Zoeken in kerkelijke documenten en berichten

Door het belang te onderstrepen van de ars celebrandi, wordt bijgevolg de waarde belicht van de liturgische richtlijnen Vgl. Bisschoppensynodes, Uitgebracht door de Synodevaders van de 11e Gewone Bisschoppensynode over de "Eucharistie", Voorstellen aan de Paus voor het samenstellen van een Apostolische Post-synodale Exhortatie (22 okt 2005), 25. De ars celebrandi moet het gevoel voor het heilige bevorderen en het gebruik van die uitwendige vormen die daartoe opvoeden, zoals bijvoorbeeld de harmonie van de rite, de liturgische kleding, de inrichting en de heilige plaats. De eucharistieviering vindt er baat bij, waar priesters en verantwoordelijken voor de liturgische pastoraal zich inspannen de geldende liturgische boeken en daarmee samenhangende richtlijnen te doen kennen, door de grote rijkommen te benadrukken van het Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten
Institutio Generalis Missalis Romani
Algemeen Statuut van het Romeins Missaal - Editio typica tertio 2002 / emendata 2008
(18 maart 2002) en van de Congregatie voor de Eredienst en de Sacramenten
Ordo Lectionum Missae
Ordening voor de lezingen van de Mis - Editio typica altera
(21 januari 1981). In de kerkelijke gemeenschappen meent men misschien dat de kennis en waardering daarvan bekend zijn, maar dikwijls is dat niet het geval. In werkelijkheid zijn het teksten waarin rijkdommen vervat liggen die het geloof en de weg van het Godsvolk bewaren en tot uitdrukking brengen doorheen heel haar tweeduizendjarige geschiedenis. Even belangrijk voor een juiste ars celebrandi is de aandacht voor alle taalvormen die de liturgie voorziet: woord en gezang, gebaren en stiltes, beweging van het lichaam, liturgische kleuren van de paramenten. De liturgie bezit namelijk krachtens haar aard een variëteit aan communicatieregisters die het haar mogelijk maken heel het menszijn er in te betrekken. De eenvoud van de gebaren en de soberheid van de ordelijke opeenvolging van de tekenen hebben meer zeggingskracht en spreken meer aan dan de gekunsteldheid van oneigenlijke toevoegingen. Aandacht hebben voor de eigen structuur van de rite en daaraan gehoorzamen, vormt de uitdrukking ervan dat de Eucharistie erkend wordt in haar kenmerkende dimensie van "gave", en laat de wil van de bedienaar zien om met bereidwillige dankbaarheid zulk een onuitsprekelijke gave te ontvangen.