Adore te devote, latens Deitas

"Adore te devote, latens Deitas In deze nacht is mijn hart vervuld van de beginwoorden van de bekende Eucharistische Hymne, die mij dit jaar, dat op een bijzondere wijze gewijd is aan de Eucharistie [d:5], van dag tot dag begeleid. In de Zoon van de Maagd die "in doeken gewikkeld in de kribbe ligt" (Lc. 2, 12) [b:Lc. 2, 12] herkennen wij en aanbidden wij "het Brood dat van de hemel is neergekomen" (Joh. 6, 41.51) [b:Joh. 6, 41.51], de Verlosser, die op aarde gekomen is om de wereld het Leven te geven.

Betlehem! De stad waarin Jezus Christus volgens de Schriften geboren is, betekent in het Hebreeuws: "Huis van Brood". Daar zou dus de Mesias geboren worden, die van zichzelf gezegd heeft: "Ik ben het brood des Levens" (Joh. 6, 35.48) In Betlehem is Diegene geboren, die onder de tekenen van het gebroken brood zijn aandenken aan de Pascha nagelaten heeft. De aanbidding van het Kindje Jezus wordt in deze Heilige Nacht tot een Eucharistische aanbidding.

Wij aanbidden u Heer, U die in het Sacrament des Altaars werkelijk tegenwoordig bent, u levend brood, dat de mensen leven geeft. Zacht, weerloos Kind in de kribbe, u erkennen we als onze enige God! In de volheid der tijden bent u "Mens onder mensen geworden, om einde en begin met elkaar te verbinden, dat is om de mens met God te verenigen" vgl: IV, 20,4 [[[848]]] In deze nacht werd u, onze Goddelijke Verlosser, geboren, en voor ons als voorganger op de wegen van de tijd heeft U zich gemaakt tot het voedsel tot eeuwig Leven. Denk aan ons, eeuwige Zoon van God, die in de maagdelijke schoot van Maria mens bent geworden. U heeft de gehele mensheid, die door zovele beproevingen en moeilijkheden getekend zijn, nodig. Blijf bij ons, U levend Brood, dat tot ons heil uit de hemel is neergedaald! Blijf voor altijd bij ons. Amen!