4de Wereld Zieken Dag 1996

“Maak je geen zorgen over deze ziekte of over andere tegenspoed. Ben ik, je Moeder, niet hier? Word je niet beschermd door mijn schaduw?”

Deze woorden ontving de deemoedige inlander Juan Diego de Cuautilan in december 1531 uit de mond van de heilige Maagd, aan de voet van de heuvel de Tepeyac – nu Guadeloupe geheten – nadat hij had gesmeekt om de genezing van een familielid.

Terwijl de Kerk in het geliefde Mexico het eeuwfeest van de kroning van het vereerde beeld van Onze Lieve Vrouw van Guadeloupe (1895-1995) viert, heeft de keuze voor het beroemde heiligdom in Mexico-stad als locatie voor de plechtige viering van de volgende Wereldziekendag op 11 februari 1996 een bijzondere betekenis.

Deze dag valt midden in de eerst fase (1994-1996) van de voorbereidingen op het derde christelijke millennium, die dient om “bij de gelovigen het besef te verlevendigen van de betekenis die het Jubileum van het jaar 2000 heeft in de menselijke geschiedenis”. Tertio millennio adveniente [[265|31]] De Kerk kijkt vol vertrouwen naar de gebeurtenissen van deze tijd en te midden van “de tekenen van hoop die in het laatste deel van deze eeuw aanwezig zijn” erkent zij wat er bereikt is “op wetenschappelijk en technisch gebied en vooral op het gebied van de geneeskunde in dienst van het menselijk leven”. Tertio millennio adveniente [[265|46]] In het teken van deze hoop verlicht door de aanwezigheid van Maria, Salus infirmorum (‘Heil der Zieken’), richt ik mij in voorbereiding op de vierde Wereldziekendag tot hen die in hun lichaam en geest de tekenen van het menselijk lijden dragen, alsook tot hen die et, in de broederlijke dienst die hun geschonken is, naar streven om de Verlosser volkomen na te volgen.

“Zoals Christus door de Vader werd gezonden ‘om aan de armen de blijde boodschap te brengen,... de verdrukte harten te genezen’ (Lc. 4, 18) [[b:Lc. 4, 18]], ‘om te zoeken en te redden wat verloren was’ (Lc. 19, 10) [[b:Lc. 19, 10]]: evenzo omringt de kerk met liefde al degenen die door menselijke zwakheid getroffen zijn; meer nog, in de armen en lijdenden erkent zij het evenbeeld van haar arme en lijdende Stichter”. Lumen Gentium [[617|8]]

Geliefde broeders en zusters die het lijden op een bijzonder manier ervaren, u wordt opgeroepen tot een eigen missie op het gebied van de nieuwe evangelisering, waarbij u inspiratie kunt putten uit Maria, de Moeder van de menselijke liefde en pijn. U wordt bij dit allesbehalve gemakkelijke getuigenis gesteund door mensen in de gezondheidszorg, familieleden en vrijwilligers die u begeleiden op de weg van uw dagelijkse beproeving. Zoals ik u in de apostolische Brief Tertio millennio adveniente [265] in herinnering bracht, “zal de heilige Maagd als het ware ‘indirect’ aanwezig zijn fedurende de hele voorbereidingsfase” Tertio millennio adveniente [[265|43]] van het grote Jubileumjaar 2000 "is het volmaakte voorbeeld van de liefde voor God en voor de naaste”, Tertio millennio adveniente [[265|54]], op zodanige wijze dat we haar moederlijke stem horen herhalen: “doet wat Christus u zeggen zal.” Tertio millennio adveniente [[265|54]]

Door gehoor te geven aan deze uitnodiging uit het hart van Maria als Salus infirmorum, kunt u een eigen stempel op de nieuwe evangelisatie drukken met een bijzonder aspect van de verkondiging van het evangelie van het leven, dat op mysterieuze wijze is overgebracht door de getuige van het evangelie van het lijden. vgl: Evangelium Vitae [[[2|1]]] vgl: Salvifici doloris [[[714|3]]] “Ja, werkelijk organische pastorale ziekenzorg maakt onmiddellijk deel uit van de evangelisatie.” Tot de Vierde Plenaire Vergadering van de Pauselijke commissie voor Latjns-Amerika [[1594|(8)]]

De moeder van Jezus is ons een voorbeeld en leidt ons bij deze indrukwekkende verkondiging, aangezien

