme Pontiff has made a will concerning his belongings, bequeathing letters and private documents, and has named an executor thereof, it is the responsibility of the latter to determine and execute, in accordance with the mandate received from the testator, matters concerning the private property and writings of the deceased Pope. The executor will give an account of his activities only to the new Supreme Pontiff.

Het recht om de Paus te kiezen behoort uitsluitend toe aan de Kardinalen van de Heilige Roomse Kerk, met uitzondering van degenen die hun tachtigste verjaardag hebben bereikt vóór de dag van de dood van de Paus of vóór de dag waarop de Apostolische Stoel vacant wordt. Het maximum aantal kieskardinaal mag niet meer dan honderdtwintig bedragen. Het recht op actieve verkiezing door een andere kerkelijke hoogwaardigheidsbekleder of de tussenkomst van een lekenmacht van welke rang of orde is dan ook absoluut uitgesloten.

Indien de Apostolische Stoel vacant wordt tijdens de viering van een Oecumenisch Concilie [d:59] of een Bisschoppensynode [d:63] in Rome of elders in de wereld, wordt de verkiezing van de nieuwe Paus uitsluitend verricht door de in de vorige paragraaf [al:33] genoemde kardinaal-kiezers en niet door het Concilie of de Bisschoppensynode zelf. Daarom verklaar ik de handelingen waarmee zij vermoedelijk probeerden de normen met betrekking tot de verkiezingen of het kiescollege te wijzigen, van nul en generlei waarde. Eerder moet het Concilie of de Bisschoppensynode, onder de betreffende bevestiging van de canones 340 [30|340] en kan. 347 § 2 [30|347] van het Wetboek van Canoniek Recht [30] en canon 53 [574|(53)] van het Wetboek van Canoniek Recht van de Oosterse Kerken [574], op welk punt ze zich ook bevinden, zichzelf onmiddellijk als ipso iure ontbonden beschouwen zodra het nieuws van de Sede Vacante van de Heilige Stoel is ontvangen. Zij moeten dus onmiddellijk alle vergaderingen, bijeenkomsten of zittingen staken en mogen, op straffe van hun ongeldigheid, geen decreten of canones meer opstellen of voorbereiden, noch de bevestigde decreten of canones publiceren; het Concilie of de Synode mag om welke reden dan ook, hoe ernstig en erkentelijk ook, doorgaan totdat de nieuw gekozen Paus de hervatting of voortzetting ervan heeft bevolen.

Geen enkele kieskardinaal mag van zowel het actief als het passief kiesrecht om geen enkele reden of door geen enkele oorzaak worden uitgesloten, onverlet hetgeen is voorgeschreven bij nrs. 40 [al:40] en 75 [al:75] van deze Constitutie.

Een kardinaal van de Heilige Roomse Kerk, wanneer hij openbaar is gecreëerd heeft hij op grond van de norm als gesteld in nr. 33 [al:33] het recht om de Paus te kiezen, zelfs als hij de kardinaalshoed en de ring nog niet heeft gekregen en zelfs als hij de eed nog niet heeft afgelegd.

Dit recht wordt echter niet verleend aan kardinalen die rechtmatig zijn afgezet of die, met toestemming van de Paus, afstand hebben gedaan van de waardigheid van het kardinaalschap. Bovendien mag het College van Kardinalen tijdens de Sede Vacante dit niet hernemen of rehabiliteren.

Ik verorden bovendien dat vanaf het ogenblik waarop de Apostolische Stoel legitiem vacant is, men vijftien volle dagen wacht op de afwezigen alvorens het conclaaf te beginnen; wij laten overigens aan het college van kardinalen de mogelijkheid om het begin van het conclaaf te vervroegen, als vaststaat dat alle kieskardinalen aanwezig zijn, evenals de mogelijkheid het begin van de verkiezing, als er graverende motieven zijn, enkele dagen te verschuiven. Echter na het verstrijken van maximaal twintig dagen vanaf het begin van de sede vacante zijn alle aanwezige kieskardinalen gehouden over te gaan tot de verkiezing.

Alle kieskardinalen, voor de verkiezing van een nieuwe Paus bijeengeroepen door de Kardinaal-deken of een andere Kardinaal in zijn naam, dienen te gehoorzamen, op basis van een heilige gehoorzaamheid, op de aankondiging van de bijeenroeping en naar de voor dat doel aangewezen plek te gaan, tenzij hij verhinderd is door ziekte of een ander ernstig beletsel, wat echter als zodanig erkend moet worden door het College van Kardinalen.

Echter, zou een kieskardinaal arriveren "re integra", dat is voordat er een nieuwe Herder voor de Kerk gekozen is, moet hem toegestaan worden om deel te nemen aan de verkiezing vanaf het stadium waarin dit reeds bereikt heeft.

Als een kiesgerechtigde kardinaal zou weigeren om Vaticaanstad in te gaan om deel te nemen aan de verkiezing, of vervolgens, wanneer de verkiezing eenmaal begonnen is, zou weigeren aanwezig te blijven en af te zien van zijn functie, zonder duidelijke redenen van een, door een onder ede staande dokter, vastgestelde ziekte en bevestigd door de meerderheid van de kiezers, zullen de overige kardinalen vrijelijk voortgaan met de verkiezing, zonder op hem te wachten of hem opnieuw toe te laten. Als echter een kieskardinaal gedwongen is om Vaticaanstad te verlaten vanwege ziekte, kan de verkiezing doorgaan zonder zijn stem te verlangen. Als hij echter weer wenst plaats te nemen bij de verkiezing, omdat zijn gezondheid hersteld is of zelfs daarvoor, moet hij worden toegelaten.

