Inhoudsopgave

Uitklappen

- Documentgegevens

- Inleiding

De Katholieke Kerk kent al sinds de eerste jaren van het Christendom vele martelaren. Martelaar (van het griekse woord μάρτυς, mártys = getuige) was de bijzondere eretitel voor degenen die gedurende de christenvervolgingen in het Romeinse Rijk hun trouw aan het christelijke geloof met de dood moest bekopen. Deze martelaren werden oorspronkelijk in een gezamenlijke herdenking van alle martelaren vereerd, maar Gregorius III veranderde in 732 het martelarenfeest in Allerheiligen (1 november). Niet alleen martelaren, maar ook andere heiligen, dit zijn gelovigen die door hun leven een bijzonder getuigenis hebben afgelegd van hun geloof in Christus, worden dan herdacht.

Allerzielen (2 november) is een dag van gebed voor allen die uit dit leven zijn heengegaan en nog niet voor altijd bij de Heer zijn. Daarbij hoort ook een bezoek aan het kerkhof, een traditie die tot op de dag van vandaag op vele plaatsen wordt voortgezet. Tijdens de eredienst (de Kerk heeft een eigen liturgie voor de overledenen) worden de namen van de overledenen van het afgelopen jaar genoemd. Het bidden voor de overledenen werd reeds in de tweede eeuw voor Christus gedaan. (2 Makk. 12, 43-45)[[b:2 Makk. 12, 43-45]]. Men gelooft dat de overledenen hierdoor van hun zonden zouden worden vrijgesproken. Tijdens het Concilie van Trente[d:21] (1545-1563) werd de geloofsleer vastgelegd dat er een vagevuur is en dat de overleden gelovigen daar door de gelovigen op aarde kunnen worden geholpen.

Martyrologium Romanum[3888] met een liturgisch overzicht van heiligen en zaligen
Paus Franciscus:
- Angelus 2021 - Angelus, 1 novembre 2021[8411]
- Angelus 2020 - Wij hebben zachtmoedigheid nodig om de weg van de heiligheid te gaan[7961]
- Angelus 2017: Bericht Paus Franciscus: Allerheiligen of heiligheid voor iedereen[n:4029]
- Homilie 2016: Wat de heiligen kenmerkt, is dat zij gelukkig zijn![6523]
- Homilie 2015: De genade om op Allerheiligen te vragen[6132]
- Angelus 2014:
  - 2 nov.: De gedachtenis van alle overleden gelovigen[5353]
  - 1 nov.: De gemeenschap van de heiligen[5695]
- Angelus 2013: Het doel van ons leven is niet de dood maar het Paradijs![5143]
- Homilie 2013: Allerheiligen en Allerzielen: dagen van hoop[5142]
- Audiëntie 2103: De gemeenschap van de heiligen[5137]
Paus Benedictus XVI
- In zijn Encycliek Spe Salvi[2067] spreekt hij speciaal over het leven na de dood: Spe Salvi, 47[2067|47]. Ook in de catechesetoespraak over de eschatologie (2008)[2733] spreekt hij over onze verwachting op het leven bij God.
- Toespraak 31 okt. 2012: tijdens de 1e Vespers van het Hoogfeest[4761]
- Angelustoespraak 2012: De eenheid met Christus opent de persoonlijkheid door de kracht van de liefde, en schenkt haar een eeuwige dimensie.[9704]
- Audiëntie 2 nov. 2011: De herdenking van alle overleden gelovigen - Allerzielen[4345]
- Angelustoespraak 2009: In de gemeenschap van de heiligen zijn we nooit alleen[3244]
- Angelustoespraak 2008: Évangéliser la réalité de la mort et de la vie éternelle[6679]
- Angelustoespraak 2007: God nodigt allen uit deel uit te maken van zijn heilig volk[9696]
- Angelustoespraak 2006:
  - De Christen leeft met beide voeten op de aarde en het hoofd in de hemel[7967]
  - Christus bevrijdt van de angst voor de dood[4222]
- Homilie 2006: Heiligen zijn vrienden van God[5138]
- Angelustoespraak 2005: De gemeenschap van heiligen is een realiteit gevoed door gebed en Eucharistie[9692]
Over ons omgaan met het Sterven en overledenen[100] spreekt Mgr. Schick van het Duitse bisdom Bamberg.
Enchiridion Indulgentiarum, (29)[1605|(29)]: aflaat bij godvruchtig bezoek aan begraafplaats
De Catechismus van de Katholieke Kerk[1] spreekt over beide vieringen:
- Catechismus van de Katholieke Kerk, 946-959[1|946-959] over de heiligen;
- Catechismus van de Katholieke Kerk, 1021-1037[1|1021-1037] over de overledenen.