“zij zich plaatst tussen haar Zoon en de mensen in werkelijkheid van hun ontberingen, armoede en lijden. Zij plaatst zich ‘midden tussen’, dat wil zeggen dat zij middelares wordt, niet als een vreemdelinge, maar in haar positie van moeder, zich ervan bewust dat zij als zodanig is staat is – zelfs ‘het recht heeft’- om de noden van de mensen aan de Zoon voor te leggen. Haar middelaarschap heeft dus het karakter van tussenkomst: Maria ‘komt tussenbeide’ voor de mensen. En niet alleen dit; als moeder verlangt zij ook dat de messiaanse macht van de Zoon zich openbaart ofwel zijn heilsmacht die erop gericht is de mens te hulp te komen in zijn ongeluk, hem te bevrijden van het kwaad dat in verschillende vormen en graden zijn leven bezwaart.” Redemptoris Mater [[713|8]]

Deze missie stelt Maria als Salus infirmorum voortdurend tegenwoordig in het leven van de Kerk; evenals bij het ontstaan van de Kerk (Hand. 1, 14) [[b:Hand. 1, 14]] is zij thans nog steeds “het voorbeeld van de moederlijke genegenheid waarmee allen bezield moeten zijn die in de apostolische zending aan de wedergeboorte van de mensen meewerken”. Lumen Gentium [[617|65]]

De viering van het plechtigste moment van de Wereldziekendag in het heiligdom van Onze Lieve Vrouw van Guadeloupe herstelt op ideaal niveau het verband tussen de eerste evangelisatie in de Nieuwe Wereld en de nieuwe evangelisering. Onder de volken van Latijns Amerika immers “werd het evangelie verkondigd door de Maagd voor te stellen als de hoogste verwerkelijking ervan”. 3de Algemene Vergadering van Latijns-Amerikaanse bisschoppen Puebla [[1595|(282)]] “Een uitermate lichtend symbool van deze identiteit is het mestiezengezicht van Maria van Guadeloupe, dat bij het begin van de evangelisatie opkomt.” 3de Algemene Vergadering van Latijns-Amerikaanse bisschoppen Puebla [[1595|(446)]]

Daarom wordt de heilige Maagd in de Nieuwe Wereld al vijf eeuwen vereerd als de “eerste evangelisatie van Latijns Amerika”, als de “ster van de evangelisatie”. Los caminos del Evangelio [[1596|(31)]]

Bij de uitvoering van haar missionaire taak heeft de Kerk, gesteund en getroost door de voorspraak van Onze Lieve Vrouw, belangrijke teksten geschreven vanuit haar zorg voor de zieken en lijdenden in Latijns Amerika. Ook nu neemt de pastorale ziekenzorg nog altijd een vooraanstaande plaats in in de apostolische activiteit van de Kerk: Zij is verantwoordelijk voor talloze voorzieningen die hulp en zorg bieden en werkt onder de armen met een geestdrift die door de gezondheidszorg zeer op prijs wordt gesteld, dankzij de volle inzet van zoveel broeders in het episcopaat en van de priesters, mannelijke en vrouwelijke religieuzen en veel lekengelovigen, die duidelijke gevoeligheid ontwikkeld hebben voor mensen die lijden. Als we onze blik niet beperken tot Latijns Amerika en naar de rest van de wereld laten gaan, zien we bovendien talloze voorbeelden die deze moederlijke zorg van de kerk voor de zieken bevestigen. Ook in deze tijd, misschien zelfs met name in deze tijd, wellen de tranen van talloze mensen die door het lijden op de proef worden gesteld, uit de mensheid op. Hele bevolkingen worden gemarteld door de wreedheden van de oorlog. De slachtoffers van nog altijd voortdurende conflicten zijn in de eerste plaats de zwaksten: moeders, kinderen en ouderen. Hoeveel mensen, verzwakt door honger en ziekte, kunnen er niet eens rekenen op de meest elementaire zorg? En wanneer die zorg er gelukkig wel is, hoeveel zieke mensen zijn er dan niet in de greep van de angst en de wanhoop, omdat zij hun lijden geen constructieve zin kunnen geven in het licht van het geloof?

De prijzenswaardige en zelfs heldhaftige inspanningen van talrijke medewerkers in de gezondheidszorg en de steeds groter wordende bijdrage van het vrijwillige personeel zijn niet voldoende om in de concrete behoeften te voorzien. Ik vraag de Heer om nog meer edelmoedige mensen die de lijdenden niet alleen de troost van lichamelijke zorg kunnen bieden, maar ook die van geestelijke steun, door ze inzicht te geven in het troostrijke perspectief van het geloof.