Voorts, indien een kieskardinaal Vaticaanstad verlaat om een ernstige reden, als zodanig vastgesteld door de meerderheid van de keizers, kan hij terugkeren om opnieuw deel te nemen aan de verkiezing.

Het conclaaf voor de verkiezing van een Paus zal plaatsvinden binnen Vaticaanstad, in daartoe aangewezen gebieden en gebouwen, die afgesloten zijn voor onbevoegde personen, op zodanige wijze, dat een gepast verblijf voor de kieskardinalen en al degenen, die rechtmatig deelnemen aan een correcte afwikkeling van de verkiezing, zal zijn gewaarborgd.

Bij aanvang van de verkiezing van de Paus moeten alle kieskardinalen in een gepast onderkomen intrek genomen hebben in het zogenaamde Domus Sanctae Marthae, dat recentelijk is gebouwd in Vaticaanstad.

Indien om redenen van gezondheid, vooraf bevestigd door de betreffende Congregatie van Kardinalen, het vereist dat de kieskardinaal ook tijdens de verkiezing bijgestaan wordt door verplegend personeel, moet er zorg voor gedragen worden, dat ook deze personen van een gepast onderkomen verzekerd zijn.

Vanaf het ogenblik dat het begin van de werkzaamheden van de verkiezing is bepaald, tot aan de publieke afkondiging van de verkiezing van de Paus, of in ieder geval tot wanneer de nieuwe paus het heeft verordend, dienen de verblijven van de Domus Sanctae Marthae, evenals en in het bijzonder de Sixtijnse Kapel en de plaatsen die bestemd zijn voor de liturgievieringen, op gezag van de Kardinaal Camerlengo en in externe samenwerking met de vice-Kardinaal Camerlengo en de substituut van het Staatssecretariaat, voor alle niet bevoegde personen gesloten te zijn overeenkomstig hetgeen is bepaald in de volgende nummers [al:44-48].

In het gehele gebied van Vaticaanstad en ook bij de gewone werkzaamheden van de bureaus die hierbinnen zijn gevestigd, dient alles gedurende voornoemde periode zo te zijn geregeld dat de discretie en het vrije verloop van alle activiteiten die verband houden met de verkiezing van de paus, gegarandeerd zijn. In het bijzonder dient men, ook met behulp van de prelaten kamerheren ervoor te zorgen dat de kieskardinalen gedurende het op de weg zijn het traject van de Domus Sanctae Marthae naar het Vaticaans Apostolisch Paleis door niemand worden benaderd.

De kieskardinalen zullen vanaf het moment van de verkiezing tot de publieke bekendmaking van de bereikte keuze zich van iedere communicatie - of dit schriftelijk, telefonisch of welke andere vorm van communicatie dan ook is - met personen, die met de voortgang van de verkiezing niets van doen hebben, onthouden, tenzij het zich handelt om een toegestane en dringende noodzakelijkheid, die de speciale Congregatie, zoals onder nr. 7 [al:7] is bepaald, erkend heeft. Deze Congregatie komt het ook toe de erkenning van de noodzakelijkheid en ernst voor de Kardinaal-Grootpenitenciër, de generaalvicaris van het diocees Rome en de Aartspriester van de Vaticaanse Basiliek om met hun respectieve instellingen in contact te treden.

Alle anderen, die niet in het volgende nummer genoemd worden, maar die met een gerechtvaardigde reden zich in Vaticaanstad bevinden, zoals dat in nr. 43 [al:43] van deze Constitutie is voorzien, is het absoluut verboden, wanneer ze toevallig een kieskardinaal tegenkomen ten tijde van de verkiezing, op welke wijze dan ook, op welke manier dan ook of om welke reden dan ook, met die kardinaal in gesprek te komen.

Om tegemoet te komen aan persoonlijke en ambtelijke behoeften in verband met het verloop van de verkiezing dienen de secretaris van het college van Kardinalen, die fungeert als secretaris van de vergadering van kiesgerechtigden, de meester van de pauselijke liturgievieringen met twee acht ceremoniemeesters en twee religieuzen, belast met het pauselijke secretariaat, een door de Kardinaal-deken of een hem vervangende Kardinaal gekozen geestelijke beschikbaar te zijn en dus passend gehuisvest te zijn in daarvoor geschikte vertrekken binnen de grenzen waarvan sprake is bij nr. 43 [479|43] van onderhavige Constitutie.

Verder een aantal priesters van religieuze orden, om in verschillende talen te kunnen biechthoren; twee artsen voor eventuele noodgevallen.

Verder zal voor voldoende personen zorg gedragen moeten worden voor het verzorgen van de maaltijden en voor de huishouding.

Al deze personen moeten tevoren door de Kardinaal-Camerlengo en zijn drie Kardinaal-assistenten worden goedgekeurd

Alle bij nr. 46 [al:46] en nr. 55 §2 [al:55] van onderhavige apostolische Constitutie genoemde personen, die om welke reden dan ook en op welk tijdstip dan ook door wie dan ook kennis mochten krijgen van hetgeen direct of indirect de handelingen van de verkiezing betreft en in het bijzonder hetgeen betrekking heeft op de stemmingen van de verkiezing zelf, zijn tot strikte geheimhouding verplicht tegenover iedereen die geen deel uitmaakt van het college van kieskardinalen: met dat doel dienen zij voor het begin van de werkzaamheden van de verkiezing de eed af te leggen op de wijze en volgens de formule die in het volgende nummer [al:48] zijn aangegeven

At a suitable time before the beginning of the election, the persons indicated in No. 46 [al:46] and 55 § 2 [al:55] of this Constitution, having been duly warned about the meaning and extent of the oath which they are to take, shall, in the presence of the Cardinal Camerlengo or another Cardinal delegated by him, and of two Masters of Ceremonies, swear and sign the oath according to the following formula:

I, N.N., promise and swear that, unless I should receive a special faculty given expressly by the newly- elected Pontiff or by his successors, I will observe absolute and perpetual secrecy with all who are not part of the College of Cardinal electors concerning all matters directly or indirectly related to the ballots cast and their scrutiny for the election of the Supreme Pontiff.

