Paus Benedictus XVI - 16 juni 2009
In verband met de spiritualiteit die door de beoefening van de evangelische raden wordt bevorderd, wil ik de priesters in dit aan hen gewijde jaar heel graag bijzonder oproepen de nieuwe lente aan te grijpen, die de Geest in onze dagen in de Kerk doet ontstaan, niet op de laatste plaats door de kerkelijke bewegingen en de nieuwe gemeenschappen. “De Geest is veelvoudig in Zijn gaven ... Hij waait waar Hij wil. Hij doet dat op onverwachte wijze, op onverwachte plaatsen en in niet eerder bedachte vormen ... maar Hij toont ons ook dat Hij werkt met het oog op het ene Lichaam en in de eenheid van het ene Lichaam”. Thomas à Kempis, Over de Navolging van Christus, De Imitatio Christi, 8 In dit verband geldt de aanwijzing van het decreet 2e Vaticaans Concilie - Decreet
Presbyterorum Ordinis
Over het leven en dienst van de priester
(7 december 1965): “Zij (de priesters) moeten de geesten onderzoeken of zij wel van God komen, en de veelvoudige charisma’s van de leken, eenvoudige en meer belangrijke, met geloofszin opsporen, vreugdevol erkennen en zorgvuldig koesteren.” 2e Vaticaans Concilie, Decreet, Over het leven en dienst van de priester, Presbyterorum Ordinis (7 dec 1965), 9 Van deze gaven, die velen aanzetten tot een hoger geestelijk leven, kunnen niet alleen de gelovige leken, maar ook de priesters zelf profiteren. Het samenwerken van gewijde ambtsdragers en charisma’s kan namelijk leiden tot “een gezonde impuls voor een nieuw engagement van de Kerk bij verkondiging en getuigenis van het Evangelie van de hoop en de liefde in alle delen van de wereld”. Paus Benedictus XVI, Toespraak, Tot de Bisschoppen vrienden van de Focolarebeweging en de Sint-Egidiusgemeenschap (8 feb 2007) Daarnaast wil ik, aansluitend bij de Apostolische Exhortatie H. Paus Johannes Paulus II - Postsynodale Apostolische Exhortatie
Pastores Dabo Vobis
N.a.v. de Bisschoppensynode over de priesteropleidingen
(25 maart 1992) van Paus Johannes Paulus II, daar nog aan toevoegen dat het gewijde ambt een radicale “gemeenschapsvorm” heeft en alleen in de gemeenschap van de priesters met hun bisschop vervuld kan worden. Vgl. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, N.a.v. de Bisschoppensynode over de priesteropleidingen, Pastores Dabo Vobis (25 mrt 1992), 17 Het is noodzakelijk dat deze gemeenschap van de priesters onder elkaar, gebaseerd op het Wijdingssacrament en tot uitdrukking gebracht in de concelebratie van de priesters onderling en met hun bisschop, zich vertaalt in verschillende concrete vormen van effectieve en affectieve priesterlijke broederlijkheid. H. Paus Johannes Paulus II, Postsynodale Apostolische Exhortatie, N.a.v. de Bisschoppensynode over de priesteropleidingen, Pastores Dabo Vobis (25 mrt 1992), 74 Alleen zo kunnen priesters de gave van het celibaat ten volle beleven en in staat zijn christelijke gemeenschappen te doen opbloeien, waarin de wonderen van de eerste verkondiging van het Evangelie zich herhalen.
