De Kerk, een levend orgaan

Geliefde broeders en zusters,

Onder de lezingen van de liturgie van vandaag vinden wij de bekende tekst uit de Eerste Brief aan de Korinthiërs waarin de heilige Paulus de Kerk vergelijkt met het menselijk lichaam. Zo schrijft de Apostel: “Het menselijke lichaam vormt met zijn vele ledematen één geheel; alle ledematen, hoe vele ook, maken tezamen één lichaam uit. Zo is het ook met de Christus. Wij allen, joden en heidenen, slaven en vrijen, zijn immers in de kracht van een en dezelfde Geest door de doop één enkel lichaam geworden en allen werden wij gedrenkt met één Geest” (1 Kor. 12, 12-13) [b:1 Kor. 12, 12-13]. De Kerk wordt opgevat als een lichaam waarvan Christus het hoofd is en het vormt één geheel met Hem. Nochtans, wat de Apostel wil meedelen is de idee van eenheid in de veelheid der charisma’s, die de gaven zijn van de Heilige Geest. Daardoor is de Kerk een rijk en levendig orgaan, niet uniform, de vrucht van de ene Heilige Geest die ons allen tot diepe eenheid brengt door de verscheidenheid te accepteren zonder ze af te schaffen en door er een harmonieus geheel van te maken. De Kerk zet in de geschiedenis de aanwezigheid van de verrezen Heer verder, in het bijzonder door de Sacramenten, het Woord Gods, de charisma’s en ambten die over de gemeenschap verspreid zijn. Zo is het werkelijk in Christus en in de Geest dat de Kerk één en heilig is, namelijk een innige gemeenschap die de menselijke capaciteiten overstijgt en ondersteunt.

Ik benadruk dit aspect graag nu wij de “ Gebedsweek voor de Eenheid van de Christenen [d:210]” vieren, die morgen afgerond wordt op het feest van de Bekering van de Apostel Paulus. Volgens de traditie zal ik ’s namiddags de Vespers [3386] vieren in de basiliek van Sint-Paulus-buiten-de-Muren, waaraan vertegenwoordigers deelnemen van andere Kerken en kerkgemeenschappen die in Rome aanwezig zijn. Wij zullen van God de gave afsmeken van totale eenheid onder alle volgelingen van Christus en in het bijzonder zullen wij overeenkomstig het thema van dit jaar, het engagement hernieuwen om samen getuigen te zijn van de gekruisigde en verrezen Heer (Lc. 24, 48) [[b:Lc. 24, 48]]. De gemeenschap der christenen maakt de verkondiging van het Evangelie inderdaad geloofwaardiger en doeltreffender, in Zijn gebed op de vooravond van Zijn dood, zei Jezus namelijk: “mogen zij allen één zijn … opdat de wereld gelove” (Joh. 17, 21) [b:Joh. 17, 21].

Tenslotte, geliefde vrienden, is het mijn verlangen te herinneren aan de figuur van de heilige Franciscus van Sales, wiens liturgische gedachtenis plaatsheeft op 24 januari. Hij werd geboren in Savoie in 1567, studeerde rechten in Padua en Parijs en, door de Heer geroepen, werd hij priester. Hij wijdde zich ijverig aan de verkondiging en geestelijke vorming van de gelovigen en leerde hun dat de oproep tot heiligheid voor iedereen bestemd is en dat ieder zijn plaats heeft in de Kerk – zoals de heilige Paulus in zijn vergelijking met het lichaam zegt. De heilige Franciscus van Sales is patroon van de journalisten en de katholieke pers. Ik vertrouw de Boodschap voor de Werelddag van de Sociale Communicatie [3154], die ik ieder jaar bij deze gelegenheid teken en die gisteren in het Vaticaan werd voorgesteld,toe aan zijn geestelijke bijstand.

Moge de Maagd Maria, Moeder van de Kerk, voor ons verkrijgen dat wij steeds meer gemeenschap vormen om de schoonheid van de eenheid over te dragen in eenheid met de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.