I likewise promise and swear to refrain from using any audio or video equipment capable of recording anything which takes place during the period of the election within Vatican City, and in particular anything which in any way, directly or indirectly, is related to the process of the election itself.

I declare that I take this oath fully aware that an infraction thereof will make me subject to the spiritual and canonical penalties which the future Supreme Pontiff will see fit to adopt, in accordance with Canon 1399 [30|1399] of the Code of Canon Law [30]. penalty of excommunication latae sententiae reserved to the Apostolic See.

So help me God and these Holy Gospels which I touch with my hand.

De bij nr. 46 [al:46] en nr. 55 § 2 [al:55] van onderhavige Constitutie aangegeven personen moeten na naar behoren over de betekenis en de omvang van de af te leggen eed op de hoogte te zijn gesteld vóór het begin van de werkzaamheden van de verkiezing voor de Kardinaal Camerlengo of een andere door hem gedelegeerde Kardinaal in aanwezigheid van twee apostolische apostolische protonotarii uit het aantal deelnemers op het passende ogenblik de eed volgens de volgende formule uitspreken en ondertekenen:

Ik N. N. beloof en zweer het absolute geheim te bewaren tegenover ieder die geen deel uitmaakt van het college van kieskardinalen, en dat voor eeuwig, tenzij ik expliciet een speciale machtiging van de nieuwe gekozen Paus of van zijn opvolgers daartoe krijg, omtrent alles wat direct of indirect de stemmingen en het tellen van de stemmen voor de verkiezing van de Paus aangaat.

Ik beloof en zweer eveneens mij ervan te onthouden gebruik te maken van elk audio-visueel instrument ter registratie van hetgeen in de periode van de verkiezing zich afspeelt binnen Vaticaanstad, en vooral hetgeen direct of indirect op wat voor wijze ook behoort tot de werkzaamheden in verband met de verkiezing.

Ik verklaar deze eed uit te spreken in het bewustzijn dat een inbreuk hierop voor mij de geestelijke en canonieke straffen welke de toekomstige Paus nodig acht, in overeenstemming met Canon 1399 [30|1399] vn de Codex Iuris Canonici [30]. straf van excommunicatie “latae sententiae”, voorbehouden aan de Apostolische Stoel, met zich zal meebrengen”.

Zo helpe mij God en deze heilige Evangelieën, waarop ik mijn hand leg.

Nadat volgens de voorgeschreven riten de uitvaart van de overleden Paus is gevierd, komen na voorbereiding van hetgeen noodzakelijk is voor een geregeld verloop van de verkiezing, alle kiesKardinalen op de dag, zoals bepaald bij nr. 37 [al:37] van onderhavige Constitutie, bijeen voor het begin van het conclaaf in de basiliek van de heilige Petrus in het Vaticaan, of elders al naargelang tijd en plaats deel te nemen aan een plechtige Eucharistieviering met de votiefmis 'Pro elegendo Papa' - 'Voor de keuze van een Paus'. Missale Romanum, nr. 4, p... Missale Romanum, nr. 4, p. 795 Dit dient op een passend uur in de morgen te worden gedaan, zodat in de middag hetgeen in de volgende nummers [al:50-55] van deze Constitutie wordt voorgeschreven, kan plaatsvinden.

Van de Cappella Paolina van het apostolisch paleis, waar zij zich op het passende uur in de middag verzamelen, begeven de kieskardinalen zich in koorkledij in plechtige processie, onder het aanroepen van de bijstand van de Heilige Geest met het gezang Veni Creator [663|611], naar de Sixtijnse Kapel, de plaats van het verloop van de verkiezing. Aan de processie nemen deel de vice-Camerlengo, de auditor-generaal van de Apostolische Kamer [d:187] en twee leden beide colleges van de apostolische protonotarii uit het aantal deelnemers, van de prelaten auditores van de Rota Romana [d:207] en van de prelaten clerici van de Kamer.

De wezenlijke onderdelen van het conclaaf blijven bestaan, maar de minder belangrijke onderdelen, die door de wijzigingen van de omstandigheden van het doel, waarvoor ze dienden, niet meer nodig zijn, worden aangepast. Met deze Constitutie bepaal ik en schrijf ik voor dat de verkiezing van de Paus, in overeenstemming met de voorschriften van de volgende nummers [al:52-54], uitsluitend in de Sixtijnse Kapel van het Apostolische Paleis in Vaticaanstad gehouden wordt. Daartoe wordt de Sixtijnse Kapel een absoluut afgesloten gebied tot het einde van de verkiezing, zodat totale geheimhouding is gegarandeerd met betrekking tot alles wat gezegd en gedaan is, dat op enigerlei wijze verbonden is met de verkiezing van de Paus.

Daarom zal het de zorg van het college van Kardinalen, werkend onder het gezag en de verantwoordelijkheid van de Camerlengo, bijgestaan door de bijzondere Congregatie, waarvan sprake is bij nr. 7 [al:7] van onderhavige Constitutie, zijn dat binnen de genoemde kapel en belendende percelen alles tevoren in gereedheid is gebracht, ook met de externe hulp van de vice-Camerlengo en de substituut van het Staatssecretariaat [d:105], zodat een reguliere verkiezing en discretie in dezen gegarandeerd zijn.

