Aankomst en eerste begroeting in New York

Zonder dralen beantwoorden wij de begroeting van de hooggeachte vertegenwoordigers van de Verenigde Naties. Wij spreken onze hartelijke dank uit voor de uitnodiging het woord te richten tot deze grote vergadering, waarbij ons de eer en het geluk te beurt valt kennis te maken met de grootste van alle inter­nationale organisaties. Wij zijn verheugd op deze wijze een extra accent te kunnen geven aan het twin­tigste herdenkingsjaar van de stichting van de U.N.O. en onze beste wensen uit te spreken voor zijn voort­bestaan en verdere ontwikkeling. Onze aanmoediging en steun heeft, geloven wij, een bijzondere betekenis, omdat wij uit Rome komen, de stad die, als eerste in de geschiedenis van onze be­schaving, politieke verbondenheid tussen verschillen­de volken onder bescherming van de wet, dus in vrij­heid, verdraagzaamheid en vrede, bevorderde en ver­tegenwoordigde. Wij komen uit Rome, waar zich bovendien de cen­trale zetel bevindt van die godsdienstige gemeen­schap, die niet op tijdelijke macht gebaseerd is: de katholieke Kerk. Wij zijn verheugd te kunnen constateren, dat er een natuurlijke wederzijdse sympathie bestaat tussen deze beide wereld omvattende instituten, en daarom komen wij aan dit aardse middelpunt van vrede de groeten en goede wensen brengen van ons geestelijk middelpunt van vrede. De eerstgenoemde vrede ont­springt op aarde, de tweede daalt neer uit de hemel en, wanneer zij elkander ontmoeten, is dat het schoonst denkbare: gerechtigheid en vrede omhelzen elkaar. Moge God ons deze genade schenken tot wel­zijn van de gehele mensheid. Wij willen hier onmiddellijk een dankbetuiging aan toevoegen voor het welkom, dat dit grote land ons biedt in de persoon van de vertegenwoordiger van de president. Een land zo vrij, zo sterk, zo machtig op industrieel gebied, zo vol wonderlijke mogelijk­heden, dit Amerika, het Amerika van de Verenigde Staten, waar wij zoveel broeders, zoveel zonen, zo­veel kinderen in het geloof hebben, waar een groot volk zijn moderne beschaving bouwde op de broeder­lijke samenleving van zijn burgers. Gegroet, Amerika! De eerste paus, die voet op uw bodem zet, groet u uit geheel zijn hart, hij herhaalt als het ware het gebaar van uw ontdekker, Christo­forus Columbus. toen deze het kruis van Christus plantte in uw gezegende grond. Moge dit zegenend gebaar, dat wij thans in de vorm van een kruis in uw lucht en over uw land maken. de gaven, die God u geschonken heeft, vrede, eens­gezindheid, vrijheid, gerechtigheid, voor u waarbor­gen; moge het u bovenal schenken een levensvisie. die berust op het vertrouwen in de onsterfelijkheid. God zegene uw land!