Het “juk” van Christus is de de wet van de liefde

Beminde broeders en zusters:

Vandaag herhaalt de Heer Jezus in het Evangelie enkele woorden die we heel goed kennen, maar die ons altijd raken: «Komt allen tot Mij die uitgeput zijt en onder lasten gebukt, en Ik zal u rust en verlichting schenken. Neemt mijn juk op uw schouders en leert van Mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart; en gij zult rust vinden voor uw zielen, want mijn juk is zacht en mijn last is licht.» (Mt. 11, 28-30) [b:Mt. 11, 28-30]. Toen Jezus langs de wegen van Galilea ging om het koninkrijk van God te verkondigen en vele zieken genas, werd Hij door medelijden bewogen, omdat ze afgetobd neerlagen als schapen zonder herder. (Mt. 9, 35-36) [[b:Mt. 9, 35-36]] Die blik van Jezus lijkt zich tot op de dag van vandaag tot onze wereld uit te strekken. Ook vandaag de dag rust deze blik op zoveel mensen die gebukt gaan onder moeilijke levensomstandigheden en ook verstoken zijn van geldige referentiepunten om een zin en een doel van het leven te vinden. Uitgeputte menigten zijn te vinden in de armste landen, beproefd door de armoede; en ook in de rijkste landen zijn er veel ontevreden mannen en vrouwen, zelfs depressief. Kijk eens naar de talloze ontheemden en vluchtelingen, naar degenen die emigreren en zelfs hun leven riskeren. De blik van Christus rust op al deze mensen, ja op elk van deze kinderen van de Vader die in de hemel is, en Hij herhaalt: «Komt allen tot Mij…».

Jezus belooft dat hij allen «rust» zal geven, maar Hij stelt een voorwaarde: «Neemt mijn juk op uw schouders en leert van Mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart». «Waaruit bestaat dit «juk», dat in plaats van te wegen verlicht, en in plaats van te verpletteren verlicht? Het «juk» van Christus is de wet van de liefde, het is zijn gebod dat Hij aan zijn discipelen heeft nagelaten. (Joh. 13, 34; Joh. 15, 12) [[b:Joh. 13, 34; Joh. 15, 12]] De ware remedie tegen de wonden van de mensheid —of zij nu materieel zijn, zoals honger en onrecht, of zij nu psychologisch en moreel zijn, veroorzaakt door onecht welzijn— is een levensregel gebaseerd op de broederlijke liefde, die zijn bron vindt in Gods liefde. Om deze reden is het noodzakelijk om het pad te verlaten van de arrogantie, van het geweld dat wordt gebruikt om steeds hogere machtsposities te verwerven, om koste wat het kost succes te verzekeren. Mede uit respect voor het milieu is het noodzakelijk afstand te doen van de agressieve stijl die de afgelopen eeuwen heeft gedomineerd en een redelijke «zachtmoedigheid» aan te nemen. Maar bovenal in de menselijke, interpersoonlijke, sociale relaties is de norm van respect en geweldloosheid, dat wil zeggen de kracht van de waarheid tegen alle vormen van misbruik, hetgeen de mens een waardige toekomst kan verzekeren.

Beste vrienden, gisteren hebben we een bijzondere liturgische gedachtenis gevierd van de allerheiligste Maria, en God geprezen om haar Onbevlekt Hart. Moge de Maagd ons helpen om van Jezus de ware nederigheid te «leren», om vastberaden zijn lichte juk op te nemen, om de innerlijke vrede te ervaren en op onze beurt in staat te zijn andere broeders en zusters te troosten die met vermoeidheid het levenspad gaan.