In het bijzonder moeten zorgvuldige en strenge controles uitgevoerd worden met de hulp van betrouwbare personen met bewezen technische kennis, om te verzekeren dat in die ruimten geen audiovisueel apparaten in het geheim geïnstalleerd zijn, die van binnenuit iets kunnen registreren en dit naar buiten kunnen brengen.

When the Cardinal electors have arrived in the Sistine Chapel, in accordance with the provisions of No. 50 [al:50], and still in the presence of those who took part in the solemn procession, they shall take the oath, reading aloud the formula indicated in No. 53 [al:53].

The Cardinal Dean, or the Cardinal who has precedence by order and seniority in accordance with the provisions of No. 9 [al:9] of the present Constitution, will read the formula aloud; then each of the Cardinal electors, touching the Holy Gospels, will read and recite the formula, as indicated in the following Number [al:53].

When the last of the Cardinal electors has taken the oath, the Master of Papal Liturgical Celebrations will give the order Extra omnes, and all those not taking part in the Conclave must leave the Sistine Chapel.

The only ones to remain in the Chapel are the Master of Papal Liturgical Celebrations and the ecclesiastic previously chosen to preach to the Cardinal electors the second meditation, mentioned in No. 13 d) [al:13], concerning the grave duty incumbent on them and thus on the need to act with right intention for the good of the Universal Church, solum Deum prae oculis habentes.

In conformity with the provisions of No. 52 [al:52], the Cardinal Dean or the Cardinal who has precedence by order and seniority, will read aloud the following formula of the oath:

We, the Cardinal electors present in this election of the Supreme Pontiff promise, pledge and swear, as individuals and as a group, to observe faithfully and scrupulously the prescriptions contained in the Apostolic Constitution of the Supreme Pontiff John Paul II, Universi Dominici Gregis [479], published on 22 February 1996. We likewise promise, pledge and swear that whichever of us by divine disposition is elected Roman Pontiff will commit himself faithfully to carrying out the munus Petrinum of Pastor of the Universal Church and will not fail to affirm and defend strenuously the spiritual and temporal rights and the liberty of the Holy See. In a particular way, we promise and swear to observe with the greatest fidelity and with all persons, clerical or lay, secrecy regarding everything that in any way relates to the election of the Roman Pontiff and regarding what occurs in the place of the election, directly or indirectly related to the results of the voting; we promise and swear not to break this secret in any way, either during or after the election of the new Pontiff, unless explicit authorization is granted by the same Pontiff; and never to lend support or favour to any interference, opposition or any other form of intervention, whereby secular authorities of whatever order and degree or any group of people or individuals might wish to intervene in the election of the Roman Pontiff.

Each of the Cardinal electors, according to the order of precedence, will then take the oath according to the following formula:

And I, N. Cardinal N., do so promise, pledge and swear. Placing his hand on the Gospels, he will add: So help me God and these Holy Gospels which I touch with my hand.

When the ecclesiastic who gives the meditation has concluded, he leaves the Sistine Chapel together with the Master of Papal Liturgical Celebrations. The Cardinal electors, after reciting the prayers found in the relative Ordo, listen to the Cardinal Dean (or the one taking his place), who begins by asking the College of electors whether the election can begin, or whether there still remain doubts which need to be clarified concerning the norms and procedures laid down in this Constitution. It is not however permitted, even if the electors are unanimously agreed, to modify or replace any of the norms and procedures which are a substantial part of the election process, under penalty of the nullity of the same deliberation.

If, in the judgment of the majority of the electors, there is nothing to prevent the election process from beginning, it shall start immediately, in accordance with the procedures indicated in this Constitution.

The Cardinal Camerlengo and the three Cardinal Assistants pro tempore are obliged to be especially vigilant in ensuring that there is absolutely no violation of secrecy with regard to the events occurring in the Sistine Chapel, where the voting takes place, and in the adjacent areas, before, as well as during and after the voting.

In particular, relying upon the expertise of two trustworthy technicians, they shall make every effort to preserve that secrecy by ensuring that no audiovisual equipment for recording or transmitting has been installed by anyone in the areas mentioned, and particularly in the Sistine Chapel itself, where the acts of the election are carried out.

Indien er ook maar enige inbreuk op deze norm mocht worden gedaan, laten dan de schuldigen weten dat zij onderworpen zijn aan de straffen volgens het oordeel van de toekomstige Paus. de straf van excommunicatie latae sententiae, voorbehouden aan de Apostolische Stoel, oplopen.

For the whole duration of the election, the Cardinal electors are required to refrain from written correspondence and from all conversations, including those by telephone or radio, with persons who have not been duly admitted to the buildings set aside for their use.

Such conversations shall be permitted only for the most grave and urgent reasons, confirmed by the Particular Congregation of Cardinals mentioned in No. 7 [al:7].

It shall therefore be the duty of the Cardinal electors to make necessary arrangements, before the beginning of the election, for the handling of all non-deferrable official or personal business, so that there will be no need for conversations of this sort to take place.

The Cardinal electors are likewise to refrain from receiving or sending messages of any kind outside Vatican City; naturally it is prohibited for any person legitimately present in Vatican City to deliver such messages. It is specifically prohibited to the Cardinal electors, for the entire duration of the election, to receive newspapers or periodicals of any sort, to listen to the radio or to watch television.

Those who, in accordance with the prescriptions of No. 46 [al:46] of the present Constitution, carry out any functions associated with the election, and who directly or indirectly could in any way violate secrecy — whether by words or writing, by signs or in any other way — are absolutely obliged to avoid this, lest they incur the penalty of excommunication latae sententiae reserved to the Apostolic See.

