Jezus geneest zieken

Dierbare broeders en zusters, Vandaag stelt het Evangelie ons, in nauwe samenhang met vorige zondag, Jezus voor die na op sabbat gepreekt te hebben in de synagoge van Kafarnaüm, vele zieken geneest, om te beginnen de schoonmoeder van Simon. In haar huis gekomen, vindt Hij haar met koorts te bed en onmiddellijk neemt Hij haar bij de hand, geneest haar en doet haar opstaan. Na zonsondergang, geneest Hij een menigte zieken die getroffen zijn door allerlei kwalen. Het genezen van zieken heeft een groot deel ingenomen van Christus’ openbare zending en nodigt ons nogmaals uit na te denken over de zin en waarde van ziekte in elke situatie waarin de mens zich kan bevinden. Deze gelegenheid wordt ons ook geboden door de Werelddag voor de Zieken [d:30] die wij aanstaande woensdag 11 februari vieren, bij de liturgische gedachtenis van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes.

Alhoewel ziekte deel uitmaakt van de menselijke ervaring, raken wij er niet aan gewend, niet alleen omdat ziekte soms werkelijk zwaar en ernstig is, maar essentieel omdat wij gemaakt zijn voor het leven, voor een volledig leven. Ons “inwendig instinct” doet ons precies aan God denken als aan een volheid van leven, zelfs eeuwig en volmaakt leven. Wanneer wij door het kwaad beproefd worden en ons gebed tevergeefs lijkt, duikt twijfel in ons op en vragen wij ons angstvallig af: wat is Gods wil? Op die vraag vinden wij een antwoord in het Evangelie van vandaag. Wij lezen bij voorbeeld in de passage van vandaag: “velen die aan allerhande ziekten leden, genas Hij en Hij dreef tal van geesten uit” (Mc. 1, 34) [b:Mc. 1, 34]; elders, in een passage van de heilige Matteüs, staat: “Jezus trok rond door geheel Galilea, terwijl Hij als leraar optrad in hun synagogen, de Blijde Boodschap verkondigde van het Koninkrijk en alle ziekten en alle kwalen onder het volk genas” (Mt. 4, 23) [b:Mt. 4, 23]. Jezus laat er geen twijfel over bestaan: God – wiens gelaat Hijzelf openbaarde – is de God van het leven, die ons van alle kwaad bevrijdt. De tekens van Zijn liefdesmacht zijn de genezingen die Hij verricht: Hij toont dat het Rijk Gods nabij is door mannen en vrouwen hun volle integriteit van geest en lichaam terug te geven. Ik zeg dat die genezingen tekens zijn: zij leiden naar Christus’ boodschap, zij leiden ons naar God en laten ons begrijpen dat de echte en diepste ziekte van de mens, Gods afwezigheid is, de Bron van waarheid en liefde. Alleen verzoening met God kan ware genezing, kan het ware leven geven, want een leven zonder liefde en zonder waarheid is geen leven. Het Rijk Gods is precies deze aanwezigheid van waarheid en liefde en geneest zo ons wezen ten diepste.

Dank zij de werking van de Heilige Geest, gaat Jezus’ werk verder in de zending van de Kerk. Door de Sacramenten deelt Christus Zijn leven mee aan een menigte van broeders en zusters. En Hij geneest en troost talloze zieken door de gezondheidszorg die christengemeenschappen met naastenliefde bieden, zodat Gods gelaat en liefde zichtbaar worden. Inderdaad: hoeveel christenen – priesters, religieuzen, leken – hebben in alle hoeken van de wereld hun handen, ogen en hart aan Christus geleend en doen dat nog - aan Hem, de ware Geneesheer van lichaam en ziel! Laat ons voor alle zieken bidden, vooral voor hen die het zwaarst ziek zijn, die op geen enkele manier voor zichzelf kunnen instaan maar helemaal afhankelijk zijn van andermans zorgen: moge ieder van hen, in de eenzaamheid van zijn leven, Gods liefdesmacht en de rijkdom van Zijn reddende genade ervaren. Maria, heil van de zieken, bid voor ons!