Tot de Raad van het Algemeen Secretariaat van de Synode van Bisschoppen

{...}

{...}

Sta mij enkele punten, die mij belangrijk lijken, naar voren te halen

Gezin en huwelijk
De beschouwingen over het christelijk gezin kunnen niet losgemaakt worden van het huwelijk, want het echtpaar is de eerste vorm van de familie en behoudt zijn waarde zelfs als het (nog) geen kinderen heeft. En daar moet men komen tot de diepste betekenis van het huwelijk dat eenheid en liefde is; eenheid en liefde tussen twee mensen, een man en een vrouw, teken van het verbond tussen Christus en zijn Kerk; liefde die haar wortels heeft in het leven van de Drie-eenheid. De eigenschappen van deze vereniging moeten duidelijk blijken: de eenheid van de familie, de trouw aan de eenheid, het blijvend karakter van de huwelijksband.

Gezin als instelling
De familie moet gezien worden als instelling, niet enkel in de betekenis dat zij haar plaats en haar functie heeft binnen de maatschappij en binnen de Kerk, dat zij moet genieten van juridische waarborgen bij het vervullen van haar plichten, om de stabiliteit te behouden en de uitstraling te hebben die men van haar moet verwachten, doch ook in de betekenis dat in de familie de wil van de individuen zichzelf overstijgt, de spontane projecten van de echtparen, de beslissingen van sociale - en regeringsorganismen. Het huwelijk is “een wijze instelling van de Schepper om zijn liefdesplan in de mensheid te realiseren”. Humanae Vitae [[34|8]] Het zal erop aankomen dit institutioneel aspect van het huwelijk te verdiepen, dat in plaats van een belemmering voor de liefde er de bekroning van is.

Voorbereiding op het huwelijk
Men zal heel in het bijzonder aandacht moeten besteden aan de voorbereiding op de liefde en op het huwelijk, die noodzakelijkerwijze ook een voorbereiding is op het leven in familie en op de familiale verantwoordelijkheden. Hoe moet men tegenwoordig deze voorbereiding aanpakken? Dit Is een zeer belangrijk aspect van de pastoraal.

Gezinsapostolaat
De priesters van hun kant moeten voorbereid en gevormd zijn voor een apostolaat In de gezinnen, want een allerbelangrijkst deel van hun teak bestaat erin de leken te steunen in hun eigen verantwoordelijkheden; zeer zeker in hun persoonlijke en sociale verantwoordelijkheden doch evenzeer in hun familiale. Hebben zij voldoende waardering voor dit familie-apostolaat? Zijn ze ingewijd in zijn complexe problemen? Als zielenherders moeten wij niet alle problemen van de gezinnen oplossen doch wij moeten aanwezig zijn bij hun moeilijkheden evenals bij hun vreugden, en in staat zijn ze te helpen, zoals de Heer dat wil.

Vorming van de leken
De leken moeten natuurlijk de mogelijkheden vinden voor hun doctrinele, spirituele en pedagogische vorming tot het leven als echtpaar, en voor hun verantwoordelijkheid als vaders en moeders, die alle problemen aankunnen die zich geleidelijk aan zullen stellen naarmate hun kinderen opgroeien. Men moet hun houding verklaren tegenover alle leden van de familie, in de bredere zin van het woord; onder hen allen meet een ware solidariteit bestaan; namelijk met de zieken, de gehandicapten, de ouden van dagen: zij verwachten warmte en affectie en bijzondere steun terwijl zij zelf een uitstekende bijdrage kunnen leveren door hun eigen ervaring en hun liefde.

De vorming van deze leken Is op tweevoudig vlak belangrijk: om ze te initiëren in de echte christelijke waarden en om hen in staat te stellen ervan te getuigen, want In de huidige omstandigheden wordt de evangelisatie van de gezinnen vooral bewerkt door andere gezinnen.

Moeilijke gevallen
Tenslotte mogen we ook de pastorale zorg niet vergeten die moeilijke gevallen opeisen: families die uiteen vallen; mensen die gescheiden en hertrouwd zijn, die zonder aan het volledige sacramentele leven van de Kerk te kunnen deelnemen, toch begeleid moeten worden In hun geestelijke noden in de pastoraal die zij nodig hebben en die voor hen mogelijk is. Het geval van weduwen en weduwnaars; het geval van alleenstaanden die voor hun kinderen moeten zorgen, enz.

Deze enkele woorden, vereerde broeders en dierbare vrienden, laten U vermoeden hoe groot de belangstelling van de Paus is voor deze Synode. Ik richt mijn sterkste aanmoedigingen tot hen die de laatste voorbereiding moeten ondernemen. Ik denk ook aan allen die straks aan deze Synode zullen deelnemen en er zich op voorbereiden in bezinning en met de hulp van hun christelijk volk. Allen zullen we God bidden de geesten te verlichten, de harten geschikt te maken, opdat de ervaring van de Synode een groei zou meebrengen van de overtuiging, van de besluiten en de aanmoedigingen voor de heiligheid van de families. Wij vertrouwen dit werk toe aan de Moeder van Christus die de Moeder van de Kerk is.