In particular, the Cardinal electors are forbidden to reveal to any other person, directly or indirectly, information about the voting and about matters discussed or decided concerning the election of the Pope in the meetings of Cardinals, both before and during the time of the election. This obligation of secrecy also applies to the Cardinals who are not electors but who take part in the General Congregations in accordance with No. 7 [al:7] of the present Constitution.

I further order the Cardinal electors, graviter onerata ipsorum conscientia, to maintain secrecy concerning these matters also after the election of the new Pope has taken place, and I remind them that it is not licit to break the secret in any way unless a special and explicit permission has been granted by the Pope himself.

Finally, in order that the Cardinal electors may be protected from the indiscretion of others and from possible threats to their independence of judgment and freedom of decision, I absolutely forbid the introduction into the place of the election, under whatsoever pretext, or the use, should they have been introduced, of technical instruments of any kind for the recording, reproducing or transmitting of sound, visual images or writing.

Met afschaffing van de zogenaamde wijzen van verkiezing “per acclamationem seu inspirationem” en “per compromissum”, is de vorm van verkiezing van een Paus van nu af aan alleen maar “per scrutinium”.



Daarom bepalen wij dat voor de geldige verkiezing van een Paus minstens tweederde van de stemmen vereist is, berekend op grond van de aanwezige kiezers die hun stem uitbrengen.

Indien het onmogelijk is om het aantal aanwezige Kardinalen te delen door drie even delen, is het voor de geldigheid van de keuze van de Paus één extra stem benodigd.

The election is to begin immediately after the provisions of No. 54 [al:54] of the present Constitution have been duly carried out.

Should the election begin on the afternoon of the first day, only one ballot is to be held; then, on the following days, if no one was elected on the first ballot, two ballots shall be held in the morning and two in the afternoon. The voting is to begin at a time which shall have been determined earlier, either in the preparatory Congregations or during the election period, but in accordance with the procedures laid down in Nos. 64ff [al:64-77] of the present Constitution.

De procedure van de stemming verloopt in drie fasen, waarvan de eerste, die men voorafgaande stemming kan noemen, bevat:

1. de voorbereiding en de verdeling van de stembiljetten door de ceremoniarii - intussen weer de aula binnengeroepen samen met de secretaris van het college van Kardinalen en de meester van de pauselijke liturgievieringen - die er minstens twee of drie aan iedere kieskardinaal overhandigen;
2. het uitloten onder alle kardinalen van drie stemopnemers, drie, belast met het verzamelen van de stemmen van de zieken, kort “infirmarii" genoemd, drie revisoren; deze loting wordt publiek verricht door de laatste Kardinaal-diaken, die vervolgens de negen namen trekt van hen die deze functies moeten verrichten;
3. indien bij de loting van de stemopnemers, infirmiarii en revisoren de namen van kieskardinalen worden getrokken die door ziekte of om een andere reden verhinderd zijn om deze taak te vervullen, dan dienen in hun plaats de namen te worden getrokken van anderen die niet verhinderd zijn. De eerste drie die worden uitgeloot, zullen als stemopnemer fungeren, de volgende drie als "infirmarii", en de andere drie als revisor.

For this phase of the voting process the following norms must be observed:

1. the ballot paper must be rectangular in shape and must bear in the upper half, in print if possible, the words Eligo in Summum Pontificem; on the lower half there must be a space left for writing the name of the person chosen; thus the ballot is made in such a way that it can be folded in two;
2. the completion of the ballot must be done in secret by each Cardinal elector, who will write down legibly, as far as possible in handwriting that cannot be identified as his, the name of the person he chooses, taking care not to write other names as well, since this would make the ballot null; he will then fold the ballot twice;
3. during the voting, the Cardinal electors are to remain alone in the Sistine Chapel; therefore, immediately after the distribution of the ballots and before the electors begin to write, the Secretary of the College of Cardinals, the Master of Papal Liturgical Celebrations and the Masters of Ceremonies must leave the Chapel. After they have left, the junior Cardinal Deacon shall close the door, opening and closing it again each time this is necessary, as for example when the Infirmarii go to collect the votes of the sick and when they return to the Chapel.

The second phase, the scrutiny proper, comprises:

1. the placing of the ballots in the appropriate receptacle;
2. the mixing and counting of the ballots;
3. the opening of the votes.

Each Cardinal elector, in order of precedence, having completed and folded his ballot, holds it up so that it can be seen and carries it to the altar, at which the Scrutineers stand and upon which there is placed a receptacle, covered by a plate, for receiving the ballots. Having reached the altar, the Cardinal elector says aloud the words of the following oath: I call as my witness Christ the Lord who will be my judge, that my vote is given to the one who before God I think should be elected. He then places the ballot on the plate, with which he drops it into the receptacle. Having done this, he bows to the altar and returns to his place.

If any of the Cardinal electors present in the Chapel is unable to go to the altar because of infirmity, the last of the Scrutineers goes to him. The infirm elector, having pronounced the above oath, hands the folded ballot to the Scrutineer, who carries it in full view to the altar and omitting the oath, places it on the plate, with which he drops it into the receptacle.