Lieve zieke mensen en u, familieleden en mensen in de gezondheidszorg die hun moeilijke weg met hen delen, beschouw uzelf als hoofdrolspelers in de vernieuwing van het evangelie op de geestelijke weg naar het grote jubileumjaar 2000. Tegen de zorgwekkende achtergrond van oude en nieuwe vormen van agressie tegen het leven, die de geschiedenis van onze tijd kenmerken, bent u de menigte die de Heer probeert aan te raken “want er ging van Hem een kracht uit die allen genas” (Lc. 6, 21) [b:Lc. 6, 21]. Lijden en lijdenden nabij zijn: ” Wie deze twee situaties in het geloof beleeft, komt op bijzondere wijze in contact met het lijden van Christus en mag delen in een deel van de oneindige schat van de verlossing van de wereld”. Salvifici doloris [[714|27]]

Geliefde broeders en zusters die op de proef gesteld worden, offer uw pijn grootmoedig in gemeenschap met het lijden van Christus en met Maria, zijn zo tedere Moeder. En u die dagelijks te midden van de lijdenden werkt: Laat uw werk een waardevolle bijdrage aan de evangelisatie zijn. Voelt u allen een levend deel van de kerk, want in u wordt de christelijke gemeenschap opgeroepen om zich te meten met het kruis van Christus, om voor de wereld te getuigen van haar evangelische hoop (1 Pt. 3, 15) [[b:1 Pt. 3, 15]]. We vragen ieder van u die lijdt om ons te steunen. We vragen juist u die zwak bent, om een bron van kracht te zijn voor de kerk en de mensheid. “In de verschrikkelijke strijd tussen de machten van het goede en het kwade, die zich voor onze ogen in de moderne wereld afspeelt, moge uw lijden in eenheid met het kruis van Christus overwinnen.” Salvifici doloris [[714|31]]

Mijn oproep richt zich ook tot u, pastores van de kerkelijke gemeenschappen, en tot u die verantwoordelijk bent voor de pastorale ziekenzorg, om u op gepaste wijze voor te bereiden op de viering van de volgende Wereldziekendag door middel van initiatieven van Gods volk en de burgerlijke samenleving zelf voor de enorme, gecompliceerde problemen van de gezondheidszorg en het daarmee samenhangende beleid te vergroten. En u, mensen in de gezondheidszorg –artsen, apothekers, verpleegkundigen, geestelijk verzorgers, mannelijke en vrouwelijke religieuzen, bestuurders en vrijwilligers – en met name u, vrouwen, pioniers op het gebied van de lichamelijke en geestelijke verzorging van de zieken: bevordert allen het gemeenschapsgevoel onder de zieken, onder hun familie en binnen de kerkelijke gemeenschap Wees de zieken en hun familie nabij en handel op zo’n manier dat de mensen die beproefd worden, zich nooit uitgerangeerd zullen voelen. Het lijden zal dan voor elk van u een leerschool voor de onvoorwaardelijke toewijding worden.

Ik zou graag deze oproep willen doen aan de burgerlijke bestuurders op alle niveaus: Dat zij in de kerkelijke aandacht voor en toewijding aan de wereld van het lijden de gelegenheid aangrijpen tot een dialoog, ontmoeting en samenwerking om zo een beschaving te vormen die vanuit de zorg voor de lijdenden, steeds verder voortschrijdt op de weg van gerechtigheid, vrijheid liefde en vrede. Zonder gerechtigheid zal de wereld geen vrede kennen; zonder vrede kan het lijden zich alleen op een mateloze manier uitbreiden. Ik bid om de moederlijke steun van Maria voor allen die lijden en voor iedereen die zich in hun dienst stelt. Moge de Moeder van Jezus, eeuwenlang vereerd in het luisterrijke heiligdom van Onze Lieve Vrouw van Guadeloupe, de noodkreet van al het lijden horen, de tranen drogen en hen die pijn hebben en alle zieken op deze wereld nabij zijn. Lieve zieke mensen, moge de gezegende Maagd de offergave van uw beproevingen, waarin zich het gelaat van Christus aan het kruis weerspiegelt, aan haat Zoon aanbieden.

Ik voeg aan deze wens de verzekering toe dat ik vurig voor u bid en ik schenk u allen van harte mijn apostolische zegen.

Vanuit het Vaticaan, 11 oktober 1995 de gedenkdag van de heilige maagd Maria, Moeder van de Kerk.

Paus Johannes Paulus II