De vreugde van de verrijzenis gaat verder in het leven

Dierbare broeders en zusters, goeie dag!

Vandaag en heel deze week, gaat de Paasvreugde van Jezus’ verrijzenis, de gebeurtenis die wij gisteren herdachten, verder in de liturgie, zelfs in het leven.

In de Paaswake weerklonken de woorden van de engelen bij het lege graf van Christus. Zij zeiden tot de vrouwen, die in de morgen van de eerste dag na de sabbat naar het graf gegaan waren: “waarom zoekt ge de levende bij de doden? Hij is niet hier, Hij is verrezen” (Lc. 24, 5-6) [b:Lc. 24, 5-6].

De verrijzenis van Christus is de meest overrompelende gebeurtenis van de mensheid. Zij getuigt van de overwinning van Gods liefde over de zonde en de dood en geeft aan onze hoop op leven een even stevig fundament als een rots. Wat menselijk ondenkbaar was, is gebeurd: “Jezus de Nazoreeër … God heeft Hem ten leven opgewekt na de smarten van de dood te hebben ontbonden” (Hand. 2, 22.24) [b:Hand. 2, 22.24].

Op deze Maandag van de Engel, brengt de liturgie ons door het Evangelie van Matteüs (Mt. 28, 8-15) [b:Mt. 28, 8-15] terug bij het lege graf van Jezus. Het zal ons goed doen in gedachte naar het lege graf van Jezus te gaan. De vrouwen gingen vol angst en vreugde, gehaast weg om aan de leerlingen te melden dat het graf leeg is; en op dat ogenblik verschijnt Jezus hen. “Zij traden op Hem toe, omklemden zijn voeten en aanbaden Hem” (Mt. 28, 9) [b:Mt. 28, 9]. Zij hebben Hem aangeraakt: het was geen spook, het was Jezus, levend, in het lichaam, Hij was het. Jezus verjaagt de angst uit hun hart en moedigt hen nog meer aan om wat gebeurd is, aan hun broeders te melden. De mannen hadden zich bang opgesloten in het cenakel. Petrus en Johannes, door Magdalena ingelicht, gaan alleen even naar buiten en zien dat het graf open en leeg is. Maar het zijn de vrouwen die de Verrezene als eersten ontmoet hebben en meldden dat Hij leeft.

Vandaag, dierbare broeders en zusters, weerklinken de woorden van Jezus aan de vrouwen ook tot ons: “Weest niet bevreesd. Gaat de boodschap brengen ...” (Mt. 28, 10) [b:Mt. 28, 10]. Na de riten van het Paastriduüm, die ons het mysterie deden herbeleven van de dood en de verrijzenis van onze Heer, beschouwen wij het nu met de ogen van het geloof, verrezen en levend. Ook wij zijn geroepen om Hem persoonlijk te ontmoeten en Zijn boodschappers en getuigen te worden.

Met de oude Sequentie uit de Paasliturgie, herhalen wij deze dagen: “Christus, mijn hoop, is verrezen!”. En in Hem zijn ook wij verrezen, door de overgang van de dood naar het leven, van de slavernij van de zonde naar de vrijheid van de liefde. Laat ons dus ontvankelijk zijn voor de troostvolle boodschap van Pasen opdat zij ons zou omhullen met haar heerlijk licht dat de duisternis van angst en droefheid verdrijft.

De verrezen Jezus gaat naast ons. Hij manifesteert zich aan degenen die Hem aanroepen en beminnen. Vooreerst in het gebed, maar ook in de simpele vreugden die met geloof en dankbaarheid beleefd worden. Wij kunnen Hem ook aanwezig voelen in momenten van gedeelde hartelijkheid, onthaal, vriendschap, het beschouwen van de natuur.

Moge deze feestdag, waarin het de gewoonte is een beetje te genieten van vrije en belangeloze tijd, ons helpen de ervaring op te doen van Jezus’ aanwezigheid.