If there are Cardinal electors who are sick and confined to their rooms, referred to in Nos. 41ff of this Constitution, the three Infirmarii go to them with a box which has an opening in the top through which a folded ballot can be inserted. Before giving the box to the Infirmarii, the Scrutineers open it publicly, so that the other electors can see that it is empty; they are then to lock it and place the key on the altar. The Infirmarii, taking the locked box and a sufficient number of ballot papers on a small tray, then go, duly accompanied, to the Domus Sanctae Marthae to each sick elector, who takes a ballot, writes his vote in secret, folds the ballot and, after taking the above- mentioned oath, puts it through the opening in the box. If any of the electors who are sick is unable to write, one of the three Infirmarii or another Cardinal elector chosen by the sick man, having taken an oath before the Infirmarii concerning the observance of secrecy, carries out the above procedure. The Infirmarii then take the box back into the Chapel, where it shall be opened by the Scrutineers after the Cardinals present have cast their votes. The Scrutineers then count the ballots in the box and, having ascertained that their number corresponds to the number of those who are sick, place them one by one on the plate and then drop them all together into the receptacle. In order not to prolong the voting process unduly, the Infirmarii may complete their own ballots and place them in the receptable immediately after the senior Cardinal, and then go to collect the votes of the sick in the manner indicated above while the other electors are casting their votes.

After all the ballots of the Cardinal electors have been placed in the receptacle, the first Scrutineer shakes it several times in order to mix them, and immediately afterwards the last Scrutineer proceeds to count them, picking them out of the urn in full view and placing them in another empty receptacle previously prepared for this purpose. If the number of ballots does not correspond to the number of electors, the ballots must all be burned and a second vote taken at once; if however their number does correspond to the number of electors, the opening of the ballots then takes place in the following manner.

The Scrutineers sit at a table placed in front of the altar. The first of them takes a ballot, unfolds it, notes the name of the person chosen and passes the ballot to the second Scrutineer, who in his turn notes the name of the person chosen and passes the ballot to the third, who reads it out in a loud and clear voice, so that all the electors present can record the vote on a sheet of paper prepared for that purpose. He himself writes down the name read from the ballot. If during the opening of the ballots the Scrutineers should discover two ballots folded in such a way that they appear to have been completed by one elector, if these ballots bear the same name they are counted as one vote; if however they bear two different names, neither vote will be valid; however, in neither of the two cases is the voting session annulled.

When all the ballots have been opened, the Scrutineers add up the sum of the votes obtained by the different names and write them down on a separate sheet of paper. The last Scrutineer, as he reads out the individual ballots, pierces each one with a needle through the word Eligo and places it on a thread, so that the ballots can be more securely preserved. After the names have been read out, the ends of the thread are tied in a knot, and the ballots thus joined together are placed in a receptacle or on one side of the table.

There then follows the third and last phase, also known as the post-scrutiny, which comprises:

1. the counting of the votes;
2. the checking of the same;
3. the burning of the ballots.

De stemopnemers tellen alle stemmen die ieder heeft gekregen, en als niemand minstens tweederde van de stemmen in die stemming heeft bereikt, dan is de paus niet gekozen; als daarentegen blijkt dat één minstens tweederde heeft gekregen, dan heeft men een canoniek geldige verkiezing van een paus

In either case, that is, whether the election has occurred or not, the Revisers must proceed to check both the ballots and the notes made by the Scrutineers, in order to make sure that these latter have performed their task exactly and faithfully.

Immediately after the checking has taken place, and before the Cardinal electors leave the Sistine Chapel, all the ballots are to be burnt by the Scrutineers, with the assistance of the Secretary of the Conclave and the Masters of Ceremonies who in the meantime have been summoned by the junior Cardinal Deacon. If however a second vote is to take place immediately, the ballots from the first vote will be burned only at the end, together with those from the second vote.

In order that secrecy may be better observed, I order each and every Cardinal elector to hand over to the Cardinal Camerlengo or to one of the three Cardinal Assistants any notes which he may have in his possession concerning the results of each ballot. These notes are to be burnt together with the ballots. I further lay down that at the end of the election the Cardinal Camerlengo of Holy Roman Church shall draw up a document, to be approved also by the three Cardinal Assistants, declaring the result of the voting at each session. This document is to be given to the Pope and will thereafter be kept in a designated archive, enclosed in a sealed envelope, which may be opened by no one unless the Supreme Pontiff gives explicit permission.

Confirming the dispositions of my Predecessors, Saint Pius X, vgl: Vacante Sede Apostolica [[[4441|(76)]]] Pius XII vgl: Vacantis Apostolicae Sedis [[[4444|(88)]]] and Paul VI, vgl: Romano Pontifici Eligendo [[[4447|74]]] I decree that — except for the afternoon of the entrance into the Conclave — both in the morning and in the afternoon, after a ballot which does not result in an election, the Cardinal electors shall proceed immediately to a second one, in which they are to express their vote anew. In this second ballot all the formalities of the previous one are to be observed, with the difference that the electors are not bound to take a new oath or to choose new Scrutineers, Infirmarii and Revisers. Everything done in this regard for the first ballot will be valid for the second one, without the need for any repetition.

Everything that has been laid down above concerning the voting procedures must be diligently observed by the Cardinal electors in all the ballots, which are to take place each day, in the morning and in the afternoon, after the celebration of the sacred rites or prayers laid down in the Ordo Rituum Conclavis [4886].

In the event that the Cardinal electors find it difficult to agree on the person to be elected, after balloting has been carried out for three days in the form described above (in Nos. 62ff [al:62-73]) without result, voting is to be suspended for a maximum of one day in order to allow a pause for prayer, informal discussion among the voters, and a brief spiritual exhortation given by the senior Cardinal in the Order of Deacons. Voting is then resumed in the usual manner, and after seven ballots, if the election has not taken place, there is another pause for prayer, discussion and an exhortation given by the senior Cardinal in the Order of Priests. Another series of seven ballots is then held and, if there has still been no election, this is followed by a further pause for prayer, discussion and an exhortation given by the senior Cardinal in the Order of Bishops. Voting is then resumed in the usual manner and, unless the election occurs, it is to continue for seven ballots.

