Roepingenzondag

Beminde broeders en zusters, Op deze vierde zondag na Pasen, waarop de liturgie ons Jezus toont als de Goede Herder, vieren wij de Wereldgebedsdag voor Roepingen [d:35]. In elk werelddeel, smeken de kerkgemeenschappen de Heer eenstemmig om talrijke en heilige roepingen tot het priesterschap, het godgewijde en missionaire leven en het christelijk huwelijk, en overwegen het thema: “ Roepingen ten dienste van de evangelisering van de Kerk [2235]”. Dit jaar sluit de Wereldgebedsdag voor Roepingen [d:35] aan bij het Jaar van de Heilige Paulus [d:165], dat op 28 juni aanstaande begint, om de tweeduizendste verjaardag te vieren van de geboorte van deze missionaris bij uitstek.

Volgens de ervaring van de apostel der volken, die de Heer riep om “bedienaar van het Evangelie” te worden, zijn roeping en zending onafscheidelijk. Hij is bijgevolg een voorbeeld voor elke christen, bijzonder voor missionarissen “ad vitam”, dat wil zeggen voor mannen en vrouwen die zich geheel wijden aan de verkondiging van Christus bij degenen die Hem nog niet kennen: een roeping die haar geldigheid blijft behouden. In de eerste plaats vervullen de priesters deze missionaire dienst, door Gods woord en de sacramenten te verbreiden en door de aanwezigheid te tonen van Jezus Christus die geneest doorheen hun pastorale liefde voor iedereen, vooral voor zieken, voor de kleinsten en armsten. Danken wij God voor deze broeders die zich zonder voorbehoud in het pastorale ambt geven, en die hun trouw aan Christus soms bezegelen met het offer van hun leven, zoals de twee religieuzen die gisteren in Guinea en Kenia gedood werden. Wij bewonderen hen met dankbaarheid en bidden voor hen. Bidden wij ook opdat de menigte van hen die besluiten het Evangelie op een radicale manier te beleven door de geloften van zuiverheid, armoede en gehoorzaamheid, zou uitbreiden. Het zijn mannen en vrouwen die een vooraanstaande rol hebben in de evangelisatie. Onder hen wijden sommigen zich aan contemplatie en gebed, anderen aan opvoedkundig en veelzijdig caritatief werk, doch allen verenigen zich rond één en dezelfde doelstelling: getuigen dat God voorgaat op alles en Zijn koninkrijk verspreiden op alle vlakken van de samenleving. Velen van hen, schreef de Dienaars Gods Paulus VI, zijn “ondernemend, en hun apostolaat is dikwijls getekend door originaliteit, een begaafdheid die bewondering afdwingt. Zij zijn edelmoedig: men vindt hen dikwijls op de voorposten van de missie en zij nemen de grootste risico’s voor hun gezondheid en hun leven” Evangelii Nuntiandi [[519|69]]. Men mag tenslotte niet vergeten dat de roeping tot het christelijk huwelijk ook een missionaire zending is: de echtgenoten zijn namelijk geroepen om evangelisch te leven in hun gezin, werkmidden, hun parochie en burgerlijke gemeenschap. In sommige gevallen bieden zij trouwens hun kostbare medewerking aan de missie “ad gentes”.

Beminde broeders en zusters, roepen wij de moederlijke bescherming van Maria in over de veelzijdige roepingen die in de Kerk bestaan, opdat zij zich met een sterke missionaire stempel zouden ontwikkelen. Moeder van de Kerk en Koningin van de Vrede, ik vertrouw U ook de bijzondere missionaire ervaring toe die ik de komende dagen op mijn apostolische reis naar de Verenigde Staten en bij mijn bezoek aan de VN [d:235] zal meemaken, en ik vraag u allen mij met uw gebed te begeleiden.