
Paus Benedictus XVI - 5 september 2010
Inderdaad, vele tientallen heiligen en zaligen hebben van het einde van de XVIIIe eeuw tot het begin van XIXe eeuw, met de creativiteit van de naastenliefde velerlei wegen uitgeprobeerd om de Evangelische boodschap binnen de nieuwe sociale realiteit in praktijk te brengen. Het waren zonder twijfel deze initiatieven, met de offers en reflectie van deze mannen en vrouwen, die het terrein voor “Paus Leo XIII - Encycliek
Rerum Novarum
Over kapitaal en arbeid
(15 mei 1891)” en andere sociale documenten van paus Pecci hebben voorbereid. Reeds in de tijd dat hij in België nuntius was, had hij begrepen dat de sociale kwestie positief en doeltreffend kon aangepakt worden door dialoog en bemiddeling. In een tijd van hardnekkig antiklerikalisme en levendige manifestaties tegen de paus, wist Leo XIII de katholieken te leiden en te steunen op de weg van constructieve deelname, rijke aan inhoud, krachtig inzake principes en open.
{...}
Een zeer bejaarde paus, maar wijs en scherpzinnig, kon aldus een verjongde Kerk binnenleiden in de XXe eeuw, met de gepaste houding tegenover de nieuwe uitdagingen. Hij was een paus die politiek en fysiek nog de “gevangene” was van het Vaticaan, maar in werkelijkheid vertegenwoordigde hij met zijn leergezag een Kerk die in staat was de grote kwesties van de hedendaagse wereld zonder complexen het hoofd te bieden.