If the balloting does not result in an election, even after the provisions of No. 74 [al:74] have been fulfilled, the Cardinal electors shall be invited by the Camerlengo to express an opinion about the manner of proceeding. The election will then proceed in accordance with what the absolute majority of the electors decides.



Nevertheless, there can be no waiving of the requirement that a valid election takes place only by an absolute majority of the votes or else by voting only on the two names which in the ballot immediately preceding have received the greatest number of votes; also in this second case only an absolute majority is required.

Als de stemmingen waarvan bij de nrs. 72 [al:72], 73 [al:73] en 74 [al:74] van deze Constitutie sprake is, geen resultaat hebben, dan dient er een dag te worden besteed aan gebed, reflectie en dialoog; bij de volgende stemmingen hebben met inachtneming van de in nr. 74 [al:74] van deze Constitutie bepaalde orde, alleen de twee namen die bij de voorafgaande stemming een meerderheid van stemmen hadden gehaald, passief kiesrecht en mag men niet afwijken van de bepaling dat voor een geldige verkiezing, ook bij deze stemmingen, de gekwalificeerde meerderheid is vereist van minstens tweederde van de stemmen van de aanwezige en stemmende Kardinalen. Bij deze stemmingen hebben de twee namen die passief kiesrecht hebben, geen actief kiesrecht.

Should the election take place in a way other than that prescribed in the present Constitution, or should the conditions laid down here not be observed, the election is for this very reason null and void, without any need for a declaration on the matter; consequently, it confers no right on the one elected.

I decree that the dispositions concerning everything that precedes the election of the Roman Pontiff and the carrying out of the election itself must be observed in full, even if the vacancy of the Apostolic See should occur as a result of the resignation of the Supreme Pontiff, in accordance with the provisions of Canon 333 § 2 [30|333] of the Code of Canon Law [30] and Canon 44 § 2 [574|(44)] of the Code of Canons of the Eastern Churches [574].

If — God forbid — in the election of the Roman Pontiff the crime of simony were to be perpetrated, I decree and declare that all those guilty thereof shall incur excommunication latae sententiae. At the same time I remove the nullity or invalidity of the same simoniacal provision, in order that — as was already established by my Predecessors — the validity of the election of the Roman Pontiff may not for this reason be challenged. vgl: Vacante Sede Apostolica [[[4441|(79)]]] vgl: Vacantis Apostolicae Sedis [[[4444|(92)]]] vgl: Romano Pontifici Eligendo [[[4447|79]]]

Confirming the prescriptions of my Predecessors, I likewise forbid anyone, even if he is a Cardinal, during the Pope's lifetime and without having consulted him, to make plans concerning the election of his successor, or to promise votes, or to make decisions in this regard in private gatherings.

In the same way, I wish to confirm the provisions made by my Predecessors for the purpose of excluding any external interference in the election of the Supreme Pontiff. Therefore, in virtue of holy obedience and under pain of excommunication latae sententiae, I again forbid each and every Cardinal elector, present and future, as also the Secretary of the College of Cardinals and all other persons taking part in the preparation and carrying out of everything necessary for the election, to accept under any pretext whatsoever, from any civil authority whatsoever, the task of proposing the veto or the so-called exclusiva, even under the guise of a simple desire, or to reveal such either to the entire electoral body assembled together or to individual electors, in writing or by word of mouth, either directly and personally or indirectly and through others, both before the election begins and for its duration. I intend this prohibition to include all possible forms of interference, opposition and suggestion whereby secular authorities of whatever order and degree, or any individual or group, might attempt to exercise influence on the election of the Pope.

The Cardinal electors shall further abstain from any form of pact, agreement, promise or other commitment of any kind which could oblige them to give or deny their vote to a person or persons. If this were in fact done, even under oath, I decree that such a commitment shall be null and void and that no one shall be bound to observe it; and I hereby impose the penalty of excommunication latae sententiae upon those who violate this prohibition. It is not my intention however to forbid, during the period in which the See is vacant, the exchange of views concerning the election.

I likewise forbid the Cardinals before the election to enter into any stipulations, committing themselves of common accord to a certain course of action should one of them be elevated to the Pontificate. These promises too, should any in fact be made, even under oath, I also declare null and void.

With the same insistence shown by my Predecessors, I earnestly exhort the Cardinal electors not to allow themselves to be guided, in choosing the Pope, by friendship or aversion, or to be influenced by favour or personal relationships towards anyone, or to be constrained by the interference of persons in authority or by pressure groups, by the suggestions of the mass media, or by force, fear or the pursuit of popularity. Rather, having before their eyes solely the glory of God and the good of the Church, and having prayed for divine assistance, they shall give their vote to the person, even outside the College of Cardinals, who in their judgment is most suited to govern the universal Church in a fruitful and beneficial way.

During the vacancy of the Apostolic See, and above all during the time of the election of the Successor of Peter, the Church is united in a very special way with her Pastors and particularly with the Cardinal electors of the Supreme Pontiff, and she asks God to grant her a new Pope as a gift of his goodness and providence. Indeed, following the example of the first Christian community spoken of in the Acts of the Apostles (Hand. 1, 14) [[b:Hand. 1, 14]], the universal Church, spiritually united with Mary, the Mother of Jesus, should persevere with one heart in prayer; thus the election of the new Pope will not be something unconnected with the People of God and concerning the College of electors alone, but will be in a certain sense an act of the whole Church. I therefore lay down that in all cities and other places, at least the more important ones, as soon as news is received of the vacancy of the Apostolic See and, in particular, of the death of the Pope, and following the celebration of his solemn funeral rites, humble and persevering prayers are to be offered to the Lord (Mt. 21, 22; Mc. 11, 24) [[b:Mt. 21, 22; Mc. 11, 24]], that he may enlighten the electors and make them so likeminded in their task that a speedy, harmonious and fruitful election may take place, as the salvation of souls and the good of the whole People of God demand.

Gedurende de periode van Sede Vacant, en vooral gedurende de tijd van de keuze van de Opvolger van Petrus, is de Kerk op een speciale manier verenigd met haar herders en vooral met de kieskardinalen van de Paus, en zij vraagt God om haar een nieuwe Paus te schenken als een gave van zijn goedheid en voorzienigheid. Daarom moet de Kerk, naar het voorbeeld van de eerste Christengemeenschap, waarover gesproken wordt in de Handelingen van de Apostelen (Hand. 1, 14) [[b:Hand. 1, 14]], de gehele Kerk, geestelijk verenigd et Maria, de Moeder van Jezus, één van hart standvastig zijn in gebed, waardoor de keuze van een nieuwe Paus

In a most earnest and heartfelt way I recommend this prayer to the venerable Cardinals who, by reason of age, no longer enjoy the right to take part in the election of the Supreme Pontiff. By virtue of the singular bond with the Apostolic See which the Cardinalate represents, let them lead the prayer of the People of God, whether gathered in the Patriarchal Basilicas of the city of Rome or in places of worship in other particular Churches, fervently imploring the assistance of Almighty God and the enlightenment of the Holy Spirit for the Cardinal electors, especially at the time of the election itself. They will thereby participate in an effective and real way in the difficult task of providing a Pastor for the universal Church.

I also ask the one who is elected not to refuse, for fear of its weight, the office to which he has been called, but to submit humbly to the design of the divine will. God who imposes the burden will sustain him with his hand, so that he will be able to bear it. In conferring the heavy task upon him, God will also help him to accomplish it and, in giving him the dignity, he will grant him the strength not to be overwhelmed by the weight of his office.

Wanneer de verkiezing canoniek heeft plaatsgevonden, roept de laatste van de Kardinalen-diaken de secretaris van het college van de Kardinalen, en de meester van de pauselijke liturgievieringen en twee cerimoniarii de aula van de verkiezing binnen; vervolgens vraagt de Kardinaal-decaan of de eerste van de Kardinalen in orde en anciënniteit namens het hele college van de kiezers de instemming van de gekozene met de volgende woorden: Acceptasne electionem de te canonice factam in Summum Pontificem? - Aanvaardt u uw canonieke verkiezing tot Paus? En onmiddellijk na de instemming te hebben gekregen vraagt hij hem: Quo nomine vis vocari? - Hoe wilt u worden genoemd? Dan stelt de meester van de pauselijke liturgievieringen, met de functie van notaris en met twee cerimoniarii die op dat moment binnen geroepen worden een document op betreffende de aanvaarding van de nieuwe Paus en de naam die hij heeft aangenomen.

After his acceptance, the person elected, if he has already received episcopal ordination, is immediately Bishop of the Church of Rome, true Pope and Head of the College of Bishops. He thus acquires and can exercise full and supreme power over the universal Church.

If the person elected is not already a Bishop, he shall immediately be ordained Bishop.

When the other formalities provided for in the Ordo Rituum Conclavis [4886] have been carried out, the Cardinal electors approach the newly-elected Pope in the prescribed manner, in order to make an act of homage and obedience. An act of thanksgiving to God is then made, after which the senior Cardinal Deacon announces to the waiting people that the election has taken place and proclaims the name of the new Pope, who immediately thereafter imparts the Apostolic Blessing " Urbi et Orbi - de zegen [d:22]" from the balcony of the Vatican Basilica.

If the person elected is not already a Bishop, homage is paid to him and the announcement of his election is made only after he has been solemnly ordained Bishop.

If the person elected resides outside Vatican City, the norms contained in the Ordo Rituum Conclavis [4886] are to be observed.

If the newly-elected Supreme Pontiff is not already a Bishop, his episcopal ordination, referred to in Nos. 88 and 89 [al:88-89] of the present Constitution, shall be carried out according to the usage of the Church by the Dean of the College of Cardinals or, in his absence, by the Subdean or, should he too be prevented from doing so, by the senior Cardinal Bishop.

The Conclave ends immediately after the new Supreme Pontiff assents to his election, unless he should determine otherwise. From that moment the new Pope can be approached by the Substitute of the Secretariat of State, the Secretary for Relations with States, the Prefect of the Papal Household [d:189] and by anyone else needing to discuss with him matters of importance at the time.

After the solemn ceremony of the inauguration of the Pontificate and within an appropriate time, the Pope will take possession of the Patriarchal Archbasilica of the Lateran, according to the prescribed ritual.

Wherefore, after mature reflection and following the example of my Predecessors, I lay down and prescribe these norms and I order that no one shall presume to contest the present Constitution and anything contained herein for any reason whatsoever. This Constitution is to be completely observed by all, notwithstanding any disposition to the contrary, even if worthy of special mention. It is to be fully and integrally implemented and is to serve as a guide for all to whom it refers. As determined above, I hereby declare abrogated all Constitutions and Orders issued in this regard by the Roman Pontiffs, and at the same time I declare completely null and void anything done by any person, whatever his authority, knowingly or unknowingly, in any way contrary to this Constitution.

Given in Rome, at Saint Peter's, on 22 February, the Feast of the Chair of Saint Peter, Apostle, in the year 1996, the eighteenth of my Pontificate.